عبور

روزگار غریبی است، در دنیای این روزهای ما در ایران عزیزمان ناترازی انرژی چون شبی تیره بر سپهر اقتصاد سایه افکنده و ابری تیره بر آسمان توسعه گسترده است. این ناترازی نه‌تنها چونان سدی در برابر پیشرفت ایستاده، بلکه سرمای زمستان و گرمای تابستان را بر جان و دل مردمان دشوار ساخته است. راه برون‌رفت جز با تدبیر و شجاعت میسر نخواهد شد. ناترازی این دیو درهم‌زن نظم و نسق مالی، جز با چراغ هدایت و همت زنان و مردان دوراندیش و عاشق مهار نتوان گشت. بخش خصوصی، چونان خورشیدی در پس ابر، توان آن را دارد که با پرتو خرد و کوشش، شب تیره ناترازی را به سپیده‌دمی روشن بدل سازد. 

آری بخش خصوصی با دستان پرتوان و دل امیدوار به آینده می‌تواند کشتی اقتصاد را از امواج بلاخیز ناترازی به ساحل امن توسعه و تراز برساند.

نسخ عبور

1. باور داشتن: اعتماد و دیدن بخش خصوصی، آشتی با شایسته‌سالاری، ایجاد نهاد رگولاتوری، ادغام وزارت نفت و نیرو و تولد وزارت انرژی، استفاده از ظرفیت‌های ماده 12 و انحلال نهادهای موازی به عنوان شرط لازم و همزمان دولت محترم زنجیر در بوروکراسی و دیوان‌سالاری را از پای کارآفرینان بازگشاید و آنگاه بستر عبور و تحول مهیا خواهد شد.

2. بهبود فضای کسب‌وکار: زمین اقتصاد را با آب نوآوری و نور شفافیت باید بارور کرد تا درخت تجارت و تولید، میوه‌های ثروت، اشتغال و اعتبار به بار آورد.

3. تقویت نظام مالی و بانکی: پالایش و ویرایش نظام بانکی که فرایند گذر را فراهم و با ارائه تمهیدات، تسهیلات و اعتبارات عادلانه مسیر حرکت عبور از ناترازی را میسر کند.

4. حمایت از نوآوری‌ و فناوری: شبکه‌های فرسوده را باید همچون نهری تازه، روان کرد تا انرژی بدون هدررفت به مقصد آینده برسد. ذخیره‌سازی انرژی، مدیریت هوشمند شبکه‌ها و استفاده از فناوری‌های پاک، کلیدهایی‌اند که قفل در ناترازی انرژی را خواهند گشود.

5. ترویج شفافیت و سلامت و مبارزه با کدورت و فساد: فساد و کج‌فهمی همچون خسی در چشم اقتصاد است که با زدودن این خس، دیدگان برای عبور به افق‌های روشن باز خواهند شد. آری در این هنگامه پرآشوب فقط با بهره‌گیری از خرد جمعی دولت و بخش خصوصی، می‌توان این کشتی گرفتار در گرداب ناترازی را به ساحل تراز و تعالی رساند و درایت کلید این قفل است.