کنارهگیری محسن کاوه از سرمربیگری تیم ملی کشتی آزاد
سرمربی تیم ملی کشتی آزاد ضمن تأیید کنارهگیری خود از هدایت تیم ملی، گفت: برخیها در این هشت ماه هرکاری میتوانستند کردند تا تیم ملی نتیجه نگیرد.
سرمربی تیم ملی کشتی آزاد ضمن تأیید کنارهگیری خود از هدایت تیم ملی، گفت: برخیها در این هشت ماه هرکاری میتوانستند کردند تا تیم ملی نتیجه نگیرد.
محسن کاوه در گفتوگو با ایسنا، با تأیید خبر کنارهگیری از هدایت تیم ملی کشتی آزاد بزرگسالان، گفت: حقیقت امر این است که از فضای کشتی و حرفوحدیثهای به وجود آمده دیگر خسته شدهام و شرایط روحیام به شکلی است که نمیتوانم به کار در تیم ملی ادامه بدهم. از کشتی به خاطر این حاشیهها و حرفوحدیثها و تهمتزدنها دیگر زده شدم. من همیشه با کشتی بوده و هستم و به همان باشگاه کشتی برمیگردم و سعی میکنم با همه توان به نوجوانان و جوانان کشتی ایران خدمت کنم.
سرمربی تیم ملی کشتی آزاد افزود: آدمی نیستم که به هر قیمتی در تیم ملی باشم. دوستان خبرنگار زیادی دارم اما کسی نیستم که برای ماندن سعی کنم از جایگاه خبرنگاران بهره ببرم و به آنها زنگ بزنم یا با آدمهای فضای مجازی ارتباط داشته باشم. حرفهای زیادی در دل دارم اما من با خدا معامله کردم و حرفهای دلم را به زبان نمیآورم. آدمی نیستم که برای بودن تمام اصول را زیر پا بگذارم و به هر قیمتی در تیم ملی باشم. او گفت: کسانی که پول میگیرند تا من را بزنند، قطعا همان آدمها یک روز دیگر از افراد دیگر پول میگیرند تا شما را بزنند. من از این اتفاقاتی که دیدم دلم میگیرد. این کارها واقعا در شأن رشته پهلوانیای مثل کشتی نیست. کشتی برای من یا هرکس دیگری نیست؛ کشتی برای میلیونها عاشقی است که همه وجودشان برای کشتی است و عاشقانه دلشان برای آن میسوزد.
کاوه در ادامه با اشاره به هشت ماه سرمربیگری خود در تیم ملی، گفت: در این هشت ماه فکر میکنم فقط ۲۰ روز در کنار خانوادهام بودم و تمام سعیام این بود که به شکلی مدیریت کنم که بچهها به چالش نخورند و به سمت هیچ حاشیهای نروند. در این هشت ماه خیلی چیزها دیدم که نادیده گرفتم و خیلی چیزها شنیدم که نشنیده گرفتم. مدام سعی کردم فضای آرامی در تیم ملی مهیا کنم تا بچهها موفق شوند. بله قبول دارم باید در المپیک دو طلا میگرفتیم اما اگر بخواهیم آماری نگاه کنیم نسبت به آمار جهانی سال گذشته یا المپیک قبلی بهتر بودیم.
سرمربی تیم ملی کشتی آزاد افزود: در مسابقات جهانی سال گذشته در شش وزن المپیکی، در وزن ۵۷ کیلوگرم نماینده ایران حذف شد و در نهایت هم سهمیه المپیک نگرفتیم. در وزن ۶۵ کیلوگرم، رحمان عموزاد سال گذشته پنجم جهان شد اما در المپیک پاریس به مدال نقره رسید. او موفق شد دو قهرمان جهان و یک قهرمان اروپا را شکست بدهد، بعد در فینال به کشتیگیر ژاپنی باخت که موفق شده اوتوگورو قهرمان المپیک را ببرد و ملیپوش شود. مدل کشتی او به رحمان نمیخورد. در وزن ۷۴ کیلوگرم یونس امامی سال گذشته مدال نگرفت، در المپیک هم به مدال نرسید. در ۸۶ کیلوگرم یزدانی نایبقهرمان جهان شده بود، در المپیک هم واقعا ایثار کرد و به مدال نقره رسید. اگر آن اتفاق برای کتف او نمیافتاد قطعا مدال طلا میگرفت که دیگر دست ما نبود و واقعا کاری نمیتوانستیم بکنیم. در وزن ۹۷ کیلوگرم گلیج سال گذشته اوت شد، اما امسال در این وزن، امیرعلی آذرپیرا که در مسابقات جهانی پارسال در ۹۲ کیلوگرم حذف شده بود، آمد و در المپیک به مدال برنز ۹۷ کیلوگرم رسید. آذرپیرا حتی میتوانست طلا هم بگیرد. در ۱۲۵ کیلوگرم بله قبول دارم زارع افت داشت و نتوانست طلای سال گذشته را تکرار کند. با این وجود حق تیم ما دو مدال طلا بود.