سفر دوباره رئیس ناکام در المپیک به پاریس؛ هیچ مسئول دیگری نیست؟
علاقه‌مند به سفر بودن برخی از رؤسای فدراسیون‌ها که رئیس کمیته المپیک هم از آن پرده برداشت، دوباره عیان شده و این بار رئیسی که در المپیک پاریس نتایج ضعیفی گرفته بود، دوباره راهی فرانسه خواهد شد.
علاقه‌مند به سفر بودن برخی از رؤسای فدراسیون‌ها که رئیس کمیته المپیک هم از آن پرده برداشت، دوباره عیان شده و این بار رئیسی که در المپیک پاریس نتایج ضعیفی گرفته بود، دوباره راهی فرانسه خواهد شد. به گزارش مهر، موضوع سفر و علاقه زیاد به انجام آن، یک قصه تکراری در مورد برخی از رؤسای فدراسیون‌هاست که به‌ویژه در بازه زمانی برگزاری بازی‌های آسیایی - پاراآسیایی و المپیک - پارالمپیک پرتکرار می‌شود. این‌گونه که با وجود فاصله کم میان بازی‌های آسیایی با پاراآسیایی و المپیک با پارالمپیک، این دسته مدیران دست رد به سینه سفر دوباره به محل برگزاری آنها نمی‌زنند. این شاهکار بالقوه رؤسا و مدیران، سال گذشته کاروان‌های اعزامی به بازی‌های ۲۰۲۲ هانگژو را بی‌نصیب نگذاشت؛ چرا‌که برخی از رؤسای فدراسیون‌ها با همین لقب یعنی «رئیس»، تیم خود را در بازی‌های آسیایی همراهی کردند و دو هفته پس از اتمام این بازی‌ها به عنوان «سرپرست»، کنار تیم قرار گرفتند تا دوباره راهی هانگژو شوند. همین رفت‌و‌آمد یک‌ماهه به هانگژو بهانه‌ای شد برای اینکه محمود خسرویوفا، رئیس کمیته ملی المپیک، به «عشق سفر بودن» برخی از رؤسا اعتراف کند. او در نشست هم‌اندیشی‌ای که با خبرنگاران اعزامی به بازی‌های آسیایی داشت، به‌صراحت گفت: «فدراسیون‌های ما سه دسته هستند؛ یک دسته آنهایی که شبانه‌روز دارند تلاش می‌کنند و با تمام وجود مایه گذاشتند و خب موفق هم می‌شوند. دسته دوم دارند تلاش می‌کنند و اگرچه ضعف‌هایی دارند ولی دارند تلاش‌شان را می‌کنند. ولی متأسفانه دسته سومی هم هست که رؤسای آنها بیشتر دوست دارند سفر بروند. اما در مجموع گروه اول و دوم خیلی تلاش می‌کنند که اکثریت فدراسیون‌ها از این دو گروه هستند». حتی خسرویوفا در بخشی از صحبت‌هایش با اشاره به نتیجه ضعیف در برخی از رشته‌ای اعزامی به بازی‌های آسیایی، کنایه‌ای به انگیزه سفر برخی رؤسا زد و گفت: «من از جانب برخی مسئولان فدراسیون‌ها که انگیزه سفر‌رفتن‌شان خیلی قوی‌تر است و مسئولیت خود را نمی‌پذیرند، عذرخواهی می‌کنم». حالا فهرست مسافران بازی‌های پاریس دوباره از علاقه‌مندی برخی مدیران به سفر پرده برداشته است. گویا پای «قحط‌الرجالی» که سال‌هاست انتصاب‌ها و انتخاب‌های ورزشی را زخمی کرده، به سفرهای خارجی هم باز شده است و برخی را پای ثابت سفرهای فدراسیون‌ها کرده است؛ چون فقط یک تعداد محدود از افراد می‌توانند تیم و ورزشکار خود را در سفر همراهی کنند.
هادی ساعی و علیرضا سهرابیان دو مدیری هستند که تا هفته پیش به خاطر بازی‌های المپیک در پاریس حضور داشتند و تا چند روز دیگر دوباره راهی فرانسه می‌شوند تا در بازی‌های پارالمپیک کنار ورزشکاران‌شان باشند. دو مدیری که اتفاقا سفرشان به هانگژو برای بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی نیز انتقادهای زیادی را متوجه آنها کرد، اما به نظر می‌رسد انصاف نیست اگر انتقاد به آنها برای سفر به پاریس در یک وزن و سطح باشد. تیم ملی تکواندو در روزهای ۱۲ تا ۲۳ مرداد در پاریس بود و با مدال‌آوری صد‌درصدی توسط چهار ورزشکارش، موفق‌ترین تیم کاروان ایران بود. هادی ساعی به عنوان رئیس در رأس چنین تیمی قرار داشت و حالا قرار است به عنوان سرپرست، تیم ملی پاراتکواندو را هم در سفر به پاریس همراهی کند؛ تیمی که ورزشکارانش شانس کسب قطعی مدال به حساب می‌آیند. این تیم همراه با کل کاروان فرزندان ایران اعزام می‌شود و با توجه به برنامه مسابقات پاراتکواندو (برگزاری در سه روز نخست) در قالب گروه اول هم به ایران باز‌می‌گردد. موضوع درباره علیرضا سهرابیان اما کاملا متفاوت است؛ رئیسی که در رأس یک تیم ۹نفره از فدراسیون قایق‌رانی به پاریس سفر کرد، ورزشکارانش نه‌تنها نتیجه خاص و درخور توجهی نگرفتند، بلکه از همان روز اول پررنگ‌ترین و عمیق‌ترین حاشیه‌ها را هم متوجه کاروان خادم‌الرضا کردند. اما هیچ‌یک از اینها خللی به سفر حدودا یک‌ماهه سهرابیان به پاریس وارد نکرد. او همراه با اولین گروه قایق‌رانی عازم پاریس شد (۲۹ تیر) و با آخرین گروه هم به ایران بازگشت (۲۳ مرداد). حالا قرار است رئیس فدراسیون قایق‌رانی سفر دوباره‌ای به پاریس داشته باشد؛ چون سرپرست تیم دو‌نفره پاراکانو در بازی‌های پارالمپیک است. گویی در این فدراسیون فرد دیگری نیست که بتواند از عهده مدیریت یک تیم جمع‌و‌جور برآید.
شاید اگر انگیزه نتیجه‌گیری سهرابیان و امثال او به اندازه سفر قوی بود، نتایج بهتری متوجه تیم اعزامی قایق‌رانی می‌شد. پاروزنان در بازی‌های آسیایی هانگژو نسبت به دو دوره قبلی این بازی‌ها عملکرد کاملا ضعیف‌تری داشتند؛ درحالیکه سهرابیان پیش از بازی‌های هانگژو وعده ۱۰ مدال را داده و گفته بود: «پنج سال پیش گفتم که تعداد مدال‌های ما در هانگژو از ۱۰ به بالا خواهد بود. هنوز هم روی حرفم هستم. قول‌دادن سخت است، اما برنامه‌ریزی انجام شده و باید به نتیجه برسیم». با‌این‌حال، سهرابیان بدون توجه به افت مدال تیمش در بازی‌های آسیایی، بار سفر به بازی‌های پاراآسیایی را هم بست؛ اقدامی که دوباره آن را برای بازی‌های پاریس انجام خواهد داد، بدون توجه به اینکه حضور یا عدم حضورش تأثیری روی عملکرد تیم پاراکانو ندارد و قطعا بهتر بود او بعد از یک ماه، حداقل ظاهری روی صندلی ریاستش بنشید و به رتق‌و‌فتق فدراسیون بپردازد، نه اینکه دوباره بار سفر ببندد. در هر صورت، به نظر می‌رسد این داستان همیشگی سفرهای خارجی برخی رؤسا، هیچ پایان‌بندی قانونی و منطقی نمی‌تواند داشته باشد، درحالیکه ورزش ایران از همین سفر‌ها کم آسیب ندیده است؛ نمونه آن سفر دو سال پیش حسین ثوری رئیس وقت فدراسیون بوکس به اسپانیا‌ست که بازگشتی نداشت.
کمیته ملی پارالمپیک: اعزام رؤسای فدراسیون‌ها به پاریس
بنا بر ضرورت فنی است
کمیته ملی پارالمپیک تأکید کرد که اعزام رؤسای فدراسیون‌ها به پاریس به همراه برخی تیم‌ها، بنا بر ضرورت فنی و نظر کارشناسی انجام می‌شود؛ «کاروان جمهوری اسلامی ایران با نام فرزندان ایران و شعار ایمان، ایثار و افتخار در ۱۰ رشته ورزشی با ۶۵ ورزشکار در هفدهمین دوره بازی‌های پارالمپیک پاریس شرکت می‌کند. حضور رؤسای فدراسیون‌های تکواندو، جانبازان و توان‌یابان، نابینایان و کم‌بینایان و همچنین قایق‌رانی پیرو جلسات کارشناسی و بنابر ضرورت‌های فنی به تشخیص و دعوت کمیته ملی پارالمپیک انجام شده است».
