|

‍ اقدامات فوری برای بهبود زندگی مردم؛ چگونه؟

دکتر پزشکیان در دولتی بود که به‌رغم عدم وعده اقتصادی، زندگی مردم را بهتر کرد. اینک خودش وعده بهبود زندگی مردم را داده است! آیا مخالفانش می‌گذارند او موفق شود؟

علی فریدونی ‌عضو هیئت‌علمی تات

دکتر پزشکیان در دولتی بود که به‌رغم عدم وعده اقتصادی، زندگی مردم را بهتر کرد. اینک خودش وعده بهبود زندگی مردم را داده است! آیا مخالفانش می‌گذارند او موفق شود؟

آیا به قول قرائتی از ۷۶ عبرت گرفته و دیگر بحران‌سازی نمی‌کنند یا با اتکا‌ بر ۱۴میلیون رأی رسمی، هَل من مبارز می‌طلبند؟!

امیدوارم دکتر پزشکیان در جلسه طولانی اخیرش، تکلیف اینها را روشن کرده باشد؛ چراکه آنها قطعا بدون حمایت قادر به آن اقدامات سلبی (که دل بسیاری از مدیران خدوم و پاکدست و حتی مرحوم رئیسی را شکسته‌‌‌) نبوده‌اند.

مادامی‌ که تحریم‌ها هست و بالطبع سرمایه‌گذاری خارجی ممکن نیست و سرمایه‌گذار داخلی نیز می‌ترسد، چاره‌ای جز اقدامات فوری زیر برای بهبود معیشت مردم متصور نیست:

۱. توقف فوری حراج بیت‌المال با اجرای طرح به‌اصطلاح «مولدسازی»‌

۲. حذف فوری ردیف‌های صوری (بخوانید حیف‌و‌میل بیت‌المال) از قانون بودجه سال جاری و آینده از طریق تقدیم لایحه بودجه و اصلاحیه آن؛ ردیف‌هایی که انتشارش باقیات‌الصالحات دولت روحانی است.

۳. پیوستن فوری به گروه ویژه اقدام مالی (FATF) به منظورگشایش شبکه انتقال پول بین بانکی دنیا (سوئیفت/ Swift)‌

۴. کنترل کلیه بنادر و اسکله‌های غیرمجاز توسط گمرک کشور‌

۵. اخذ مالیات از همه‌ واحدهای تولیدی و خدماتی اعم از دولتی، غیردولتی و حکومتی‌

۶. احیای حدود 200 کارخانه صاحب‌نام که در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ بعد از ژاپن، بازار کشورهای اروپای شرقی و آسیای جنوب شرقی را در انحصار داشتند؛ نام‌هایی که مردم ما با آنها نوستالژی داشته و به‌خوبی می‌دانند‌ بر آنها چه گذشته است.

تحقق پیشنهادهای فوق منوط به این است که:

اولا، با توجه به غیبت کثیری از مردم در رأی‌گیری اخیر، همکاری مجلس و قوه قضائیه و سایر نهاد‌ها با رئیس‌جمهور‌ اجتناب‌ناپذیر است؛ چراکه هرگونه موفقیت و ناکامی پزشکیان، برای نظام است و نه دولت او‌. پس‌ هرگونه عقده‌گشایی به منظور تسویه‌حساب‌های سیاسی قدیم و جدید و نیز گیرهای سیاسی و نه کارشناسی به دولت، مسموع نیست؛ چراکه ایشان درصدد تألیف قلوب مردم است. هر بی‌توجهی به این مهم، با تصور شکست اصلاح‌طلبان تحول‌خواه، خبط خطیری است؛ زیرا قطعا دودش به چشم همه خواهد رفت.

ثانیا، معاون اولی (رئیس هیئت دولت) منصوب شود که از عهده حل مشکلات مهم دولت و ازجمله این اقدامات برآید. هم‌رأی با رئیس‌جمهور باشد و مخالفان و موافقان ایشان را بشناسد و متناسب با مواضع و اقدامات آنها موضع بگیرد و اقدام کند. در صورت نیاز، فرد مدنظر معرفی خواهد شد. او در هر جایی نصب یا انتخاب شد، ‌موفق بوده؟‌ او نیز مانند بسیاری از کاربلدان خانه‌نشین! آمادگی پذیرش این پست مهم را ندارد، مگر از ایشان خواسته شود و اختیارات کامل داده شود، نه اینکه بعد از هشت سال بگوید «آبدارچی دفترم را نمی‌توانستم  عوض کنم».