زنگ خطر در تونشی!

‌مهدی بازرگان: سومین نشست وزرای امور خارجه کشورهای همسایه افغانستان در تونشی چین، پنجشنبه هفته گذشته با صدور بیانیه‌ای به کار خود پایان داد؛ نشستی که هم دیدارها و رایزنی‌های جانبی‌اش با محوریت گفت‌وگو‌های حسین امیرعبداللهیان با همتایان چین و روسش درخصوص روند مذاکرات وین و مناسبات تهران با پکن و مسکو حائز اهمیت بود و هم دستور کار اصلی این نشست درباره نقش همسایگان افغانستان در آینده این کشور. در باب دوم به نظر می‌رسد نشست تونشی، علی‌رغم عدم حضور معنادار دهلی‌نو زنگ خطری را ذیل تلاش کشورهای حاضر برای ایجاد مقدمات عادی‌سازی روابط‌ کشورها با طالبان به صدا درآورده است. با وجود آنکه ‌نشست مذکور بر سه نکته کلیدی مسئولیت‌پذیری، وفای‌ به‌ عهد و عمل‌ به‌ تعهدات در قالب شروط ‌عادی‌سازی روابط‌ کشورها با طالبان تأکید کرد، اما واقعیت‌های این دور از نشست وزرای امور خارجه کشورهای همسایه افغانستان که با حضور امیرخان متقی برگزار شد، نشان می‌دهد که نفس این حضور و دعوت از سرپرست وزیر امور خارجه حکومت طالبان بیش از آنکه با هدف روشنگری و به نوعی تأدیب جامعه جهانی در قبال عملکرد و رفتارهای مخرب امارت اسلامی افغانستان باشد، گویای آن است که طالبان با این حضور در تونشی توانست گام بزرگی در راستای تحقق «سیاست امر واقع» با هدف تحمیل خود به عنوان یک واقعیت در عرصه سیاسی افغانستان بر کشورهای همسایه و جامعه جهانی بردارد؛ آن‌هم طالبانی که نه‌تنها در زمینه ایجاد حکومتی فراگیر و نیز تعمیق و گسترش آزادی و برابری‌های قومی، مذهبی، اجتماعی، رسانه‌ای، حقوق بانوان افغانستان و... نتوانسته یا به بیان دقیق‌تر کلمه نخواسته اقداماتی مثبت، ولو اندک را اجرائی کند، بلکه به وضوح این کشور را در مسیر بن‌بستی تمام‌عیار در همه جوانب سوق داده است.