از ثبت تاریخ جلوگیری نکنید

سعید زارعیان

پس از ترور نافرجام دونالد ترامپ و بازپخش فیلم‌های مربوطه، چیزی که توجه من را به‌عنوان کسی که سال‌ها رویدادهای سیاسی، ورزشی و هنری را از دریچه دوربین رصد کرده‌ام، جلب کرد و از آن لذت بردم، آزادی عمل عکاسان خبری حاضر در صحنه بود. این عکاسان بدون هیچ‌گونه محدودیت و مزاحمتی از طرف نیروهای حفاظتی به کار خود پرداختند و نتیجه آن، عکس‌های بی‌نظیری بود که منتشر شد. این تصاویر نه‌تنها لحظه‌های حساس و تاریخی را ثبت کردند، بلکه به مردم جهان نگاهی واقعی از آنچه اتفاق افتاده بود، ارائه دادند و جلوی پخش شایعات و گمانه‌زنی‌های بیشتر را گرفتند. اما در ایران، نگاه‌های غیر‌تخصصی و محدودیت‌های فراوان و گاه غیرضروری که برای عکاسان خبری در چنین مواردی و حتی مواردی کوچک‌تر و پیش‌پا‌افتاده‌تر وجود دارد، باعث می‌شود که این حرفه مهم با چالش‌های جدی مواجه شود و بخشی از تاریخ ثبت نشود و ناگفته بماند و برخورد با عکاسان خبری چنان انتظامی می‌شود که گویی ما خودی نیستیم و حضورمان منافی امنیت ملی است! این نگاه محدودکننده نه‌تنها مانع از ثبت تصاویر تاریخی می‌شود، بلکه از ارائه واقعیت‌ها به مردم نیز جلوگیری می‌کند. عکاسان خبری بیگانه نیستند، آنها با دوربین‌های خود به ثبت وقایع و مستندسازی تاریخ می‌پردازند. در دنیای امروز و با وجود تکنولوژی‌های پیشرفته، نمی‌توان از پوشش خبری و تصویری جلوگیری کرد. تلاش برای محدود‌کردن عکاسان تنها باعث از‌دست‌رفتن فرصت‌های ثبت تصاویر ماندگار و تاریخی می‌شود که می‌تواند برای آیندگان بسیار ارزشمند باشد. حادثه‌ای نظیر ترور نافرجام ترامپ می‌تواند در هر کشوری رخ دهد، اما نحوه برخورد با عکاسان خبری در این موقعیت‌ها بسیار متفاوت است. آزادی عمل عکاسان در کشورهای دیگر نشان می‌دهد که اعتماد به این حرفه می‌تواند به ثبت تصاویر ماندگار و تاریخی منجر شود. عکس‌های گرفته‌شده از این حادثه در تاریخ آمریکا و حتی جهان ماندگار خواهند شد و آیندگان از طریق این تصاویر به درک بهتری از واقعیت‌های آن روز دست خواهند یافت. در ایران نیز باید با ایجاد فضایی آزاد و امن برای عکاسان خبری، از ثبت وقایع مهم تاریخی حمایت کرد. این تصاویر نه‌تنها به مردم کمک می‌کند که واقعیت‌ها را بهتر درک کنند، بلکه به ماندگاری تاریخ کشور نیز کمک می‌کند. برخورد غیرمنصفانه و محدودکننده با عکاسان، نه‌تنها به ضرر این حرفه است، بلکه به تاریخ کشور نیز آسیب می‌زند. این نه یک تقاضای شخصی و صنفی، بلکه یک درخواست اجتماعی است که به عکاسان خبری به چشم همکاران تاریخ‌نگار نگاه کنیم و از آزادی عمل آنها در ثبت وقایع لذت ببریم. تصاویر آنها، خاطرات و تاریخ ما را می‌سازند و به آیندگان انتقال می‌دهند. از ثبت تاریخ جلوگیری نکنید، به عکاسان خبری اعتماد کنید و از نتیجه کارشان لذت ببرید.