دربی مهم برای استقلال و نکونام

عبدالله دارابی: دربی ۱۰۳ برای استقلال و شخص نکونام دربی مهمی است. برای استقلال مهم است چون سال‌هاست برنده دربی در لیگ برتر نشده است و هواداران این تیم بی‌صبرانه منتظر شکستن این طلسم‌اند و از طرفی جدالی حساس بین صدرنشین و تیم دوم جدول است که در سه‌امتیازی همدیگر مکان گزیده‌اند و برد استقلال این فرصت را نصیب آبی‌پوشان می‌کند که جای خود را در صدر جدول تحکیم بخشند و فاصله‌ای شش‌امتیازی را با رقیب دیرینه خود ایجاد کنند. برای شخص جواد نکونام نیز اهمیت ویژه دارد از این منظر که سرمربی استقلال، غربت خاصی را از بابت عدم همکاری و کارشکنی مدیریت باشگاه بر دوش حمل می‌کند و پیروزی در دربی می‌تواند کفه ترازو را در این نبرد به سود او سنگین‌تر کند و همچنین، جایگاه و پایگاه او را روی نیمکت و بین هواداران مستحکم‌تر کند. استقلال در اهواز با یک گل هم‌نام خوزستانی‌اش را برد تا هم صدر را حفظ کند و هم با روحیه خوبی به استقبال شهرآورد صد‌و‌سوم برود. هرچند با توجه به شرایط و دارایی آبی‌پوشان، مهم بردن آن تقابل بود ولی نوع بازی شاگردان نکونام در نیمه دوم، نگرانی‌هایی را ایجاد کرد که عدم رفع آن، باعث نگرانی بزرگ‌تری برای مصاف حیثیتی و حساس دربی می‌شود. با توجه به ضعف خط دفاعی قرمزپوشان و به‌ویژه بیرانوند نامطمئن این روزها، قدرت خط حمله شاگردان اوسمار و اهمیت برد رقیب سنتی به لحاظ جدولی، حیثیتی و روحی، تدبیر درست‌تر این است که نکونام به بهترین دفاع یعنی حمله روی آورد و حتی در صورت زدن گل اول بازی، از رفتن در لاک دفاعی پرهیز کند؛ در این صورت است که او می‌تواند زهر خط حمله پرسپولیس را تا حدود زیادی بگیرد و از یک‌طرفه‌شدن بازی که می‌تواند خطرپذیری را در پی داشته باشد، جلوگیری کند. اگرچه پرسپولیس پرمهره، در نیم‌فصل دوم به‌مراتب پرمهره‌تر و قوی‌تر شده است و استقلال از این منظر، نه آن‌چنان که حتی کمبودهایش را مرتفع کند، اما جنگندگی و تلاش ستودنی استقلالی‌ها در این فصل با وجود کمبودهایشان، اسلحه‌ای است که جواد می‌تواند همچنان به اتکای آن، معادلات را بر هم زند و کارهای سخت را به انجام برساند؛ به شرط آنکه تا قبل از دربی، تیمش را با آرامش، جدیت، عقلانیت و تیزبینی مهیای چنین تقابل مهم و حساسی کند و در طول بازی نیز رعایت مجدانه این نکات را از شاگردانش بخواهد. آرامش، هماهنگی و سخت‌گیری در نزد مردان دفاعی، دوندگی، سخت‌کوشی و هوشمندی توسط مردان خط میانی، فرصت‌شناسی، دقت نظر و تیزهوشی نزد مهاجمان استقلال، اگر به‌خوبی رعایت شود، می‌تواند این تیم را دست‌پر از میدان خارج کند. ایراد جدی دیگری که استقلال دچار آن است، از‌دست‌دادن فرصت‌های گل‌زنی، برخی اشتباهات در خط دفاعی به‌ویژه هنگام نفوذهای جلالی و سهرابیان و اشکال در تصمیم‌گیری نزد برخی بازیکنان در طول بازی است که رفع آن چه برای دربی و چه بازی‌های باقی‌مانده، امری ضروری است. هرچند تساوی در شهرآورد برای استقلال سودمندتر است تا پرسپولیس، ولی نکونام باید بداند که برد رقیب سنتی از جمیع جهات برای او و تیمش یک نیاز است که نباید لحظه‌ای از آن غفلت شود؛ هم به لحاظ دلایلی که در صدر نوشتار بیان شد و هم از این بابت که آبی‌پوشان در صورت برد روحیه‌ای دو‌چندان برای ادامه راه خواهند یافت و حریف نیز در صورت شکست، علاوه بر فاصله‌گرفتن از صدر، به دلیل تبعات ناشی از باخت دربی، چه‌بسا دچار افت روحی، روانی و مسائل حاشیه‌ای شود و این می‌تواند به خارج‌شدن آنان از کورس قهرمانی نیز منجر شود؛ پس لازم و حائز اهمیت است که سرمربی سختکوش استقلال، با همه کمبودها و نامرادی‌ها، غیر از برد دربی به چیز دیگری فکر نکند.