چشم‌های لیگ را کور کردند!

تنها چند ساعت دیگر سوت آغاز لیگ برتر بیست و سوم به صدا در می آید و به طرز عجیب و کم سابقه ای، خبری از شور و حال سال های گذشته در چنین مقطعی نیست. در واقع این استقبال برازنده بالاترین سطح فوتبال باشگاهی ایران نیست. جمله ای مرسوم وجود دارد مبنی بر اینکه ما ایرانی ها خوش استقبال هستیم و بد بدرقه! اما انگار دیگر حتی خوش استقبال هم نیستیم؛ حداقل در زمینه فوتبال و لیگ برتری که سِری جدید آن چند ساعت دیگر آغاز می شود. 

برای شکل گیری این فضا و سوت و کور بودن افتتاح لیگ، می توان دو عامل مهم را تاثیرگذار دانست. بخشی از این موضوع به ابهامات مربوط می شود از جمله اینکه تکلیف حق پخش مشخص نیست و البته عامل اصلی تر میان دوستداران فوتبال اینکه وضعیت حضور زنان در ورزشگاه‌ها همچنان با اما و اگرهای بی پایان مواجه است و به رغم اظهارات و وعده های مسئولان، فعلا پیشرفت محسوسی از این حیث وجود ندارد  و زیرساخت ها آماده نیست! چه بسا اگر از همین هفته اول تدارک حضور زنان در ورزشگاه های میزبان دیدارها (آن هم بدون گزینش)، دیده شده بود، بدون تردید شاهد شور و شوق زیادی بودیم. عجیب اینکه حتی در بازی تیم قهرمان فصل پیش که یکی از پرطرفدارترین تیم های ایران است، مردان هم حق حضور در ورزشگاه آزادی را ندارند و دیدار پرسپولیس- آلومینیوم در سکوت محض برگزار خواهد شد. یحیی گل‌محمدی، سرمربی پرسپولیس در واکنش به این مضووع گفت:«خیلی شوک منفی و بدی خوردیم و این ناهماهنگی در شروع مسابقات را باور نمی‌کنم.» البته اعلام شده که دیدار هوادار- مس رفسنجان هم هوادار نخواهد داشت. در واقع هیچ چیز سر جای خودش نیست. همه چیز بهم ریخته است و مسئولان و طرفداران در کنار هم سردرگم! لیگی که تماشاگر ندارد و شایعات حکایت از آن دارد که پخش مستقیم هم با مشکلاتی مواجه است، قطعا در هیچ عاملی «برتر» نیست. پیش تر شاهد ورود تعداد محدودی خانم گزینش شده به ورزشگاه آزادی بودیم و حالا چشم مان به گزینش شهرها هم برای این مهم روشن شده است. مثلا در هفته نخست زنان سیرجانی مجوز حضور در استادیوم قاسم سلیمانی برای تماشای دیدار گل گهر- فولاد را دارند. 

علاوه بر تمام کاستی ها، ابهامات و اینکه بازهم خلاء نبود VAR حس خواهد شد، حواشی و غرولند و اعتراض های بی پایان، دیگر عامل دلسردکننده مردم و هواداران است. موتور جست و جوی ذهن تان را فعال کنید، اصلا در گوگل سرچ بدهید، در روزها و هفته های گذشته حتی یک جمله پیدا نمی کنید که هواداران فوتبال را سر ذوق بیاورد. در این بین نکونام و گل محمدی، سرمربیان دو تیم بزرگ پایتخت که بخش زیادی از جامعه هواداری را تشکیل می دهند، بارها از وضعیت موجود ابراز نارضایتی کرده اند، تعدادی از مربیان و مدیران دیگر تیم ها همانند سرخابی ها به قوانین جدید نقل و انتقالاتی معترض شدند، ماجرای سقف بودجه باشگاه ها هیچکس را قانع نکرد و حتی سمیعی، عضو هیئت مدیره استقلال مدعی شد که بیش از80 درصد از قراردادهای بازیکنان شاخص فوتبال ایران غیر واقعی است. 

با تمام این اوصاف باید از مسئولان درخواست کنیم تمام هنرشان را بکار گیرند و اوضاع را مثل سال های پیش نگه دارند؛ تحول، پیشرفت و تغییرات بنیادین نخواستیم! فقط اجازه دهید فوتبال محبوب مردم بماند. آنها را با تصمیمات، قوانین وضع شده و وضع نشده، اهمال کاری و باندبازی های منفعت طلبانه، از فوتبال دلزده نکنید. این آخرین سنگر و دلخوشی میلیون ها ایرانی است که سفره شان کوچک تر شده و معدود تفریحات و مسافرت های احتمالی شان در حد صفر!