|

ناتو برای بازدارندگی در قبال چین باید جهانی شود

ناتو به‌ جای بازدارندگی در قبال چین، روی دفاع از اروپا متمرکز است. به‌رغم جنگ جاری با روسیه، مأموریت فعلی ناتو باید رویارویی با چینِ کمونیست باشد که در حال حاضر بزرگ‌ترین تهدید برای دموکراسی و منافع ملی کشورها در سطح جهان است.

آندرس کور-کارشناس علوم سیاسی و ناشر مجله ریسک سیاسی:ناتو به‌ جای بازدارندگی در قبال چین، روی دفاع از اروپا متمرکز است. به‌رغم جنگ جاری با روسیه، مأموریت فعلی ناتو باید رویارویی با چینِ کمونیست باشد که در حال حاضر بزرگ‌ترین تهدید برای دموکراسی و منافع ملی کشورها در سطح جهان است.

کمونیست‌های چینی و روسی در پایان جنگ جهانی دوم سعی کردند هر چیزی را که نیروهای آمریکایی، بریتانیایی و فرانسوی، بی‌دفاع گذاشته بودند، یک لقمه چپ کنند. به این ترتیب، در هر جایی که خواستند، دست به قتل و غارت زدند. ناتو در سال ۱۹۴۹ به‌عنوان ائتلافی از کشورهای دموکراتیک با هدف جلوگیری از تهاجم اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی سابق به اروپای غربی شکل گرفت، اما آسیا نسبتا بی‌دفاع مانده بود.

در آن مقطع، نه اتحاد جماهیر شوروی و نه کمونیست‌های چینی متحد این کشور، موشک‌های هسته‌ای نداشتند که بتوانند با آنها واشنگتن را هدف بگیرند. از آنجا که این روزها هر دو کشور به ارتقای این قابلیت‌ها ادامه می‌دهند و موشک‌های هایپرسونیک را برای گریز از پدافند آمریکا و نابودی شهرهای آمریکا توسعه داده‌اند، ناتو باید اشتباهات گذشته را اصلاح کند و چین کمونیستی را دست‌کم مانند روسیه جزء کشورهایی در نظر بگیرد که باید با بازدارندگی مواجه شوند. انجام این کار می‌تواند به منزله دعوت از کشورهایی مانند ژاپن، کره جنوبی و تایوان برای پیوستن به ناتو باشد تا ناتو جهانی شود.

این کار بسیار منطقی‌تر از آن است که ناتو را از دایره دفاعی آمریکا در برابر چین که بسیار قوی‌تر از روسیه است، بیرون نگه‌ داریم. اتحاد جماهیر شوروی سابق دیگر وجود خارجی ندارد. روسیه خود را به‌عنوان شبح شوروی سابق جا زده و حتی نمی‌تواند نیروهای نه‌چندان مجهز اوکراینی را که ماه گذشته توانستند منطقه کورسک روسیه را به اشغال خود درآورند، شکست بدهد. بله، روسیه تسلیحات هسته‌ای بیشتری نسبت به چین دارد، همین و بس. خوشبختانه روسیه با جود جنگ اوکراین هنوز فرصتی برای حمله هسته‌ای که ولادیمیر پوتین به شکلی ظریف از آن سخن می‌گوید، پیدا نکرده است. نیروهای رزمی متعارف دست‌کم تا اینجا اهمیت بیشتری داشته‌اند.

امیدواریم اوضاع همین‌طور بماند. با‌این‌حال، چین می‌تواند روسیه را به سمت تشدید تنش هسته‌ای سوق بدهد، همان‌طورکه حزب کمونیست چین با تأمین تجهیزات نظامی با کاربرد دوگانه، تلویحا روسیه را به سمت تشدید تنش متعارف سوق می‌دهد. به گفته یک مقام آمریکایی در ۱۸ سپتامبر، این تدارکات به دستور مقامات رده‌بالای پکن انجام می‌گیرد. چین با ظرفیت اقتصادی، صنعتی و نظامی ۱۰‌برابری نسبت به روسیه و اجتناب از درگیری‌هایی که دیگر دیکتاتورها و تروریست‌ها علیه آمریکا و متحدان آن به راه انداخته‌اند، باهوش‌تر و قوی‌تر از مسکو عمل می‌کند. حزب کمونیست چین بدون آنکه صدمه‌ای ببیند، خودش را به‌عنوان داعیه‌دار هژمونی جهانی جلوه می‌دهد.

تله حزب کمونیست چین برای آمریکا همان تخلیه منابع در جنگ‌های ویرانگر، از ویتنام تا افغانستان، عراق، اوکراین و اسرائیل است. این جنگ‌ها، نیروهای آمریکایی را از نظر نظامی باتجربه‌تر کرده‌اند، اما دست غرب را به لحاظ نیرو، سرمایه و تجهیزات برای دفاع از خود خالی کرده‌اند. بدهی دولت آمریکا به حدی رسیده که رشد تصاعدی به خطر افتاده است.

این دقیقا همان چیزی است که حزب کمونیست چین در سر دارد. اگر دولت آمریکا هزینه جنگ را از طریق استخراج منابع طبیعی یا اخذ مالیات از کشورهای خارجی بابت تأمین امنیت آنها دریافت می‌‌‌‌کرد، اکنون در دفاع از آسیا دست بالا را داشتیم.

اگر کشورهایی مانند افغانستان را حفظ می‌کردیم، می‌توانستیم از آنها به‌عنوان پایگاهی برای انجام عملیات بازدارنده علیه چین و ایران استفاده کنیم. با‌این‌حال، آمریکا نمی‌خواست وجهه بدی از خود به‌جا بگذارد؛ ازاین‎‌رو نه‌تنها منابع معدنی را به حال خود رها کرد، بلکه به چین اجازه داد در عراق و افغانستان دست به استخراج بزند و صرفا امنیت آن کشور‌ها را به‌طور رایگان تأمین کرد.

ناتو در سال ۱۹۴۹ تأسیس شد؛ همان سالی که اتحاد جماهیر شوروی سابق اولین بمب هسته‌ای خود را آزمایش کرد. هندوچین فرانسه (ویتنام)، مالایای بریتانیا و کره جنوبی عضو این ائتلاف نبودند و نیروهای کمونیست بین سال‌های ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۰ به هر سه کشور حمله کردند. شوروی و چین مائویست پشت این حملات بودند. بازدارندگی شکست سختی خورد. واشنگتن و متحدان آن نمی‌توانستند به کمونیست‌ها اجازه ‌دهند‌ همه این کشورها را به دست بگیرند؛ از این‌رو،آمریکا وارد جنگ شد. جنگ کره علیه ۲.۴ میلیون سرباز چینی و تدارکات و خلبانان شوروی بود که به سمت متجاوز پیوستند. ۱۳۷ هزار کشته، زخمی و مفقودالاثر روی دست آمریکا ماند. ۱.۳ میلیون انسان بی‌گناه نیز در کره جنوبی جان باختند.

امروزه نیز هر کشور غیرعضو ناتو که در خط مقدم مبارزه با قدرت‌های متجاوز مانند کره شمالی، چین و روسیه حضور دارد، با سرنوشت مشابهی روبه‌رو است و دنیا با خطر یک جنگ هسته‌ای بسیار ویرانگر مواجه بوده و جلوگیری از شروع جنگ در وهله اول حائز اهمیت بیشتری است.

اولین قدم در رویکرد مبتنی بر بازدارندگی، این است که ائتلاف‌های جهانی را گسترش بدهیم و تقویت کنیم. ناتو قوی‌ترین ائتلاف آمریکاست و ازاین‌رو انتخابی معقول برای جهانی‌شدن است. در مواجهه با متجاوزان، صلح از دریچه قدرت -‌از‌جمله قوی‌ترین ائتلاف‌های جهان- حاصل می‌شود.