وقتی مهاجرت هدف می‌شود
این روزها برخی از متخصصان در حال مهاجرت هستند. در گزارشی که دیجیاتو منتشر کرده و با چند کارآفرین حوزه تکنولوژی و مدیران استارت‌‌آپ گفت‌وگو داشته است، نکات جدیدی وجود دارد؛ از‌جمله اینکه افراد برای مهاجرت چه مسیری را طی می‌کنند و به کدام کشورها می‌روند؟
این روزها برخی از متخصصان در حال مهاجرت هستند. در گزارشی که دیجیاتو منتشر کرده و با چند کارآفرین حوزه تکنولوژی و مدیران استارت‌‌آپ گفت‌وگو داشته است، نکات جدیدی وجود دارد؛ از‌جمله اینکه افراد برای مهاجرت چه مسیری را طی می‌کنند و به کدام کشورها می‌روند؟
به گفته «غانم‌زاده»، افراد معمولا به دو صورت مهاجرت می‌کنند؛ دسته اول تیم‌هایی هستند که ویزای شهروندی، گرینکارت و امثال آن داشته باشند و دسته دوم نیز تیم‌هایی هستند که به واسطه کارشان موفق به دریافت استارت‌آپ‌ویزا می‌شوند که این نوع مهاجرت، بیشترین نوع مهاجرت است. درحال‌حاضر معروف‌ترین این کشورها که پذیرای ایرانیان هستند، کانادا، استونی، اتریش، هلند، پرتغال و فرانسه هستند.
مدیر‌عامل پلتفرم کارزار به‌عنوان یکی دیگر از فعالان این عرصه توضیح داد: «در مدل دیگر مهاجرت نیز تیم‌های بالغ قرار دارند که محصولات خود را بین‌المللی‌سازی کرده و مهاجرت می‌کنند.
علاوه بر پرتغال و کانادا، کشور استونی نیز به دلیل داشتن دولت الکترونیک قوی، امکانات خوبی را برای ثبت شرکت در اختیار کسب‌وکارها می‌گذارد. با این روش افراد به‌راحتی می‌توانند پس از ثبت شرکت در این کشور، کسب‌وکار خود را در سایر کشورهای اروپایی گسترش دهند».
به گفته بیدی، دیگر کار‌فرمای این حوزه، مهاجرت متخصصان به کشورهای همسایه مانند ترکیه وجود دارد. ترکیه معمولا برای مهاجران به‌عنوان مقصد موقت تلقی می‌شود تا افراد بتوانند در آنجا شخصیت حقوقی خود را گسترش دهند. بیشتر فریلنسرها پس از استقرار در این کشور و ایجاد حساب بین‌المللی، با سایر کشورها کار می‌کنند. امارات نیز به‌گونه دیگری میزبان شرکت‌های ایرانی است که خیلی‌ها ترجیح می‌دهند در آن کار کنند. در بین مهاجران عرصه آی‌تی، برنامه‌نویس‌ها بیشتر مهاجرت می‌کنند.
این افراد به‌راحتی می‌توانند پیشنهادهای کاری بهتری را از کشورهای مختلف دریافت و مهاجرت کنند. اگرچه سایر متخصص‌ها نیز پیشنهادهای خوبی دارند. به‌صورت کلی، برخی از کلیدی‌ترین نیروهای تولید نرم‌افزار در ایران یا در حال مهاجرت یا در فکر مهاجرت هستند. مهاجرت استارت‌آپ‌ها به خارج از کشور دلایل زیادی دارد؛ به‌ویژه در یک سال و نیم گذشته که محدودیت‌های اینترنتی تیر خلاص را بر پیکر این کسب‌وکارها زد و اصلی‌ترین عامل حیات آنها را نیز از آنها گرفت. ضمن اینکه به عقیده کارشناسان، محدودیت‌های داخلی، سختی راه‌اندازی کسب‌وکار، عدم دسترسی به زیرساخت‌ها و اینترنت پایدار، وجود چالش‌هایی مانند مالیات سنگین، بیمه، عدم امکان توسعه در بازارهای بین‌المللی و... از دیگر مشکلات این حوزه است. اما به گفته یکی از فعالان این عرصه، مهم‌ترین دلیل می‌تواند «نبود امید» باشد.
بااین‌حال، دلایل دیگری نیز مثل بازار بزرگ‌تر کشورهای خارجی، توانایی ساختن آینده بهتر در آن کشورها، اتصال به بازار جهانی، جذب سرمایه‌های جدی و بین‌المللی و ساخت تیم‌های جدی و بین‌المللی برای مهاجرت استارت‌آپ‌های ایرانی به خارج از کشور وجود دارد. دریافت استارت‌آپ‌ویزا یا گرنت (کمک‌های مالی 50 تا 200 هزار دلاری) در ابتدای مهاجرت، حمایت‌هایی مثل بخشودگی مالیاتی و... تسهیلات اجتماعی مثل درمان رایگان و تحصیل رایگان فرزندان و... از عواملی است که به‌عنوان دلایل مهاجرت از سوی فعالان این حوزه در این گزارش بیان شده است.
