راه دشوار وفاق

شرق: علی زینی‌وند‌ معاون سیاسی وزیر کشور گفته است: «مخالف خالص‌سازی هستیم و دولت نمی‌خواهد این مسیر را طی کند؛ اگر فردی شایسته هست و گفتمان رئیس‌جمهور را قبول دارد بیاید». «شایسته‌سالاری» با هدف عبور از خالص‌سازی که در سه سال گذشته کشور تجربه کرده از شاخصه‌های دولت وفاق ملی است که این روزها در میدان اجرا قرار گرفته است و در معرفی استانداران که این روزها از اخبار داغ سیاسی به حساب می‌آید پررنگ‌تر جلوه کرده است. هرچند درهای وفاق ملی به روی همه متخصصانی که در راستای برنامه‌های رئیس‌جمهور عمل کنند باز است اما برخی مخالفان پزشکیان معتقدند وفاق ملی باید فرصت حضوری باشد برای آنها تا طبق برنامه و اهداف خود در مسیر نقد و رویارویی با دولت چهاردهم فعال شوند و با مانع‌تراشی در مسیر تحقق وعده‌های پزشکیان دولت او را به مسلخ نارضایتی افکار عمومی ببرند.

به قول محمدصادق جوادی‌حصار، سخنگوی حزب اعتماد، «اینکه کسانی امروز مدعی هستند وفاق به معنای آن است که دولت بین همه مدعیان قدرت تقسیم شود و شکست‌خوردگان در انتخابات و مبارزان جبهه مخالف دولت فعلی در دولت آقای پزشکیان نقش‌آفرینی کنند، با گام‌های نخست در صحنه مبارزاتی متعارض است».

جوادی‌حصار در همین راستا معتقد است: «از این رو اگر عده‌ای دنبال این هستند که بگویند آقای پزشکیان وفاق را در ایجاد شرکت سهامی تعریف می‌کنند و اتفاقا سهم خود را در آن شرکت بسیار بالا تعریف می‌کنند، به نظر من آدرس اشتباه می‌دهند».

البته محمدرضا باهنر هم در این زمینه معتقد است: «مسئله «وفاق ملی» این است که هر دولتی که روی کار می‌آید، باید با مجلس هماهنگ باشد. مجلسی که روی کار می‌آید باید از دولت مستقر، ولو اینکه در جریان خودش نباشد، حمایت کند. می‌خواهم بگویم که کار «وفاق ملی» اینهاست؛ باید این کارها را انجام داد. همه‌مان باید آقای پزشکیان را کمک کنیم. اینکه ایشان از نیروهای تندوتیزی که پنجه بر صورت همدیگر بکشند، نیاورده است، بسیار خوب است؛ یعنی کار خوبی کرده است».

باهنر با تأیید انتخاب‌های پزشکیان هم گفته است: «بالاخره ایشان نیروها را چیده است؛ حتی یک‌سری اشتباهات تاکتیکی را هم ممکن است کرده باشد. به‌عنوان نمونه، آقای پزشکیان برای چیدن کابینه سفره را خیلی پهن کرد؛ روز آخر برای هر وزارتخانه‌ای پنج نفر، شش نفر، 10  نفر و حتی 15 نفر اس‌شان مطرح بود. بالاخره همه ما هوای نفس داریم؛ موقعی که مثلا از این ۱۵ نفر که برای فلان وزارتخانه معرفی شدند، یکی‌شان را انتخاب کنیم، آن ۱۴ نفر دیگر ممکن است دلخور شوند و بگویند ما چه مشکلی داشتیم؛ مگر ما گردنمان کج بود یا طور دیگری بودیم که انتخابمان نکرد. این عملیات می‌توانست طوری انجام شود که این نوع دلخوری‌ها را هم به وجود نیاورد.حالا دیگر گذشته است و از آنها باید بگذریم؛ ولی دولت، دولت خوبی است. مجلس هم خیلی خوب کار کرد؛ بسیار کار ماهرانه‌ای کرد که به همه وزرای آقای پزشکیان رأی داد. من در همان روز بعد از انتخاب آقای پزشکیان در مرحله دوم، روز شنبه‌اش، یک ملاقات مفصل با آقای دکتر قالیباف داشتم و در مورد همین مسائل یک مقداری با ایشان صحبت کردم و گفتم که الان واقعا موقعی است که مجلس باید با همه توان از دولت حمایت کند. الحمدالله کار خوبی هم کردند».

دیروز هم علی زینی‌وند که در مراسم تودیع و معارفه استانداران سابق و جدید استان یزد سخنرانی می‌کرد، با تأکید بر تلاش دولت برای خروج از بحران خالص‌سازی گفت: برای انتخاب استانداران، شاخصه‌هایی مثل وزارت کشوری بودن و موفقیت در گذشته و سوابق را مبنا قرار دادیم و سعی می‌کنیم از شاخص‌های خود کوتاه نیاییم و نیامدیم. وی با بیان اینکه با برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم، امید به نزد مردم ما بازگشت، یادآور شد: شور و شوقی دوباره شکل گرفت و در حال تقویت است و امروز نوبت ماست که این امید را افزایش دهیم؛ مردم از صحنه مشارکت و انتخابات دل‌آزرده شده بودند و داشت مشارکت مردم کم می‌شد اما این انتخابات، فضا را تغییر داد که باید مدیریت کنیم و از دل این انتخابات، رئیس‌جمهوری به تعبیر رهبری، صادق و دانشمند آمد که نام آن را هم وفاق ملی گذاشت که باید پاس بداریم؛ این وفاق، یک شعار تزئینی نیست یک ضرورت است یعنی بسیج همه امکانات یعنی صحنه باز کردن برای هر کسی که هنری دارد برای اداره کشور و کمک به مردم.

زینی‌وند ادامه داد: حال که دولت دست ما افتاده اگر بخواهیم رفتارهای گذشته را که به آن معترض بودیم انجام دهیم، درست نیست، وفاق ملی یعنی ما طرفداران دولت کمک کنیم اگر کسی شایسته است و گفتمان دولت و رئیس‌جمهور را قبول دارد باب خدمت برایش باز باشد که خدمت کند؛ البته دوستان رقیب هم باید این وفاق را به رسمیت بشناسند و نباید اصرار بر آمدن کسی کنند که دولت را قبول نداشته باشد.

وی اظهار کرد: شایستگانی را که بر منافع و مصالح و شعار رئیس‌جمهور پایبند دلی هستند، باید نگه داشت تا کار کنند؛ مردم وقتی رأی می‌دهند باید تغییر را هم ببیند و این تغییر باید منطقی و مطابق با اصول دولت باشد.

در رابطه با مسئله انتخاب استانداران که موضوع انتخاب بر اساس وفاق ملی بسیار مطرح شده هم علی صوفی معتقد است:«استاندار جدای از وظایف فرابخشی، وظایفی فراقوه‌ای دارد، یعنی در عین اینکه عضو وزارت کشور است ولی در استان به‌عنوان رئیس‌جمهور استان عمل می‌کند. اما در دولت آقای پزشکیان، طبعا استانداران باید معتقد به گفتمان آقای پزشکیان باشند. این گفتمان نیز گفتمان حق‌طلبی و عدالت‌محوری است که ایشان بارها عنوان کرده است. بنابراین استانداران باید این گفتمان را در استان پیاده کرده و ترویج کنند.

استانداران طبعا در چارچوب وفاق ملی نمی‌توانند از گفتمان دیگری تبعیت کنند، نمی‌توان با عنوان اینکه وفاق ملی مطرح است، استاندارانی از جناح‌های دیگر انتخاب کنیم که عملا به این گفتمان اعتقاد ندارند، بنابراین استانداران باید معتقد به این گفتمان رئیس‌جمهور باشند و ویژگی‌های عمومی که عرض کردم یعنی شرایط احراز تصدی این مسئولیت، حفظ امنیت عمومی و حفظ سیاست عمومی دولت را داشته باشد».

البته موضوع چینش کابینه و انتصابات درون دولت اول محل منازعه بود‌؛ آنهایی که معتقدند جایی برای جناح رقیب و مخالف در دولت چهاردهم وجود ندارد و پزشکیان باید کابینه‌اش را با همفکران خود بچیند و در مقابل آنهایی که پیش از چینش کابینه بر ادامه وضع موجود یا همان ادامه راه دولت سیزدهم تأکید داشتند. دو نگاهی که پس از چینش دولت هیچ‌کدام راضی نشدند. حالا این‌بار انتصاب‌های مدیران میانی در دولت صدای منتقدان را بلند کرده؛ چه آنهایی که خود رئیس‌جمهور دست به انتخابشان زده است و چه آنهایی که توسط مدیران دیگر دولت منصوب شده‌اند.

حال در روزهای گذشته با ادامه حمله جریان رادیکال از جمله رسایی به حضور ظریف؛ شاهد نقدهای طیف میانه‌روی اصولگرایان مانند رئیس مجلس از برخی انتصاب‌های دولت چهاردهم هستیم، همه اینها می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که واژه وفاق ملی با وجود همه تلاش‌های مسعود پزشکیان ظاهرا برای باز کردن گره منازعات و دعواها میان جریان‌های سیاسی راه سختی همچنان در پیش دارد.