تحسین و غبطه

الهه خسروی‌یگانه: ما روزنامه‌نگاری را از کسانی یاد گرفتیم که در طول عمر کاری‌ خود، روزهای عجیبی را به چشم دیده بودند؛ روزهایی که گاهی فقط وصفش را در تاریخ خوانده بودیم. آنها اختناق پهلوی را دیده بودند، شاهد روزهای انقلاب بودند و بعدها راوی آنچه بر این سرزمین  گذشته بود.

آن دوره روزنامه‌نگارانی پرورش داد جان‌سخت، حرفه‌ای، صدیق و موظف و متعهد به رسالت روزنامه‌نگاری. کسانی که حالا استاد ما شده بودند؛ سخت‌گیر و کارکشته. به هر‌کسی روی خوش نشان نمی‌دادند و هر خبری را خبر نمی‌دانستند. تأیید آنها وقتی مطلب خوبی می‌نوشتی یا از اتفاقی خبری تازه پیدا می‌کردی، آرزوی‌ ما‌ بود. اگر اتفاق می‌افتاد و می‌توانستیم از پس آن استاندارد بالای روزنامه‌نگاری با استادان کارکشته‌اش بربیاییم، یک آفرین آنها مدالی بود که بر سینه روزنامه‌نگاری‌کردن‌مان می‌آویختیم.

دیروز چندین نفر از استادان مطبوعات‌ از قوه قضائیه درخواست کردند حکم الهه و نیلوفر لغو شود. اسم‌ها را خواندم و از دیدن هرکدام‌‌ موجی از تحسین و غبطه قلبم را فراگرفت. آنها بهتر از هر‌کس دیگری می‌دانند که این دو روزنامه‌نگار به بهترین نحو ممکن رسالت خبرنگاری خود را انجام داده‌اند. برای همین آمده‌اند و پشت کارشان ایستاده‌اند. نسلی بزرگ از دورانی عجیب. آنها استادان نیلوفر و الهه هستند و این درخواست به‌منزله بالاترین نمره و البته گواه است بر اینکه این دو فقط «روزنامه‌نگاری» کرده‌اند. این تأیید و درخواست در تاریخ روزنامه‌نگاری ما تا همیشه ثبت  خواهد شد.