انتخابات آمریکا و چالش نظرسنجی

نتایج نظرسنجی‌های روزهای اخیر متغیر بوده، ابتدا هریس به‌طور میانگین با اختلاف ۴ درصد و سپس ترامپ با اختلاف ۳ درصد پیشتاز بودند و اکنون ظاهرا همه‌چیز برابر شده است.

درحالی‌که 10 روز تا انتخابات پنجم نوامبر آمریکا باقی مانده است، نظرسنجی‌ها هنوز نشان نمی‌دهند چه کسی رئیس‌جمهوری بعدی آمریکا خواهد بود. در چند روز گذشته، نتایج نظرسنجی‌ها از پیشتازی چهاردرصدی هریس تا پیشتازی سه‌درصدی ترامپ متغیر بوده است. با این میزان تغییر، این سؤال پیش می‌آید که آیا واقعا می‌توانیم (و باید) به نظرسنجی‌ها اعتماد کنیم؟ در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰، افرادی که نظرسنجی‌ها را دنبال می‌کردند ممکن بود از دیدن نتایجی که اعلام می‌شد، هم در سطح ملی و هم ایالتی شوکه شوند. در هر دو مورد، نتایج نظرسنجی‌ها درباره میزان موفقیت دموکرات‌ها در مقایسه با نتایج واقعی انتخابات اغراق‌آمیز بود.

در رقابت انتخاباتی ۲۰۱۶ در مقطعی مشابه رقابت انتخاباتی فعلی، نظرسنجی‌های ای‌بی‌سی‌نیوز نشان داد که هیلاری کلینتون ۱۲ درصد از ترامپ جلوتر است و راه برای پیروزی‌اش هموار است. اما در نهایت، کلینتون فقط دو درصد در آرای مردمی جلوتر بود، درحالی‌که ترامپ سرانجام در آرای مجمع گزینندگان پیروز شد. حتی با وجود پیروزی راحت جو بایدن در انتخابات ۲۰۲۰، اختلاف ۴.۵ درصدی‌اش با دونالد ترامپ حتی کمتر از برآورد نظرسنجی‌های فاکس‌نیوز بود که تنها چند روز پیش از انتخابات، پیروزی با اختلاف هشت درصد برای بایدن پیش‌بینی می‌کردند. امسال، نظرسنج‌ها تلاش می‌کنند برخی از اشتباهاتی را که در سال ۲۰۲۰ مرتکب شدند اصلاح کنند‌، گرچه همین حرف درباره سال ۲۰۱۶ هم زده شده بود. پس چگونه ممکن است پیش‌بینی‌ها در دو دوره متوالی نادرست باشند؟

دکتر تریستان هایتاور، استاد علوم سیاسی در دانشگاه برایانت، در گفت‌وگو با ایندیپندنت توضیح می‌دهد: «این پاسخ چندان رضایت‌بخشی نیست، اما چون همه‌چیز را نمی‌دانیم، درنظرگرفتن همه‌چیز ناممکن است». ازآنجاکه عوامل منحصربه‌فردی که بر نحوه رأی‌دهی مردم تأثیر می‌گذارند همواره در حال تغییرند، شناسایی همه این عوامل تا وقتی تحقق نیافته‌اند می‌تواند دشوار باشد و بزرگ‌ترین آزمون دقت نظرسنجی فقط در روز انتخابات ممکن است، وقتی آرای واقعی با نظرسنجی‌ها مقایسه شوند. دکتر هایتاور می‌گوید: «در سال ۲۰۱۶، وقتی اختلاف رأی ترامپ تا حد زیادی کمتر از واقعیت برآورد شد، صحبت‌هایی مطرح شد مبنی بر اینکه آیا مردم می‌ترسند بگویند به ترامپ رأی می‌دهند؟ در واقعیت، ما چنین چیزی را واقعا به چشم مورد تجربی اجتماعی نمی‌بینیم. مورد محتمل‌تر این است که رأی‌دهندگان به ترامپ تمایل کمتری داشتند به نظرسنجی‌ها پاسخ دهند. این نمونه‌ای از سوگیری عدم پاسخ‌دهی است‌ و موردی است که نظرسنج‌ها در آن زمان از آن اطلاع نداشتند و نمی‌توانستند آن را در نظر بگیرند».

جهت‌گیری در نظرسنجی

وقتی از «جهت‌گیری» در نظرسنجی صحبت می‌کنیم، لزوما به‌معنای انحراف عمدی در داده‌ها یا گرایشی سیاسی نیست. دکتر هایتاور توضیح می‌دهد: «تغییرهای جزئی در روش نظرسنجی می‌تواند تفاوت‌های قابل‌ملاحظه‌ای در نتیجه یک نظرسنجی خاص ایجاد کند. این امر دلایل مختلفی دارد. می‌توانید سوگیری را خیلی راحت وارد نظرسنجی کنید. حتی وقتی موردی کوچک را تغییر می‌دهید، ممکن است خطاهایی به وجود بیاید که در نظر گرفته نشده‌اند». وقتی نظرسنج‌ها روش‌شناسی نظرسنجی را طراحی می‌کنند، هر پارامتری که معرفی می‌شود می‌تواند نتیجه نهایی را تغییر دهد. دکتر هایتاور می‌افزاید: «سوگیری در هرگونه روش‌شناسی نظرسنجی وجود دارد».

با این حال، بدون این وزن‌دهی‌ها، بسیاری از نظرسنجی‌ها تصویر دقیق و کاملی ارائه نخواهند کرد. نظرسنجی‌ها باید تنظیم شوند تا عواملی مانند آثار آموزش، نژاد و منطقه را در نظر بگیرند. هایتاور توضیح می‌دهد: «اگر یک نظرسنجی فقط ۲۰ درصد پاسخ‌دهنده زن داشته باشد، می‌توانید ارزش این پاسخ‌ها را کمی بیشتر کنید، چون می‌دانیم که رأی‌دهندگان زن حدود ۵۰ درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند؛ بنابراین می‌توانید به‌معنای واقعی کلمه وزن بیشتری به این پاسخ‌ها بدهید».

نمونه دیگر در ویژگی‌های خاص ایالتی است که بر رویه رأی‌دهی تأثیر می‌گذارد و نظرسنج‌ها چنانچه در آن منطقه تجربه داشته باشند، می‌توانند تعدیل‌های متناسب را انجام دهند. دکتر هایتاور می‌گوید: «ساکنان برخی ایالت‌ها به‌طور خاص در معرض عواملی قرار دارند که آنها را منحصربه‌فرد می‌کند. در فلوریدا، چند مورد وجود دارد که به‌طور خاص برای شهروندان آنجا مهم است‌، نمونه اخیر این مورد بلایای طبیعی به شکل توفان است. گاهی اوقات از این عوامل اطلاع داریم و می‌توانیم آنها را در نظر بگیریم و گاهی اوقات از وجود چنین چیزهایی اطلاع نداریم».

با این حال، خصوصیت‌های خاص ایالتی می‌توانند پیش‌بینی نتیجه انتخابات ملی را نیز دشوار کنند. بسیاری از نظرسنجی‌های ملی عمده از نمونه‌‌ای به اندازه فقط هزار نفر در سراسر کشور استفاده می‌کنند که از لحاظ آماری معتبر است، اما برای سیستم انتخاباتی آمریکا پیچیده است. هایتاور می‌افزاید: «البته یک سیستم مجمع گزینندگان داریم؛ بنابراین نتیجه نظرسنجی همیشه به‌طور مستقیم به این معنا نیست که چه کسی واقعا برنده انتخابات خواهد شد و در نظر گرفتن این موضوع بسیار بسیار دشوار است».

نظرسنج‌های حزبی

گرچه اکثر نظرسنج‌ها از گرایش‌ سیاسی اجتناب می‌کنند، در برخی موارد، نظرسنجی‌ها با حمایت مالی یا از طریق گروه‌های حزبی انجام می‌شوند. اما فقط به این دلیل که یک نظرسنج متمایل به دموکرات‌ها یا کارزار سنای جمهوری‌خواهان نظرسنجی را انجام داده است، لزوما به این معنی نیست که نتایج غیرقابل‌اعتماد است. دکتر هایتاور می‌گوید: «از نظر سوگیری مخربی که بخواهد روی نتیجه نظرسنجی تأثیر بگذارد، انگیزه زیادی در نظرسنج‌ها نمی‌بینم. اگر به بسیاری از نظرسنجی‌های ملی نگاه کنید، بیشتر آنها کمابیش تنگاتنگ‌اند. تفاوت‌ از جایی ناشی می‌شود که افراد با حسن نیت براساس وزن‌دهی، تصمیم‌های متفاوتی گرفته‌اند».

او می‌افزاید: «بنابراین، اکثر نظرسنجی‌ها را دارای سوگیری به‌معنای مرسوم توصیف نمی‌کنم، فارغ از اینکه آنها را مؤسسات لیبرال‌‌تر یا متمایل به جریان محافظه‌کار انجام داده باشند». بیشتر «چرخش» نتایج بعدا، در مرحله تحریریه یا تحلیل، صورت می‌گیرد (در نظر بگیرید تیتری که می‌گوید نامزدی با اختلاف زیاد پیشتاز است، اما در واقعیت فقط دو درصد جلوتر است). البته در بیشتر موارد دقت نتایج به‌نفع نظرسنج است؛ اما در برخی موارد این‌گونه نیست. فایوترتی‌ایت (FiveThirtyEight) رتبه‌بندی مفیدی از بیش از ۳۰۰ نظرسنج ارائه می‌دهد که براساس شفافیت و دقت قبلی‌شان ارزیابی شده‌اند.

حتی قالب خود نظرسنجی می‌تواند بر نتایج تأثیر بگذارد؛ و مهم‌تر از همه اینکه چه کسی واقعا پاسخ می‌دهد. در این دوره از انتخابات، نظرسنجی‌ها به شکل پیامک، ایمیل، پرسشنامه آنلاین، تماس تلفنی و داخل اپلیکیشن انجام شده‌اند. این روش‌ها می‌توانند به پاسخ‌دهندگان متفاوت و پاسخ‌های متفاوتی برسند. دکتر هایتاور می‌گوید: «به‌طور سنتی، نظرسنجی‌ را به‌صورت گرفتن تصادفی شماره تلفن‌ افراد در نظر می‌گیریم. این روزها می‌دانیم که بسیاری از افراد به تلفنشان جواب نمی‌دهند و کسانی که پاسخ می‌دهند معمولا از نظر جمعیت‌شناسی متفاوت از کل جمعیت‌اند. بنابراین صرفا شماره‌گیری تصادفی نمونه‌ای که نماینده باشد ایجاد نخواهد کرد. وقتی از طریق پست یا آنلاین تماس می‌گیرید، آنجاست که می‌توانید تفاوت‌هایی مشاهده کنید. همچنین انواع متفاوتی از عدم پاسخ‌گویی وجود دارد، افرادی که تصمیم می‌گیرند در نظرسنجی‌ها شرکت نکنند». در چند سال اخیر به‌ویژه، چند مؤسسه نظرسنجی بزرگ (از جمله ایپسوس و سی‌ان‌ان/‌اس‌اس‌آر‌اس) به‌جای شماره‌گیری تصادفی، شروع به استخدام افراد برای میزگردهای احتمال‌سنجی آنلاین کرده‌اند. همچنین این سؤال مطرح است که چه کسانی وقت می‌گذارند به این نظرسنجی‌ها پاسخ دهند؛ به‌ویژه وقتی برخی از نظرسنجی‌های اصلی شامل ده‌ها سؤال‌اند، به این معنا که پاسخ‌دهی به کل نظرسنجی ممکن است زحمتی یک ساعته باشد. در چشم‌انداز در حال تحول فضای دیجیتال، نظرسنج‌ها با نیازها و انتظارات جدید سازگار می‌شوند و برخی نظرسنجی‌ها را کوتاه‌تر و دسترسی به آنها را ساده‌تر می‌کنند.

هایتاور می‌گوید: «مشارکت در این کارها معمولا سود اقتصادی زیادی ندارد. اما نظرسنج‌ها می‌توانند افراد را همان‌جایی که هستند ملاقات کنند. دیده‌ایم که این نظرسنجی‌های ۳۰ سؤالی واقعا با رأی‌دهندگان جوان‌تر ارتباط برقرار نمی‌کنند. بنابراین می‌توانیم نظرسنجی‌های کوتاه‌تری انجام دهیم. نظرسنج‌ها از نظرسنجی‌هایی با طول متفاوت و روش‌هایی متنوع برای تماس استفاده می‌کنند. ما شاهدیم که نظرسنجی‌ها از صحبت تلفنی به سمت نمونه‌های آنلاین در حال تغییر است».

فقط نظرسنجی است، نه بیشتر

آنچه از تمام این عوامل مشخص است، این است که تفاوت‌ها در نتایج نظرسنجی حتی پیش از آنکه افراد فرصت پاسخ‌دهی داشته باشند آغاز می‌شود. دکتر هایتاور هشدار می‌دهد با میانگین اختلاف فقط ۱.۸ درصد میان کامالا هریس و دونالد ترامپ، گفتن اینکه یکی از آنها شانس قطعی برنده‌شدن دارد پرخطرتر می‌شود. دکتر هایتاور می‌گوید: «برخی افراد می‌گویند ما به نظرسنجی‌ها اعتماد نداریم. پاسخ من این است که باید نظرسنجی را همان‌طور ببینید که هست. ما به یک نمونه نماینده، در یک برهه زمانی خاص، درباره آنچه مردم فکر می‌کنند نگاه می‌کنیم. به نظر من، مشکل بزرگ زمانی پیش می‌آید که سعی کنیم براساس آنچه در آن نظرسنجی‌ها در آن لحظه رخ می‌دهد، پیش‌بینی کنیم». کمتر از دو هفته دیگر، مردم آمریکا فرصت رأی‌دهی خواهند داشت و رئیس‌جمهوری بعدی آمریکا تعیین خواهد شد. فقط آن زمان است که نظرسنجی‌ها محک خواهند خورد.

رقابت برابر ترامپ و هریس

نتایج یک نظرسنجی برگزارشده از سوی شرکت‌های «نیویورک‌تایمز/ سی‌ینا کالج» مشخص کرد «کامالا هریس»، نامزد ریاست‌جمهوری حزب دموکرات و معاون رئیس‌جمهور کنونی آمریکا و «دونالد ترامپ»، نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ آرای برابر ۴۸ درصدی را کسب کرده‌اند. این بن‌بست در آخرین نظرسنجی که شرکت‌های «نیویورک‌تایمز/سی‌ینا کالج» قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری پنجم نوامبر آمریکا برگزار کرده‌اند مشخص شده است. در نظرسنجی قبلی برگزارشده از سوی این شرکت‌ها بر سر انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در اوایل اکتبر کامالا هریس با رأی ۴۹ درصد بر دونالد ترامپ با میزان رأی ۴۶ درصد برتری اندکی پیدا کرد. رسانه‌های آمریکایی گزارش می‌دهند که با توجه به تداوم رقابت تنگاتنگ بین ترامپ و هریس در نظرسنجی‌های قبل از انتخابات، این ایالت‌های کلیدی شامل آریزونا، جورجیا، پنسیلوانیا، میشیگان، نوادا، کارولینای شمالی و ویسکانسین خواهند بود که در تعیین برنده این رقابت نقش بسزایی خواهند داشت. این نظرسنجی جدید از طرفی نشان داد که هریس که در صورت پیروزی در انتخابات تبدیل به نخستین رئیس‌جمهور زن تاریخ ایالات متحده خواهد شد، در بین گروه رأی‌دهندگان زن بیشترین رأی را دارد و ترامپ نیز متقابلا در بین رأی‌دهندگان مرد بیشترین رأی را کسب می‌کند.