|

مسائل ایران

در دهه ۶۰ و۹۰ به‌ ترتیب کشور با دو جنگ (نظامی و اقتصادی) مواجه بود ولی در دهه ۷۰ و ۸۰ با وجود مشکلات فراوان، رشد اقتصادی معادل پنج درصد (بالاتر از متوسط جهانی) بود. در این ۲۰ سال صادرات غیر‌نفتی ما از نیم میلیارد دلار در سال۷۰ به بیش از ۳۰ میلیارد در سال ۹۰ رسید. در این دو دهه شاخص توسعه انسانی نیز ارتقا یافت. اما با شروع تحریم‌ها در دهه ۹۰، ترمز متغیرهای اقتصادی کشیده شد؛ به طوری که رشد اقتصادی در دهه ۹۰ به صفر رسید.

علی فریدونی ‌عضو هیئت‌علمی تات

در دهه ۶۰ و۹۰ به‌ ترتیب کشور با دو جنگ (نظامی و اقتصادی) مواجه بود ولی در دهه ۷۰ و ۸۰ با وجود مشکلات فراوان، رشد اقتصادی معادل پنج درصد (بالاتر از متوسط جهانی) بود. در این ۲۰ سال صادرات غیر‌نفتی ما از نیم میلیارد دلار در سال۷۰ به بیش از ۳۰ میلیارد در سال ۹۰ رسید. در این دو دهه شاخص توسعه انسانی نیز ارتقا یافت. اما با شروع تحریم‌ها در دهه ۹۰، ترمز متغیرهای اقتصادی کشیده شد؛ به طوری که رشد اقتصادی در دهه ۹۰ به صفر رسید. این گزارش مختصر نشان می‌دهد در سال‌هایی که شرایط نسبتا نرمال بوده، صرف‌نظر از اینکه کدام دولت بر سر کار بوده، رشد خوبی داشته‌ایم اما با وقوع تحریم (ام‌المسائل!) به استثنای کاسبان تحریم، عموم مردم از عوارضش متأثر شدند. با عنایت به مراتب فوق می‌توان گفت، عوامل ایستایی کشور؛ به ترتیب اثربخشی آنها عبارت‌اند از: ‌

الف- تحریم

صرف‌نظر از چرایی اعمال تحریم‌ها و باندهایی که از آن منتفع شده و می‌شوند، همین که مقامات رسمی کشور، آثار زیان‌بار تحریم را ملاحظه و با جدیت به دنبال لغو یا کاهش آن هستند، قدمی به جلوست. با وجود جنایت‌های رژیم اشغالگر قدس در غزه و لبنان و اقدامات بازدارنده ما با حمایت‌ها و هدایت‌های رهبری، عزم رئیس‌جمهور به تعامل با دنیا به‌ منظور لغو تحریم‌ها جزم است. شایسته است که همه ارکان کشور اعم از دو قوه دیگر و نیز مجمع تشخیص (به قول مرحوم مشکینی قوه چهارم!) کمال همکاری را با او داشته باشند تا دنیا از کشور ما فقط یک صدا را بشنود.

ب- مدیریت

همان‌طور که ذکر شد، در صورت وقوع جنگ در کشور، شرایط آشفته خواهد شد. به‌همین‌دلیل دیدیم آنهایی که مدعی «گره‌نزدن تحریم به سفره مردم» بودند، چه مضایقی را بر کشور تحمیل کرده و نهایتا به‌ دنبال احیای برجام رفتند اما به‌ دلیل ندانم‌کاری‌ها موفق نشدند.

تا زمانی که کماکان زیر تحریم باشیم، پزشکیان هم موفق نخواهد بود.موضوعی که خودش نیز به‌درستی آن را تشخیص داده و در مسیر صلح و تعامل با دنیا حرکت کرده و به جیغ‌های بنفش کاسبان تحریم، اعتنایی نمی‌کند.چون لغو تحریم‌ها زمان‌بر است و از سویی فشارهای اقتصادی برای مردم تحمل‌ناپذیر شده، بنابراین پیشنهاد می‌شود رئیس‌جمهور به موازات پیگیری‌ها برای رفع تحریم‌ها، اقداماتی به شرح زیر را نیز مطمح نظر قرار داده و در قالب برنامه‌های زمان‌بندی‌شده به اجرا بگذارد. ۱. رفع فیلتر اینترنت. دراین‌صورت اولا: بازار فروش فیلترشکن‌ها (vpn) تعطیل می‌شود، ثانیا: مشاغل تعطیل‌شده مجددا رونق گرفته و بی‌کاری به میزان درخور‌توجهی کاهش می‌یابد 2. نظر به اینکه رئیس‌جمهور نتوانست از همه ظرفیت‌ها به شکل مطلوبی در کابینه استفاده کند و از سوی دیگر حامیان اصلی‌اش (اصلاح‌طلبان) پشت موانع، باقی ماندند، پس ضروری است که از آنها در ستاد وزارتخانه‌ها (معاونت‌ها) و استان‌ها (استاندار و مدیران کل) استفاده شود. زیرا دراین‌صورت آنها مقوم عملکرد دولت خواهند بود. 3. تا زمانی که تحریم‌ها باقی است و بالطبع سرمایه‌گذاری خارجی نیز ممکن نیست (پزشکیان: حداقل صد میلیارد دلار لازم است)، دولت ناگزیر به انجام اقدامات فوری به شرح زیر است. اقداماتی که نیاز به جسارت رئیس‌جمهور و حمایت همه ارکان قدرت دارد. 3-1 توقف فوری طرح مولدسازی، طرحی که با وجود اعتراض حقوق‌دان‌ها، با چراغ خاموش اجرا می‌شود. 3-۲ حذف فوری ردیف‌های صوری از لایحه بودجه ۴۰۴ و تقدیم لایحه دوفوریتی اصلاحیه بودجه سال جاری. 3-۳ پیوستن فوری به گروه اقدام مالی اف‌ای‌تی‌اف به منظور ورود به شبکه انتقال پول بین‌بانکی در دنیا (سوئیفت). 3-۴ کنترل همه بنادر و اسکله‌های غیرمجاز از طرف گمرک.

3-۵ اخذ مالیات از همه واحدهای تولیدی و خدماتی اعم از خصوصی، دولتی و خاص. 3-۶ احیای حدود ۲۰۰ کارخانه معتبر که در دهه ۴۰ و ۵۰ بعد از ژاپن، بازارهای اروپای شرقی و جنوب شرق آسیا را در انحصار خود داشتند. برندهایی که اکثر مردم حس نوستالژیک به آنها داشته و به‌خوبی می‌دانند چه بر سرشان آمده است.

 

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها