دلنوشته غمگین همسر فرامرز اصلانی/ معین برای فرامز اصلانی چه نوشت؟
خبر درگذشت «فرامرز اصلانی» شاعر و خوانده محبوب ایرانی، واکنشهای بسیاری را به دنبال داشته است.
به گزارش شبکه شرق، در اولین ساعات سال جدید، خبر از دست دادن فرامرز اصلانی عزیز، به یادم انداخت «آن کسی که عاشقانه جون سپرده، هرگز نمرده». او تا ابد در قلب ما زنده است. از دست دادن فرامرز اصلانی برای همه ما سخت و باورنکردنی است.
صبح دوم فروردین ماه ۱۴۰۳، خبر درگذشت «فرامرز اصلانی» خوانده ایرانی واکنشهای بسیاری را در پی داشت،
نصرالله معین، خواننده سرشناس ایرانی با انتشار پستی یاد همکار خود را گرامی داشت.
نصرالله معین، خواننده ایرانی در صفحه اینستاگرام خود با انتشار پستی به جامعه هنری تسلیت گفت.
معین نوشت:
«در اولین ساعات سال جدید، خبر از دست دادن فرامرز اصلانی عزیز به یادم انداخت آن کسی که عاشقانه جون سپرده هرگز نمرده. او تا ابد در قلب ما زنده است. از دست دادن فرامرز اصلانی برای همه ما سخت و باورنکردنی است. تسلیت میگویم به خانواده محترم ایشان و جامعه هنری ایران که با ستارهای تکرار ناشدنی ناچار به خداحافظی شد.»
دلنوشته غمگین همسر فرامرز اصلانی
به دنبال درگذشت فرامرز اصلانی، مرجان اصلانی همسر این هنرمند پستی را در اینستاگرامش منتشر کرد.
«عشق من، تو فراتر از یک فرد، یک شریک یا یک هنرمند افسانهای بودی؛ تو «مهراب» من بودی. بودن تو تنها برای من، خانواده و یا عزیزانت نبود، تو خویشاوند ملت ایران بودی، از میهنی که با تمام وجودت دوست داشتی، از فرهنگی که همیشه با افتخار از آن حرف میزدی، و زبان فارسی که همواره با اشتیاق و با یکدندگی از آن حفاظت میکردی، تو همیشه وابسته به همه اینها بودی.»
تلخ مثل رفتن فرامرز اصلانی: یه دیواره، یه دیواره...
این روزها لابهلای خبرها پر است از حرفهای مقامات وزارت ارشاد درباره درهای باز کشور به سوی هنرمندان دور از وطن، چون نصرت الله معین، فرصتی شده است، خبری تلخ درباره یکی از کم حاشیهترین و گزیده کارترین خوانندگان لس آنجلسی منتشر کرده است.
خبر ابتلای به سرطان که فرامرز اصلانی اعلام کرده بود و به طور تلویحی از احتمال بازنشستگی سخن گفته بود، اما دوری او از صحنه چه زود ابدی شد.
بازگشت معین به ایران پروسهای است که از دل جلسات کارگروه چهرهها در دولت بیرون آمده است. افرادی که کمتر وارد حاشیههای سیاسی شدند و بازگشت شان به کشور میتواند به افزایش روحیه امید در کشور افزایش یابد. بر همین اساس در برنامه نوروزی امسال رییس سازمان سینمایی از بهروز وثوقی و بهرام بیضایی رسما برای بازگشت به کشور دعوت کرد و چه حیف که اگرچه فرامرز اصلانی تک و توک در این سالها اکتهایی انتقادی داشته، اما هیچ وقت واکنشهای رادیکال سیاسی نداشته است...
فرامرز اصلانی که خودش خیلی اتفاقی خواننده حرفهای شده بود. روزنامه نگاری که در دهه ۵۰ از دانشگاه روزنامهنگاری لندن فارغ التحصیل شد. بچه امیریه که عشق به گیتار را از بچگی با خود داشت، نوشتن را در معتبرترین نشریات دنیا تجربه کرد، اما عشقش به گیتار و ته صدایش از او نامی ماندگار در تاریخ معاصر ایران ساخت. او با آن تسلط به اصوات آرامش بخشی که از گیتار کلاسیکش در میآورد، در ماههای منتهی به سال ۱۳۵۷ در شبی که در مهمانی شخصی خانه پری خانم زنگنه آهوی وحشی را با شعری از حافظ خواند: «الاای آهوی وحشی کجایی…» ترانهای که سالهاست بارها در لابه لای ترانههای رادیو جوان هم پخش میشود بی آنکه فرامرز اصلانی اینجا مجوز داشته باشد!
همین ترانه او را یک خواننده حرفهای کرد. آلبوم دلمشغولیها را درست در سال منتهی به پیروزی انقلاب منتشر کرد و به صف خوانندگان پر فروش پیوست.
او سالهای سال بود که میخواند، اما زیاد آلبومی برای مارکت نداشت. شاید تمام ترانه هایش در این حدود ۵۰ سال به ۴۰ ترانه نرسد، اما با همین کارهای محدود، الهام بخش بچههایی بود که عاشق خوانندگی میشوند. گیتاری در دست میگیرند و میخواهند به سمت موسیقی حرفهای بروند.
کنار هر ساحلی، هر جا کسی گیتاری به دست دارد دورش را پای آتشی، جمعی گرفته اند. هر جای خاطره انگیزی، چون ساحل زاینده رودی که به اندازه یک گیتار آکوستیک، کسی باشد که بنوازد و جمعی باشند که همخوانی کنند و اصلا هر گعده خانوادگی یا دوستانهای که مجالی برای همخوانی باشد، مگر میشود یکی ننوازد و بقیه نخوانند: «یه دیواره، یه دیواره، یه دیواره که پشتش هیچی نداره…»
آقای اصلانی چه تلخ به تاریخ پیوستید. شما میتوانستید اینجا در جمعمان باشید، یکی مثل همه ما که به بسیاری از شرایط مدیریتی کشور انتقاد داریم. شما که برایمان خاطرات شیرین ساختهاید. شما که برایمان خاطرهای شیرین شدید. شما که اینقدر زود رخت بربستید که یادمان رفت دعای خیرمان بدرقه راهتان شود. شما که یه «گیتار»تان مدام در گوشمان زمزمه میشود.