در تیره‌روشن سیاست موازی

 جهان موازی پدیده‌ای ماورائی یا یک نظریه علمی ثابت‌نشده است، اما اکنون ما در جهانی تک‌بعدی زندگی می‌کنیم که در آن همه چیز از جمله سیاست درهم‌تنیده است. گستره سیاست در جهانی موازی سیر نمی‌کند. درک این موضوع چندان دشوار نیست و تنها اندکی دانش دیپلماتیک نیاز دارد. در جهان سیاست، ما با منظومه‌هایی مستقل و جدا از یکدیگر سروکار نداریم. جهان سیاست در پیوند و درهم‌تنیده است. سیاست جهانی در مسیری ارگانیک و پیوسته حرکت می‌کند. این حرکت با توجه به نظرات اندیشمندان چپ یا راست‌گرا، ناعادلانه و عادلانه توصیف می‌شود. اما در هر صورت فرایند جهانی در پیوستگی به پیش می‌رود. این پیوستگی یک الزام و اجبار برای اجزای جامعه جهانی و به عبارتی کشور‌هاست. چنین اجباری چین کمونیست را در راستای سرمایه‌داری قرار داد و موجب فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق شد. با آهنگ توسعه و حرکت جهانی باید هم‌ساز شد، این یک واقعیت ناگزیر تاریخی است. این حرکت در صورتی توسعه کشور را به دنبال خواهد داشت که فانوس راهنما در این دریای خروشان، منافع ملی باشد. در این جهان درهم‌تنیده هیچ مرجع و کشوری نمی‌تواند کشور‌های دیگر را به خاطر دفاع از منافع ملی محکوم کند. دفاع از منافع ملی آدابی دارد و گام نخست آن دوری از تنش به‌ویژه تنش‌های منطقه‌ای است. دوری از تنش به مثابه تکاپوی راه‌یابی در مسیر درست و دورشدن از تنیدگی‌های سیاست جهانی است. گاهی حفاظت از منافع ملی ایجاب می‌کند تنها نظاره‌گر باشیم. شاید دیپلماسی سکوت نیز کارسازتر باشد. نباید فراموش کرد سکوت خردمندانه سیاسی با سکوت ناآگاهانه تفاوت دارد. جهان امروز عاری از جزایر سیاسی است. در جهانی پیوسته هیچ کشوری نمی‌تواند برخلاف مسیر جهانی و مستقل سیر کند. این‌گونه رفتارکردن برخلاف اصول آینده‌پژوهی است. آینده‌پژوهی بنیان و ابزار دیپلماسی خردمندانه را تشکیل می‌دهد. آینده بدون همراهی با حرکت جهانی روشن نخواهد بود.