انتخاب‌های امیدوارکننده

در همین آغاز بگویم که چقدر از نامزدی «در سایه سرو» ساخته شیرین سوهانی و حسین ملایمی در بخش بهترین فیلم کوتاه انیمیشن شادمانم. کاری بسیار زیبا و خوش‌ساخت و بامعنی که آرزو می‌کنم برنده اسکار هم بشود. یک تفاوت اساسی نحوه انتخاب نامزدها در اسکار با گلدن‌گلوب، این است که در اسکار رأی‌دهندگان اعضای آکادمی هستند که الزاما شناخت و سلیقه یک ناقد را ندارند و گاه این حاشیه‌ها در اطراف یک فیلم است که منجر به انتخاب آن می‌شود. اما در مجموع نامزدهای اسکار ۲۰۲۵ انتخاب بهتری نسبت به دوره‌های گذشته این جایزه هستند.

در میان فیلم‌های نامزد جایزه بهترین فیلم بلند سینمایی آنورا (Anora)، بروتالیست (The Brutalist)، یک ناشناس کامل (A Complete Unknown)، ملاقات محرمانه (Conclave)، تل‌ماسه: بخش دوم (Dune: Part Two)، امیلیا پرز (Emilia Pérez)، من هنوز اینجا هستم (I’m Still Here)، پسران نیکل (Nickel Boys)، ماده (The Substance) و شرور

(Wicked)، حضور فیلم برزیلی سیاسی اجتماعی «من هنوز اینجا هستم» مغتنم است که به دوران دیکتاتوری سیاه ژنرال‌ها در برزیل می‌پردازد. «یک ناشناس کامل» هم که به زندگی باب دیلن می‌پردازد؛ فیلم زیبا و خوش‌ساختی است، اما بعید می‌دانم که هیچ‌یک از این دو فیلم در حضور فیلم پرمدعای توخالی‌ای مثل «آنورا» اسکار را ببرند.

البته دو فیلم «امیلیا پرز» موزیکالی خوش‌ساخت و سرگرم‌کننده و «گردهمایی» در مورد دسیسه‌های واتیکانی در انتخاب پاپ که اندکی ملال‌آور است، فیلم‌های قابل دیدنی هستند. البته شگفت‌آور است که به‌جز در ‌دو رشته، در دیگر انتخاب‌ها اثری از فیلم فوق‌العاده زیبا و قوی «کارآموز» ساخته علی عباسی نیست. احتمالا چون دوران، دوران ترامپ است و این فیلم به‌خوبی هیولای درون او را به تصویر می‌کشد.

شان بیکر –‌ آنورا (Anora)، بردی کوربت‌ – بروتالیست (The Brutalist)، جیمز منگولد – یک ناشناس کامل (A Complete Unknown)، ژاک اودیار – امیلیا پرز (Emilia Pérez) و کورالی فارژا – ماده (The Substance)، نامزد‌های بهترین کارگردانی هستند که بدون تردید جیمز منگولد شایسته‌ترین در این جمع برای به‌دست‌آوردن اسکار است.روایت او از زندگی باب دیلن در «یک ناشناس کامل» فرای یک روایت تاریخی می‌رود و به جوهر وجود هنرمند می‌پردازد.

نامزد بهترین بازیگر مرد اینها هستند: آدرین برودی – بروتالیست (The Brutalist)، تیموتی شالامی – یک ناشناس کامل (A Complete Unknown)، کولمن دومینگو – سینگ سینگ (Sing Sing)، رالف فاینس – ملاقات محرمانه

(Conclave) و سباستین استن – کارآموز (The Apprentice). بدون تردید سباستین استن که در بازی نقش ترامپ جوان در فیلم کارآموز معجزه می‌کند و شخصیتی کاملا قابل باور را ارائه می‌دهد، شایسته اسکار است. تیموتی شالامی هم در نقش باب دیلن در «یک ناشناس کامل» بازی درخشانی دارد. اما با شناخت از روحیه جمعی اعضای آکادمی شانس آدرین برودی برای گرفتن اسکار بیش از دیگران است.

سینتیا اریوو – شرور (Wicked)، کارلا سوفیا گاسکون – امیلیا پرز (Emilia Pérez)، مایکی مدیسون – آنورا (Anora)، دمی مور – ماده (The Substance) و فرنندا تورس – من هنوز اینجا هستم (I’m Still Here) نامزدم اسکار بهترین بازیگر زن هستند. و من امیدوارم فرنندا تورس به‌خاطر توانایی فوق‌العاده‌اش در زنده‌کردن نقش زنی مبارز که در جست‌وجوی همسر ناپدیدشده‌اش است، همچون گلدن‌گلوب، اسکار را نیز به دست آورد. اما حدس من این است که دبی مور به‌خاطر ایفای نقشی نه‌چندان دشوار در فیلم پیش پا افتاده «ماده» برنده اسکار باشد.

نامزدهای اسکار در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل مرد این بازیگران هستند: یورا بوریسوف – آنورا (Anora)، کیرن کالکین – درد واقعی (A Real Pain)، ادوارد نورتون – یک ناشناس کامل (A Complete Unknown)، گای پیرس – بروتالیست (The Brutalist) و جرمی استرانگ – کارآموز (The Apprentice). باید فیلم «کارآموز» را دیده باشید تا قدرت بازیگری جرمی استرانگ در نقش وکیل شیاد ترامپ، کوهن، شگفت‌زده‌تان کرده باشد. جرمی استرانگ تغییر شخصیت کوهن و زوال تدریجی او را با استادی به نمایش می‌گذارد. اما آیا اسکار را خواهد برد؟ بعید می‌دانم.

مونیکا باربارو – یک ناشناس کامل (A Complete Unknown)، آریانا گرانده – شرور (Wicked)، فلیسیتی جونز – بروتالیست (The Brutalist)، ایزابلا روسلینی – ملاقات محرمانه (Conclave) و زوئی سالدانا – امیلیا پرز (Emilia Pérez) نامزدهای بهترین بازیگر نقش مکمل زن هستند و ایزابلا روسلینی شایسته‌ترینشان برای دریافت اسکار است که بازی روان و‌ جذابی را در «ملاقات محرمانه» به نمایش می‌گذارد.

نامزد‌های بهترین فیلم بین‌المللی این پنج فیلم‌اند: من هنوز اینجا هستم (I’m Still Here) – برزیل، دختری با سوزن (The Girl With The Needle) – دانمارک، امیلیا پرز (Emilia Pérez) – فرانسه، دانه انجیر معابد (The Seed Of The Sacred Fig) – آلمان، و جریان (Flow) – لیتوانی.

«من هنوز اینجا هستم» نه‌فقط به‌ خاطر طرح موفقیت‌آمیز یک مشکل سیاسی و اجتماعی، بلکه به‌ خاطر ساخت ساده و دلنشین سینمایی‌اش شایسته دریافت اسکار است. «جریان» هم یک کار تصویری شگرف در قالب انیمیشن است که به مسائل محیط زیستی دنیای امروز ما می‌پردازد. «دانه انجیر معابد» ساخته رسول‌اف، متأسفانه برخلاف فیلم قبلی او، ساختمان سینمایی آشفته‌ای دارد. جالب است‌ کشور دانمارک با وجود فیلم بسیار مهم و خوش‌ساخت «کارآموز» فیلمی متوسط را به اسکار فرستاده است. حدس من این است که «امیلیا پرز» اسکار این بخش را بگیرد.

در بخش بهترین فیلم انیمیشن، این فیلم‌ها نامزد جایزه اسکار هستند: جریان (Flow)، درون و بیرون ۲ (Inside Out ۲)، خاطرات یک حلزون (Memoir Of A Snail)، والاس و گرومیت: انتقام پرندگان (Wallace & Gromit: Vengeance Most Fowl) و ربات وحشی (The Wild Robot).

واقعا انتخاب یک فیلم از میان این جمع کار سختی است. امسال اوج سلیقه والا و پرداخت هشیارانه را در فیلم‌های انیمیشن ارائه‌شده به گلدن‌گلوب و اسکار را می‌توان دید، به‌ویژه در فیلم‌های «خاطرات یک حلزون» که چه قوه تخیل کم‌نظیری پشت آن است و «ربات وحشی» که اوج قدرت انیمیشن این روزگار است. اما این «جریان» است که در طول 85 دقیقه زمانش حتی از یک کلام دیالوگ استفاده نمی‌شود و با استفاده از قدرت انیمیشن به شکلی بسیار ساده به مسائل محیط‌زیستی می‌پردازد. «جریان» در گلدن‌گلوب برنده شد و‌ امیدوارم به اسکار هم برسد.

آنورا (Anora), بروتالیست (The Brutalist), درد واقعی (A Real Pain)، پنج سپتامبر (September 5), و ماده (The Substance) نامزدان جایزه بهترین فیلم‌نامه اورجینال هستند. این انتخاب نشانه بی‌سلیقگی رأی‌دهندگان است و از میان آنها فقط «بروتالیست» فیلم‌نامه‌ای قابل پذیرش دارد و در مرحله بعد «درد واقعی».

نامزدهای بهترین فیلم‌نامه اقتباسی این فیلم‌ها هستند: یک ناشناس کامل (A Complete Unknown)، ملاقات محرمانه (Conclave)، امیلیا پرز (Emilia Pérez)، پسران نیکل (Nickel Boys) و سینگ سینگ (Sing Sing).

بی‌شک «یک ناشناس کامل» اقتباس صادقانه و دقیقی است که حس نهفته در قصه را به‌‌خوبی به تصویر می‌کشد.

حسن تهرانی، فیلم‌ساز، نویسنده و منتقد سینمایی، 20 سالی است که در آمریکا نشریه Cinema Without Borders را اداره می‌کند و داور هشتادودومین دوره گلدن‌گلوب است و عضو فدراسیون جهانی منتقدان فیلم Fipresci.