هاشمی‌طبا: مملکت ایران در خطر است
یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: من می‌گویم مملکت ایران در خطر است و این آن چیزی است که همه باید به دنبالش باشند. مسئله‌اش هم تنها مسئله سیاسی داخلی نیست؛ امروز روابط در دنیا به گونه‌ای است ایران‌هراسی مطرح است؛ باید کاری کنیم کشورهای اطراف‌مان به جای این که به دنبال اسرائیل بروند به دنبال ما بیایند.
به گزارش شبکه شرق، سید مصطفی هاشمی‌طبا درباره اینکه برای برون رفت کشور از بحران‌های این روزها بحث‌های مختلفی مطرح می‌شود از جمله برگزاری رفراندوم، تاسیس هیات موسسان، گفت‌وگو و سایر راه‌حل‌ها، ارزیابی شما در این خصوص چیست، گفت: اصلا باید ببینیم مشکل مملکت ما چیست؟ آیا ما مشکل قانون و قانون اساسی داریم؟ به قول آقای قالیباف هر قانونی برای خودش خوانشی دارد، ایشان گفتند ما باید خوانش خودمان را از قانون اساسی تغییر دهیم. بنابراین هر چیزی که درست نوشته شود یک جور دیگری تعبیر و اجرا می‌شود.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب ادامه داد: اسلام هم قرائت‌های مختلف دارد، اهل تسنن یک قرائتی دارند، ما شعیه‌ها یک قرائتی داریم، خوارج یک قرائتی دارند، ما باید سیاست‌های خودمان را درست کنیم در غیر اینصورت اگر قانون اساسی هم یک جور دیگر نوشته شود، هیچ اتفاق خاصی نمی‌افتد.
وی با بیان اینکه معتقدم در حال حاضر مسئله اصلی در کشور ما مسئله سیاسی نیست، بیان کرد: درست است که ممکن است کسانی که تظاهرات می‌کنند حرف‌های سیاسی بزنند اما این حرف‌ها مشکل مملکت ما نیست. مشکل مملکت ما ۲ چیز است؛ یکی اینکه در داخل همه امکانات ما از جمله امکانات زیربنایی مانند آب و زمین درحال از بین رفتن هستند و یا راه‌آهن و نیروگاه‌های ما فرسوده شده‌اند و ما به نوعی تکیدگی در ممکلت دچار شده‌ایم که اگر ادامه پیدا کند، مملکت ما از بین می‌رود.
هاشمی‌طبا با اشاره به اینکه ابتدا باید مشاهده کنیم به دنبال چه چیزی هستیم، اظهار داشت: من شخصا به مسئله سیاسی نگاه نمی‌کنم زیرا مسائل سیاسی به گونه‌ای قابل بازگشت است اما آن مسئله‌ای که قابل بازگشت نیست، مسئله ممکلت است که دچار هرج‌ومرج و عدم وجود منابع می‌شود، دچار فرسودگی زیر بناها می‌شود و برای این باید یک فکری کرد. اگر فکر این‌ها را نکنیم؛ حتی اگر قانون اساسی را عوض کنند، ممکلت درست نمی‌شود. درحال حاضر هم خوانش ما از مسائل متفاوت است، هرکسی یک چیزی می‌گوید؛ در صورتی که ما سیاست‌ها و دریافت‌ها را باید درست کنیم در غیر اینصورت هر قانونی هر طور نوشته شود، یک تعبیر دیگری از آن می‌شود.
وی تاکید کرد: کسانی که در حال حاضر حکمرانی را در دست دارند احساس نکنند که دنیا فقط این است زیرا دنیا در تغییر و تولد جدید است. دنیا ثابت نیست، دنیا و اجتماعات در حال تغییر و تحول هستند. چه بسا کشورهایی در گذشته به گونه دیگری بودند و امروز به گونه دیگری هستند. به طور مثال کشورهای مجارستان و چک اسلواکی و لهستان دست کمونیست‌ها بودند و خیلی هم قدرتمند بودند بعد از آن دست آمریکا افتاده است و دیگر این کشور نمی‌گذارد اتفاقی بیفتد. ما باید ابتدا مسئله کشور را بشناسیم و در جهت حل مسائل مملکت حرکت کنیم، اگر در آن جهت حرکت نکنیم، نوشتن قانون و گفت‌وگو و امثال این‌ها هیچ مسئله‌ای را حل نمی‌کند.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب درباره دیدار افرادی از جریان اصولگرا و اصلاح‌طلب با مسئولان کشور که این روزها در حال رخ دادن است گفت: این دیدارها سیاسی است و درونش امتیازگیری به نفع گروه‌ها اتفاق می‌افتد. من می‌گویم مملکت ایران در خطر است و این آن چیزی است که همه باید به دنبالش باشند. مسئله‌اش هم تنها مسئله سیاسی داخلی نیست؛ امروز روابط در دنیا به گونه‌ای است ایران‌هراسی مطرح است؛ باید کاری کنیم کشورهای اطراف‌مان به جای این که به دنبال اسرائیل بروند به دنبال ما بیایند. بعد از ۴۰ سال اسرائیل توانسته به بحرین، باکو و کردستان عراق و امارات بیاید؛ ما چه کرده‌ایم؟ یک زمانی بود با تاجیکستان یک سیاست‌هایی داشتیم و قطع رابطه کردیم حالا فرض کنید فهمیده‌ایم آن سیاست‌های ما درست نبوده است و حالا رفیق شده‌ایم و کار می‌کنیم، بنابراین ما سیاست‌های داخلی و خارجی خودمان را باید اصلاح کنیم، کاری کنیم به جای اینکه کشورها از ما بترسند و علیه ما در همه جا رأی دهند، به نفع ما رأی بدهند و ما را دوست خودشان بدانند که این امر هم هنر سیاست خارجی ماست.
وی درباره تشکیل کمیته حقیقت‌یاب درباره حوادث اخیر از سوی وزارت کشور و اینکه در این کمیته چه احزاب، گروه‌ها و افرادی باید حضور داشته باشند، گفت: هر طور که باشد هنگامی که رئیس این کمیته وزارت کشور باشد نتیجه‌اش به نفع وزارت کشور می‌شود و هیچ فرقی ندارد. نتیجه کار کمیته حقیقت‌یاب هم معلوم است هنگامی که کمیته حقیقت‌یاب می‌خواهد کار حقیقت‌یابی انجام دهد، به نفع خودش کار می‌کند که این هم طبیعی است نه که بخواهم ایراد خاصی بگیرم اما آن گونه که فکر می‌کنیم چیزی به دست نمی‌آید.
