تجربه برای یافتن سکون نمایشگاه انفرادی شهریار رضایی
۲۴ تجربه برای یافتن سکون نمایشگاهی در گالری ریشه ۲۹ از آثار شهریار رضایی است که در بیانیه آن به قلم محمد پرویزی با عنوان «اشیای متورم» این‌طور آمده است: ما تنها در نفی گذشته می‌توانیم از امکان‌ِ نو آن استفاده کنیم، به این معنا، برای به کار انداختن گذشته باید گذشته را در گام نخست از کار انداخت. این فحوای کلامِ جورجو آگامبنِ (فیلسوف) درباره مواجهه با گذشته و اسباب آن است: «گذشته برای حاضرشدنش در حال، می‌بایست از گذشته‌بودنش خلاص شود».
۲۴ تجربه برای یافتن سکون نمایشگاهی در گالری ریشه ۲۹ از آثار شهریار رضایی است که در بیانیه آن به قلم محمد پرویزی با عنوان «اشیای متورم» این‌طور آمده است: ما تنها در نفی گذشته می‌توانیم از امکان‌ِ نو آن استفاده کنیم، به این معنا، برای به کار انداختن گذشته باید گذشته را در گام نخست از کار انداخت. این فحوای کلامِ جورجو آگامبنِ (فیلسوف) درباره مواجهه با گذشته و اسباب آن است: «گذشته برای حاضرشدنش در حال، می‌بایست از گذشته‌بودنش خلاص شود».
کاری که از شهریار رضایی در این چیدمان شاهدیم همین است؛ شاقول‌هایی که گذشته خود را از دست داده و به «وسایل بی‌هدف» تبدیل شده‌اند تا در هیئت جدیدی در اکنون حاضر شوند. این غریبگی هول‌انگیز را فیلسوف ماخولیایی‌شدن اشیا می‌نامد و می‌آورد: «وسایل گذشته تنها در خصلت ماخولیایی‌شان می‌توانند به امروز برسند». با اینکه آنها از گذشته می‌آیند، اما از گذشته‌‌‌بودن تهی‌اند، به همین علت به زمان حال هجوم می‌آورند و آن را متورم می‌کنند، چون هم گذشته‌اند و هم نیستند. این زمان ورم‌کرده، موقعیت‌های بدیع اکنون (یعنی زمان حال) را در معرض تجربه قرار می‌دهد. غایت چنین تجربه‌ای را آگامبن، اکنونی که در آن نزیسته‌ایم، «حال معاصر»شده یا زیستن در نقطه کور حال می‌داند.
این نمایشگاه از تاریخ 23 شهریور تا 18 آبان 1403 در گالری ریشه ۲۹ به آدرس: تهران، الهیه، خیابان آقابزرگی، روبه‌روی بانک آینده، جنب بانک خاورمیانه، پلاک 31 برقرار است.
