جواد ظریف؛ آش نخورده و دهان سوخته
با این اوضاع و احوال، حضور دکتر ظریف در کابینه، مصداق "آش نخورده و دهان سوخته" بود. عملاً دخالت مؤثری در تصمیم‌گیری‌ها نداشت، اما تمام تیرهای مخالفات دولت در مجلس و محافل دیگر، به سوی او نشانه می‌رفت!
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق؛ احمد زیدآبادی فعال سیاسی و روزنامه نگار نوشت: بار نخستی که محمدجواد ظریف از کابینۀ مسعود پزشکیان استعفاء داد، او را مورد انتقاد قرار دادم. به نظرم آن استعفاء زودهنگام بود.
این بار اما استعفایش موجه است بخصوص اینکه استعفاء هم نیست بلکه نوعی برکناری محترمانه و نصحیت‌آمیز است.
با این اوضاع و احوال، حضور دکتر ظریف در کابینه، مصداق "آش نخورده و دهان سوخته" بود. عملاً دخالت مؤثری در تصمیم‌گیری‌ها نداشت، اما تمام تیرهای مخالفات دولت در مجلس و محافل دیگر، به سوی او نشانه می‌رفت!
کارویژۀ اصلی او هم مذاکرات بین‌المللی بود که فعلاً از دستور کار خارج شده است. با این حساب، کار مؤثری در کابینه برایش باقی نمانده و زمان رفتنش فرارسیده بود.
ادامۀ حضورش در کابینه فقط غریزۀ لفاظی و حرافی سیاسی برخی از نمایندگان افراطی مجلس را ارضاء می‌کرد تا از طریق توهین به او عرض اندامی کنند.
با رفتن ظریف از کابینه این دسته از نمایندگان سیبل تیراندازی خود را از دست دادند. پیدا کردن سیبل دیگری برای‌شان آسان نخواهد بود. به همین دلیل ممکن است این بار خودشان دست به دامن ظریف شوند که به کابینه بازگردد!
