یک نسل‌کشی بی‌پایان
هیئت‌مدیره «دفتر بین‌المللی کتاب برای نسل جوان»، نامه‌ای درباره شرایط فلسطینی‌ها و مردم رفح و غزه برای تمام شعبه‌های این نهاد در کشورهای مختلف ارسال کرده است. در این نامه سعی کرده تا شرایط مردم و پناهندگان فلسطینی را شرح دهد تا شاید راه‌حلی برای متوقف‌کردن و تغییرات این شرایط پیدا شود؛ هرچند تلاش‌های جهانی برای متوقف‌کردن این جنگ یک‌‌طرفه نتوانسته مفید باشد.
هیئت‌مدیره «دفتر بین‌المللی کتاب برای نسل جوان»، نامه‌ای درباره شرایط فلسطینی‌ها و مردم رفح و غزه برای تمام شعبه‌های این نهاد در کشورهای مختلف ارسال کرده است. در این نامه سعی کرده تا شرایط مردم و پناهندگان فلسطینی را شرح دهد تا شاید راه‌حلی برای متوقف‌کردن و تغییرات این شرایط پیدا شود؛ هرچند تلاش‌های جهانی برای متوقف‌کردن این جنگ یک‌‌طرفه نتوانسته مفید باشد. در این نامه که بعد از حمله به اردوگاه پناهندگان در رفح توسط اسرائیل ارسال شده، نوشته شده است: «این روزها شاهد شرایط بسیار سختی هستیم و وحشت غیرقابل تصوری صفحه‌های نمایش و روزنامه‌های ما را پر کرده است. شب یکشنبه، در پی حملات هوایی و آتش‌سوزی، یک اردوگاه پناهندگان در رفح ویران شد و بیشتر قربانیان این حادثه زنان و کودکان بودند. با توجه به مأموریت ما در حفاظت از حقوق کودکان، چنین نقض‌های آشکار قوانین بشردوستانه -که بارها توسط سازمان ملل متحد، دادگاه بین‌المللی کیفری و جامعه مدنی جهانی محکوم شده است- غیرقابل تحمل‌تر می‌شود.
در این شرایط دلخراش، می‌خواهم اخبار اخیر ارسال‌شده توسط جهان حلو، رئیس IBBY فلسطین، در مورد شرایط زندگی دو همکار ما در غزه را با شما به اشتراک بگذارم. هر دو این همکاران در کتابخانه‌های رفح و بیت‌حانون
فعالیت می‌کردند».
کشتارهای مداوم
در ادامه این نامه آمده است: «بیش از ۸۰۰ هزار فلسطینی از رفح آواره شده‌اند و هیچ مکان امنی برای پناه‌بردن ندارند؛ نه خانه، نه پناهگاه و حتی نه یک چادر. غذا، آب و مراقبت‌های پزشکی بسیار کم و نایاب است! یک نسل‌کشی بی‌پایان از کشتارهای مداوم همراه با اقدامات شدید برای آزار و اذیت غیرنظامیان و محروم‌کردن آنها از نیازهای اساسی بقا در حال وقوع است. خانواده‌های دو کتابدار ما با همان وضعیت هولناک روبه‌رو هستند؛ فقدان امنیت و نیازهای اولیه بقا. از روی ناچاری، با برخی از سازمان‌های امدادی فعال در غزه تماس گرفتیم تا نیازهای فوری را تأمین کنند. هیچ‌کس نتوانست یک چادر فراهم کند و بیش از دو هفته است که هیچ کمکی اجازه ورود نیافته است. کمک‌های قبلی هم نیازهای اساسی را برای همه پوشش نمی‌داد. متأسفانه، تنها چیزی که فراهم شد، یک کیسه برای نوزادان تازه متولد‌شده و یک کیت بهداشتی بود. خانواده محمود که اهل رفح هستند و مجبور به آوارگی شدند، خوشبختانه یک چادر داشتند».
همه چیز به ابتدای جنگ برگشته
عبلا، یکی دیگر از کتابداران، درباره آوارگی خود و خانواده‌اش نوشته است: «ما از رفح به منطقه المواسی که مستقیما به دریا مشرف است، آواره شدیم. پس از روزهای بسیار سخت توانستیم یک چادر کوچک برپا کنیم و وضعیت به دلیل شن و کمبود نظافت بسیار بد است. وضعیت بهداشتی وخیم است، زیرا همه از بیماری‌ها و کمبود آب رنج می‌برند و اگر هم آب موجود باشد، آلوده و شور است و هوا گرم. ما به روزهای اول جنگ برگشتیم و حتی آرامشی هم نیست، زیرا بمباران قایق‌های جنگی ادامه دارد. هر روز ترس بیشتر می‌شود و علاوه بر آن، هیچ نقدینگی در منطقه نیست و آنچه هست بسیار کم است؛ یعنی حقوق ما ۳۰۰ دلار است و وقتی آن را از هر صرافی دریافت می‌کنیم، ۵۰ دلار کسر می‌شود. قیمت‌ها مانند آغاز جنگ گران شده‌اند و بیشتر غذاها در دسترس نیست. بچه‌هایم نمی‌توانند بهبود یابند، همه بیمار شده‌اند و حتی نوزادم بیمار است و تاکنون هیچ درمانی امکان‌پذیر نبوده است. پس از تلاش‌های فراوان، یک بسته بهداشتی از مرکز معان دریافت کردیم، اما هیچ غذایی موجود نبود. امیدواریم کمک‌های بیشتری دریافت کنیم، وضعیت بسیار دشوار است».
پایان این نامه با جملات ارسالی از طرف جهان حلو، رئیس IBBY فلسطین، پایان یافته که نوشته است: «هرگز نمی‌توانیم بدانیم که آیا آنها در شرایط امنی هستند یا خیر؟ زیرا بمباران شدید در سراسر غزه ادامه دارد و شرایط آوارگی همان‌طور که از عبلا می‌خوانید، بسیار سخت است. ... باید با اضطراب صبر کنیم. احساس بی‌کسی بسیار دردناک است».
