نگذاریم که ناگهان زود دیر شود

موسی موحد: این روزها همه توجهات رسانه‌ای و تمرکز جناح‌های سیاسی متوجه انتخابات است. این در حالی است که در این شور انتخاباتی جای سبز کسانی مانند صادق زیباکلام بیش از هر زمان دیگری حس می‌شود. دراین‌بین بودند چهره‌هایی که به زندانی‌‌شدن این چهره دانشگاهی واکنش نشان دادند و دل‌نوشته‌هایی را برای خلأ حضورش در این رقابت‌ها به نگارش درآوردند. خیلی‌ها در چنین شرایطی انتظار آزادی او را می‌کشیدند اما زیباکلام با وجود درگیری با بیماری سرطان و توقف پروسه درمانش در زندان همچنان دربند است. اگر از منظر منافع ملی هم به بحث داغ این روزها یعنی افزایش مشارکت هم نگاه شود، یقینا آزادی صادق زیباکلام و حضور جدی‌اش در مباحث رسانه‌ای، ذیل نفوذ کلامی که دارد، می‌توانست بخشی از آرای خاکستری و مرددان جامعه را وارد گود رقابت‌ها کرده و آنها را پای صندوق‌ها بکشاند؛ بنابراین آزادی او بی‌شک به‌مثابه برداشتن گامی در راستای بازآفرینی امید، اعتماد و اعتبار خواهد بود. به قول محمد مهاجری، «این روزها این مرد 76ساله در زندان است و ما این بیرون، سرگرم انتخاباتیم و بر کوره آن می‌دمیم، حال آنکه او در سال‌های گذشته همواره موتور پرقدرتی در فضای سیاسی-انتخاباتی بود. با احترام به حکم قضائی صادره علیه او، شهادت می‌دهم هرگز نه از او دروغ شنیده‌ام و نه ریا و تظاهر دیده‌ام. گاهی تند می‌رود، مثل خیلی از ماها و گاهی معقول است، باز هم مثل خیلی از ماها. حرف‌هایی که او زده، خیلی‌های دیگر هم زده‌اند؛ بیشتر از او هم به امنیت ملی کشور آسیب زده‌اند؛ روان مردم را آزار داده‌اند؛ دروغ گفته‌اند و تهمت بار این و آن کرده‌اند و حالا، نه‌تنها در زندان نیستند بلکه بر مسند خود هم نشسته‌اند و گاهی در مناظره‌ای و گفت‌وگویی، صد بدتر از آنچه را صادق زیباکلام گفته است، می‌گویند. کاش صادق زیباکلام در جمعی که همه اصولگراها و اصلاح‌طلب‌ها در آن نفس می‌کشند، باشد».یا در جایی دیگر احمد زیدآبادی می‌نویسد: «اینکه در این داغی بازار انتخابات، دکتر صادق زیباکلام استاد بازنشسته دانشگاه تهران، در زندان باشد، مثل این است که بخاری منزل را درست در وسط زمستان بدون هرگونه دلیل و توجیهی خاموش کنند. واقعا چرا او زندانی شده است؟ فردی که بارها به اختیار خود اعلام کرده است که اگر به او بگویند حق سخن‌گفتن ندارد، بساط حرف‌زدن را جمع خواهد کرد، چه خطری متوجه کجا کرده است که لازم به محدود و محبوس‌کردن او باشد؟ استادی 76‌ساله با سابقه سرطان پروستات باید هرچه زودتر آزاد شود و تحت مداوا و مراقبت قرار گیرد، نه اینکه در قرنطینه اوین گرفتار باشد». یکشنبه هفته جاری بود که اسحاق جهانگیری در یک پست اینستاگرامی از مسئولان قضائی خواست که برای رفع نگرانی‌ها درباره سلامت زیباکلام اقدام کنند.معاون اول دولت یازدهم و دوازدهم نوشت «مطلع شدم آقای دکتر صادق زیباکلام که در زندان است و مبتلا به سرطان، فرایند درمانش دچار وقفه شده است. دکتر زیباکلام بیشتر به دلیل روحیه انتقادی و صراحت لهجه و نگاه متفاوتش به مسائل شناخته می‌شود و انتقادات او هم محدود به جریانی خاص نبوده و نیست. در دور دوم ریاست‌جمهوری دکتر روحانی با اینکه در انتخابات ۱۳۹۶ از طرفداران ایشان بود، پس از مدتی از منتقدان جدی روحانی و دولت او محسوب می‌شد. بعد از زلزله سال ۱۳۹۶ کرمانشاه مطلع شدم که او برای کمک به زلزله‌زدگان حسابی را اعلام کرده است و تعداد درخورتوجهی از مردم هم مبالغی برای کمک به آن حساب واریز کرده‌اند. کارش ارزنده و خیرخواهانه بود و خودش هم در یک ملاقات حضوری گفت می‌خواهد کاری نو در یک روستای زلزله‌زده انجام دهد و کمک می‌خواست، او را به استاندار کرمانشاه معرفی کردم و انصافا اقدامات مؤثری در زمینه بهداشت محیط و احداث شبکه فاضلاب در روستای سراب دشت ذهاب انجام داد. مطمئنم حالا هم دعای خیر آن مردم با اوست و من نیز برایش صحت و سلامتی آرزومندم. امیدوارم اکنون مسئولان ذی‌ربط قضائی برای رفع نگرانی درباره سلامت این استاد پیش‌کسوت اقدام عاجلی صورت دهند». هرچند که در گرماگرم مباحث انتخاباتی درخواست چهرهای مختلفی مانند جهانگیری و دیگران برای آزادی زیباکلام روی زمین مانده، باوجوداین هنوز برای آزادی او دیر نیست، اما مهم‌تر آنکه نگذاریم دیر شود.