چگونه از تورم نجات یابیم؟
اصغر آهنیها، نماینده کارفرمایان در شورای عالی کار و عضو هیئتمدیره کانون عالی انجمنهای صنفی کارفرمایی کشور، در گفتوگو با خبرنگار ایلنا اظهار داشت: متأسفانه موانع تولید بسیار است؛ برای اینکه تولید در کشور رشد پیدا کند، باید این موانع متعدد برداشته شود و فضای کسبوکار کشور بهبود یابد تا زمینه برای سرمایهگذاری فراهم شود.
ایلنا: اصغر آهنیها، نماینده کارفرمایان در شورای عالی کار و عضو هیئتمدیره کانون عالی انجمنهای صنفی کارفرمایی کشور، در گفتوگو با خبرنگار ایلنا اظهار داشت: متأسفانه موانع تولید بسیار است؛ برای اینکه تولید در کشور رشد پیدا کند، باید این موانع متعدد برداشته شود و فضای کسبوکار کشور بهبود یابد تا زمینه برای سرمایهگذاری فراهم شود.
وی با بیان اینکه تا امروز اقتصاد مردمی و بهرهگیری از سرمایههای مردم به درستی در کشور پیادهسازی نشده؛ افزود: تاکنون اغلب واگذاریها موفق نبوده؛ معمولاً اهلیت خریداران بررسی نشده و پارامترهایی برای پایش واگذاری وجود نداشته است. درنتیجه این شیوه خصوصیسازی، آثار مثبتی نداشته است. واگذاری موفق نیاز به کنترلهای خاص و اخذ تعهدات مورد نیاز دارد؛ اگر واگذاری موفق و با برنامه صورت بگیرد، افزایش تولید در واحدها و کارخانجات کشور محقق میشود و نرخ اشتغال نیز بالا میرود.
به گفته این فعال صنفی کارفرمایی، نقش افزایش تولید در بهبود اقتصاد کشور، انکارشدنی نیست؛ تا زمانی که نرخ تولید ملی بالا نرود، نمیتوانیم انتظار داشته باشیم سایر شاخصهای اقتصادی بهبود یابد و به یک فضای مطلوب در اقتصاد کشور دست پیدا کنیم.
آهنیها، با تأکید بر اینکه «راه نجات ما از تورم سرسامآور و صعودی، فقط تقویت تولید است» توضیح داد: ما برای مهار تورم هیچ راهکاری جز تقویت تولید نداریم؛ در گام اول باید تولید را تقویت کنیم تا با تقویت تولید، نرخ عرضه کالاها در بازار افزایش یابد؛ وقتی عرضه بیشتر شود، قیمتها به شیوهای
خود به خودی به تعادل میرسد و جلوی تورم گرفته میشود؛ این تنها راهی است که در شرایط فعلی جواب میدهد.
عضو هیئت مدیره کانون عالی انجمنهای صنفی کارفرمایی کشور، ایجاد بسترهای مناسب برای سرمایهگذاری را یکی دیگر از راهکارهای مؤثر برای بهبود فضای اقتصاد دانست و گفت: فردی که به عنوان یک سرمایهگذار به عرصه تولید کشور ورود میکند و سرمایه خود را مثل یک نهال در زمین میکارد، باید عوامل رشد این نهال فراهم باشد تا بتواند به بار بنشیند و نتیجه بدهد. غیر از این باشد، سرمایهگذاران افسرده و دلسرد میشوند و در میانمدت و درازمدت، نرخ سرمایهگذاری مولد در کشور کاهش مییابد.
آهنیها افزود: اگر این اتفاق بیفتد، با ورود طیف وسیعی از سرمایهگذاران بخش خصوصی مواجه خواهیم شد و افراد با اشتیاق فراوان به کارآفرینی و سرمایهگذاریِ مولد روی میآورند؛ در نتیجه آن، هم رشد اشتغال را در کشور خواهیم داشت و هم تولید به رونق و رشد میرسد که به تبع آن، نرخ تورم بدون هیچ تردیدی کاهش مییابد. در نهایت، تولید ثروت بیشتر در کشور موجب خواهد شد که شاغلان و کارگران، مبلغ بالاتری به عنوان حقوق و مزایای مزدی دریافت کنند و شرایط شغلیشان بهبود یابد.
عضو کارفرمایی شورایعالی کار با بیان اینکه افزایش هزینههای تولید به نفع هیچکس نیست؛ اضافه کرد: با رشد تولید و بالابردن میزان عرضه در بازار، از یک سو تورم را مهار میکنیم و از سوی دیگر با تولید ثروت موجب میشویم که بسترها برای پرداخت دستمزدهای بالاتر فراهم آید؛ تولیدِ ناکارآمد و بهگلنشسته توان پرداخت دستمزدهای بالا را ندارد چراکه سودآور نیست و خلق ثروت نمیکند.
او تأکید کرد: اگر این اتفاقات بیفتد، زمینه کاهش تورم، افزایش ارزش پول ملی و بالارفتن قدرت خرید مردم و کارگران محقق میشود؛ ما میتوانیم شرایطی ایجاد کنیم که با یک عدد درآمدی ثابت، قدرت خرید بالاتری به وجود بیاید و معیشت طبقات مزدبگیر کشور ارتقا یابد.
«راهکار مؤثر این است که دولت زیرساختهای سرمایهگذاری و رونق تولید را فراهم کند و موانع مختلف را از پیش پای تولید و کارآفرینی بردارد»؛ آهنیها با بیان این جمله افزود: امروز متأسفانه تولیدکنندگان و صنعتگران کشور با موانع متعددی مواجه هستند؛ بخشنامه و دستورالعملهایی که هدفی جز سعی و خطا در فضای اقتصاد کشور ندارند، تولیدکننده را به دردسر انداختهاند. این موانع باید برداشته شود، بایستی نگرانیها و دغدغههای تولیدکننده برطرف شود؛ در این میان باید از ظرفیتهای تشکلهای بخش خصوصی استفاده شود، از مشاوران دلسوز اقتصادی راهنماییهای لازم گرفته شود، نقشه راه مؤثر و سرراست تدوین شده و به مرحله اجرا برسد.
او در پایان تأکید کرد: وظیفه دولت این نیست که در بدنه خود یا در نهادهای زیرمجموعه خود اشتغال جدید ایجاد کند؛ وظیفه دولت فقط بسترسازی، تسهیلگری و فراهمسازی امکانات است تا مشارکت مردمی و ورود سرمایهگذاران محقق شود؛ آن زمان دولت به اهداف خود میرسد، موانع تولید حذف میشود، تورم پایین میآید و سطح دستمزدها در بخش خصوصی به تبع رشد ثروت و ارزشآفرینی بیشتر سرمایهها، بالا میرود.