پاشنه آشیل بایدن

گشت مرزی ایالات متحده طی ۳۶ ماه با بیش از ۷.۶ میلیون مهاجر غیرقانونی برخورد داشته است. یک سونامی انسانی با ابعادی بی‌سابقه رخ داده که همه رکوردها را جابه‌جا کرده است و نرخ آن هر سال به‌صورت پلکانی از نرخ سال قبل پیشی می‌گیرد. از ۷.۶ میلیون مرزگذر غیرقانونی که گشت مرزی از ژانویه ۲۰۲۱ با آنها مواجه شده، حدود پنج میلیون نفر اجازه اقامت در خاک آمریکا را به دست آورده‌اند. با نزدیک‌شدن آمار افراد مجاز به اقامت در کشور به صد درصد، در صورت تداوم روند فعلی، مجموع افرادی که در دولت بایدن اجازه اقامت در آمریکا را پیدا کرده‌اند، تا ژانویه سال آینده به ۱۰ میلیون نفر خواهد رسید.

آمریکا پیش از این نیز موج مهاجران غیرقانونی را تجربه کرده‌، اما همه را با اجرای سیاست‌های مبتنی بر بازدارندگی، پیشگیری، بازداشت و اخراج مهاجران غیرقانونی به‌سرعت تحت کنترل درآورده است. این‌ بار اوضاع فرق دارد. برای آنکه با دید بازتری به آمار بنگریم، در نظر بگیرید که جه جانسون، وزیر امنیت داخلی دولت اوباما، به ام‌اس‌ان‌بی‌سی گفته که اگر تعداد بازداشت‌ها در زمان وزارت او، مقطعی که تعداد مرزگذرهای غیرقانونی نسبتا ناچیز بود، به بیش از هزار نفر در روز می‌رسید، اتفاق بدی تلقی می‌شد؛ چراکه ادامه روند بازداشت‌ها کل سیستم را «تحت‌الشعاع» قرار می‌داد. در سه سال گذشته، روزانه به‌طور متوسط حدود شش‌هزارو ۹۴۰ نفر بازداشت شده‌اند.

حتی با افزایش تعداد مرزگذرهای غیرقانونی در سال ۲۰۱۹، به دلیل خلأ قانونی‌ای که مهاجران غیرقانونی را به عبور از مرز با خردسالان ترغیب می‌کرد، دولت ترامپ در آخرین سال ریاست‌جمهوری خود، بازداشت‌ها را به ۸۰۰ تا هزارو 500 نفر در روز کاهش داده بود که کمترین آمار بازداشتی‌ها در ۴۵ سال گذشته بوده است. با گذشت چهار ماه از دولت بایدن، تعداد بازداشتی‌ها به حدود شش هزار نفر در روز افزایش یافت. ۲.۴ میلیون نفر در سال ۲۰۲۲ بازداشت شدند که از میانگین شش‌هزارو 575 نفر در روز حکایت دارد. سه میلیون نفر نیز در سال ۲۰۲۳ بازداشت شدند که معادل هشت‌هزارو 219 نفر در روز است. از آغاز سال ۲۰۲۴، بازداشت‌ها به ۱۲ تا ۱۵ هزار نفر در روز رسیده است.

«تاد بنزمن» از کارشناسان ارشد مرکز مطالعات مهاجرت، در اپک تایمز می‌نویسد: آمار واقعی بدتر از اینهاست؛ زیرا افرادی که به‌طور غیرقانونی و بدون بازداشت وارد آمریکا شده‌اند که گاهی به آنها «فراری» گفته می‌شود، در این آمار لحاظ نشده‌اند؛ افرادی که گشت مرزی تعدادشان را تخمین می‌زند، اما نتیجه را علنی نمی‌کند. این تخمین در سه سال گذشته دو میلیون نفر بوده که مجموع مهاجران غیرقانونی سه سال اخیر را به 10 میلیون نفر می‌رساند؛ آماری که با جمعیت لندن یا شیکاگو برابری می‌کند.

اما اینها فقط عدد و رقم هستند. این افراد چه کسانی هستند؟ آنها ملیت‌های مختلفی دارند؛ ۴۵ درصد از مهاجران از بومیان مکزیک و آمریکای مرکزی هستند که از ۱۷۰ کشور خارجی می‌آیند. بسیاری زیر سن قانونی هستند و کسی را همراه خود ندارند که تعداشان تاکنون به ۴۴۸ هزار نفر می‌رسد. بیش از ۳۳۰ نفر تا نوامبر ۲۰۲۳ در فهرست نظارت بر تروریست‌های اف‌بی‌آی قرار داشته‌اند. بسیاری از آنها جزء قاتلان، متجاوزان، آدم‌ربایان و مجرمان شرور هستند. بیش از یک میلیون نفر بر اساس حکم قانونی قضات از آمریکا اخراج شده‌اند، اما بدون توجه به حکم قاضی در کشور مانده‌اند. اخراج صدها هزار نفر به دلیل نقض قوانین مهاجرت توسط قوه مجریه بسیار بی‌سابقه است.

همچنین شایان ذکر است که تشکیلات مجرمانه مکزیکی و نیروهای شبه‌نظامی آنها هرگز تا این حد از قاچاق مرزی پول به جیب نزده بودند. بر اساس گزارش‌ها‌، درآمد آنها از قاچاق انسان برای اولین‌ بار از قاچاق مواد مخدر پیشی گرفته است. پیش از این هرگز سابقه نداشته که از ۱۹ هزار مأمور گشت مرزی خواسته شود که بخش وسیعی از مرزها را برای انجام وظایف اداری رها کنند. هرگز این همه مهاجر برای استفاده از سیاست‌هایی که قرار بود اقامت سریع آنها را در آمریکا تضمین کند، جان خود را از دست نداده بودند. هرگز ندیده بودیم دولت آمریکا به‌طور مشخص از اجرای قوانین مهاجرتی که مستلزم بازداشت و اخراج مهاجران غیرقانونی است، به این دلیل که ظالمانه و غیرانسانی تلقی می‌شوند، چشم‌پوشی کند و به اتخاذ سیاست‌های موقت با هدف ارائه «مسیرهای ایمن، ساماندهی‌شده و انسانی» برای ورود مهاجران غیرقانونی به آمریکا روی بیاورد. و هرگز چیزی مثل سیاست نوار نقاله فعلی ندیده بودیم که پای میلیون‌ها مهاجر غیرقانونی را به خاک آمریکا باز کرده باشد.

این بحران نه نتیجه بی‌کفایتی، بلکه نتیجه سیاست‌های هدفمند است. از این گذشته، رسانه‌های اصلی آمریکا نیز تا حد زیادی از وظیفه خود مبنی بر گزارش بحران چشم‌پوشی کرده و از پذیرش رویدادی که تقریبا بیش از هر رویداد دیگری در جهان امروز اثرگذار بوده، اجتناب کرده‌اند. تنها دلیلی که می‌توان برای این قضیه متصور بود، سوگیری حزبی است. به‌هرحال، رد بحران را می‌توان در یک لحظه مشخص گرفت که همان روز تحلیف سال ۲۰۲۱ است.

برای ارزیابی تأثیر کلی اسکان دائم میلیون‌ها تبعه خارجی غیرقانونی در آمریکا هنوز خیلی زود است. می‌دانیم که هزینه مالی اولیه بسیار گزاف است. بر اساس برآوردها، هزینه تغذیه، اسکان، پوشاک و اسکان مجدد مهاجران غیرقانونی که اجازه اقامت دریافت کرده‌اند، به ۴۰۰ میلیارد دلار می‌رسد. همچنین باری بر دوش مدارس دولتی قرار می‌گیرد که چاره‌ای جز پذیرش میلیون‌ها کودک جدید ندارند که اغلب نه انگلیسی صحبت می‌کنند و نه تحصیلات‌شان با تحصیلات همکلاسی‌هایشان همخوانی دارد. بی‌دلیل نیست که نظام بیمارستانی سراسر آمریکا از زمان شروع بحران بزرگ مهاجران دچار ضرر و زیان شده است و شهرهای بزرگ سراسر کشور برای رسیدگی به صدها هزار نفری که با دست خالی مهاجرت کرده‌اند، چشم به دست واشنگتن دارند که بار مالی غیرمنتظره و پیش‌بینی‌نشده آن به ده‌ها میلیارد دلار می‌رسد.

البته مسئله هزینه تنها بخشی از معادله تأثیر است. امنیت عمومی، عدالت کیفری و دستگاه‌های امنیت ملی با فشار بی‌سابقه‌ای مواجه شده‌اند؛ زیرا پیشینه و سابقه کیفری بسیاری از میلیون‌ها نفری که بدون دردسر اجازه ورود پیدا کرده‌اند، نامعلوم و مبهم است. شماری از آنها مرتکب جرم و جنایت می‌شوند و علاوه بر پیامدهای غالبا رعب‌انگیز جرم بر قربانیان، بار سنگینی بر دوش دادگاه‌ها و زندان‌های بسیار پرمشغله می‌گذارند. خدا نکند اما برخی از آنها نیز ممکن است مرتکب اعمال تروریستی شوند. آخرین پیامد از حیث ترتیب آن است که هجوم مهاجران بزرگ نرخ بی‌کاری را افزایش می‌دهد و فشار کاهشی شدیدی به دستمزد کارگران آمریکایی وارد خواهد کرد.

بحرانی به سود  ترامپ

اگر دونالد ترامپ با استیناف‌های زمان‌برش موفق شود شروع محاکمات را به تأخیر بیندازد، بدون شک همه تحقیقات و هزینه‌های دولتی مصروف دادرسی علیه او باطل اعلام می‌شود و با انتخاب مجدد او برنامه‌های ناتمام چهار سال پیشش دنبال خواهد شد. یکی از مسائل حساس انتخابات امسال آمریکا، به‌ دلیل حضور ترامپ، مسئله مهاجران غیرقانونی و اجرای قوانین مربوط به اخراج چنین افرادی خواهد بود. طبق آخرین آماری که فدراسیون اصلاحی مهاجرت آمریکا منتشر کرده است، در تابستان ۲۰۲۳ حدود ۱۷ میلیون مهاجر غیرقانونی در آمریکا زندگی می‌کنند. تنها در سه سال و نیم دوران رئیس‌جمهوری جو بایدن نزدیک به سه میلیون مهاجر غیرقانونی وارد این کشور شده‌ است.

قبل از انتخابات ۲۰۲۰ یکی از وعده‌های جو بایدن لغو قوانین ضدمهاجرتی ترامپ و بازگشت به حل این معضل قانونی-اجتماعی بود، اما به‌علت حمایت‌نکردن مجلس نمایندگان و سنای آمریکا هرگز موفق نشد طرح حل مشکل میلیون‌ها مهاجر غیرقانونی را ارائه کند. افزایش ۱۶ درصدی مهاجران غیرقانونی در سه سال گذشته یکی از ناکارآمدترین سیاست‌های جو بایدن محسوب می‌شود و دونالد ترامپ با توسل به همین مسئله می‌تواند احساسات ضدمهاجرتی طرفدارانش را برانگیزد و باعث پیروزی‌اش در انتخابات شود. آمار منتشرشده نشان می‌دهد دولت آمریکا تنها در سال ۲۰۲۳ بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار برای مهاجران غیرقانونی هزینه کرده است. این رقم در سال ۲۰۱۷ کمتر از ۱۱۶ میلیارد دلار بود، یعنی در شش سال گذشته مالیات‌دهندگان آمریکایی ۳۵ میلیارد دلار بیش از دوره قبل بابت مهاجران غیرقانونی پرداخت کرده‌اند. در سه سال گذشته ۱۷۵ هزار نفر از سه میلیون مهاجر غیرقانونی از مرز مکزیک به نیویورک فرستاده شدند. هزینه روزانه هر مهاجر در نیویورک، که دربردارنده غذا و مسکن است، تقریبا ۳۸۷ دلار است و هجوم چنین افرادی به نیویورک و سایر شهرهای مهاجرپذیر ماهیت و کیفیت زندگی در این شهرها را تغییر داده است. مشکلات مالی تحمیلی در بودجه‌های شهری و وجودنداشتن سازوکار حقوقی و قضائی مناسب برای رسیدگی به امور مهاجرتی این افراد که اکثرا تقاضای پناهندگی دارند، بحران جدیدی را به وجود آورده و فرصتی طلایی در اختیار ترامپ قرار داده است تا بتواند بایدن را شکست دهد.

دونالد ترامپ گفته است اگر در انتخابات ماه نوامبر پیروز شود مرزهای آمریکا را دوباره می‌بندد و مهاجرت به آمریکا را دشوارتر و اخراج مهاجران غیرقانونی را در صدر سیاست‌های داخلی قرار می‌دهد.

 از سوی دیگر، جو بایدن با تأسیس شش دادگاه مهاجرت و انتصاب بیش از ۳۰۰ قاضی در ایالات مختلف در سه سال گذشته سعی کرده است تعداد قضات دعاوی پناهندگی را به ۷۳۴ قاضی برساند و مدعی حل این مشکل سیاسی-اجتماعی-مالی شود. رسیدگی به چنین پرونده‌هایی پنج تا هفت سال طول می‌کشد. بدون شک باید پذیرفت مسائل مرزی و مهاجرتی به دردسری سیاسی برای جو بایدن بدل شده است و نظرسنجی‌های مختلف، آینده مطلوبی را برای او در نوامبر آینده نشان نمی‌دهند.