معجزه‌هایی که کشته شدند
فریادها و گریه پدری که برای گرفتن شناسنامه دوقلوهای تازه متولدشده‌اش رفته بود و خبر رسید کشته شدهاند، قلب بسیاری را جریحه‌دار کرد. رسانه‌های جهان درباره مصائب و اتفاقاتی که برای کودکان در این نقطه جهان رخ داده، اطلاع‌رسانی می‌کنند، شاید هر‌چه زودتر این جنگ پایان یابد.
آناهیتا عباس‌نژاد
فریادها و گریه پدری که برای گرفتن شناسنامه دوقلوهای تازه متولدشده‌اش رفته بود و خبر رسید کشته شدهاند، قلب بسیاری را جریحه‌دار کرد. رسانه‌های جهان درباره مصائب و اتفاقاتی که برای کودکان در این نقطه جهان رخ داده، اطلاع‌رسانی می‌کنند، شاید هر‌چه زودتر این جنگ پایان یابد. پاپ گفته است «شهروندان غیرمسلح مورد حمله بمب و گلوله قرار می‌گیرند. حتی در مجموعه خانواده مقدس که هیچ تروریستی در آن نبود و فقط کودکان، بیماران، معلولان و راهبه‌ها در آن بودند، یک مادر و دختر که می‌خواستند به دستشویی بروند توسط سربازان ارتش اسرائیل کشته شدند و عده‌ای هم زخمی شدند». در این روزها برای برقراری آتش‌بس غزه اندکی امیدواری پیدا شده است، اما آثار این جنگ همچنان ادامه دارد.
«اصیل موسی» و «اما گراهام-هاریسون» در گاردین گزارشی درباره پدران و مادران فلسطینی که فرزندان‌شان را از دست داده‌اند، نوشته‌اند. آنان پس از درمان از طریق لقاح مصنوعی صاحب فرزند شده بودند. این پدران و مادران اکنون سوگوار کودکان «معجزه»اند و رؤیاهایشان هم‌زمان با متلاشی‌شدن کلینیک‌های بارداری از بین رفته است. غزه با خیابان‌های ویران‌شده و بیمارستان‌هایی که در گوشه و کنار نابود شدهاند، متفاوت با قبل از هفتم اکتبر است.
امل پس از پنج سال درمان آی‌وی‌اف و یک جراحی بالاخره باردار شد. این اولین و تنها بارداری او بود. خالد هفت‌ساله روز ۱۷ اکتبر در یکی از اولین حملات هوایی اسرائیل به رفح، کشته شد. امل می‌گوید: «گاه مرگ، مرگ که به همه چیز پایان می‌بخشد، مرگ هولناک، از درد بی‌امان تصور زندگی بدون خالد آسان‌تر به نظر می‌رسد. خالد همه چیز من بود».
عده‌ای مانند «امل» سال‌ها با ناباروری دست‌و‌پنجه نرم کردند و امروز سوگوار کودکانی هستند که برایشان به‌مثابه معجزه‌های شخصی بودند.
اولین مرکز باروری
در روز هفتم اکتبر حدود 50 زن نیمی از دوره تزریق هورمون را گذرانده و برای جمع‌آوری تخمک در مرکز ال‌بسمه آماده می‌شدند. به گفته بها قالایانی، مؤسس این مرکز و پیشگام آی‌وی‌اف در غزه، در چند روز بعد قرار بوده به 10 زن دیگر نیز جنین منتقل شود. از حدود چهار هزار جنین منجمد در مرکز، نیمی به زوج‌هایی تعلق داشت که دیگر شانسی برای درمان و باردار‌شدن ندارند. قالایانی اذعان کرد در ابتدای جنگ نگران
از دست رفتن جنین‌ها شده بود؛ همان‌وقت که به دلیل جنگ و کمبود نیتروژن مایع نمی‌توانستند به انبارهای حاوی جنین‌ها ماده خنک‌کننده اضافه کنند تا دما را به‌طور مداوم زیر 180 درجه سانتی‌گراد نگه دارند. سپس در نوامبر سال ۲۰۲۳ نگرانی برای کمبود نیتروژن دیگر بیهوده بود؛ چرا‌که اسرائیل آزمایشگاه کلینیک را تخریب کرد. موج انفجار موجب باز‌شدن و از بین رفتن محتویات محفظه‌هایی شد که حاوی تنها شانس، اولین و آخرین شانس بسیاری از ازواج بودند. به گفته قالایانی: «انجماد جنین نمایانگر سرمایه‌گذاری عمیق احساسی و مالی زوج‌هایی است که در تلاش بودند تا به رؤیای خود برای پدر و مادر شدن برسند. این حمله رؤیای آنان را نقش بر آب کرد».
قالایانی پس از اتمام تحصیلاتش در انگلستان، در سال ۱۹۹۷ اولین مرکز باروری را در غزه بنا گذاشت.
جنگ و حملات هوایی ساختمان‌ها و تجهیزات مدرنی را که صدها هزار پوند ارزش داشتند، از بین برد، ولی «قالایانی» بیش از همه چیز نگران بیمارانش است. در ابتدای جنگ، ۲۵۰ زن از طریق لقاح مصنوعی باردار شده بودند. بعضی از این زنان که به احتمال قوی زایمان سختی در پی داشتند، باید تحت نظر می‌بودند. حملات هوایی اسرائیل و دستورهای مربوط به تخلیه موجب تعطیل‌شدن بیشتر بیمارستان‌ها شد و این زن‌ها در برابر مشکلات تنها بودند. بیمارستان‌هایی که تعطیل نشدند، پر‌ازدحام و در نتیجه طاقت‌فرسا هستند. به گفته سازمان ملل، هزاران زن بدون کمک پزشکی وضع حمل می‌کنند و به دلیل کمبود معاینات پیش از تولد، مادران و نوزادان از دست رفتند.
