ترسیم چشم‌انداز آینده باشگاه استقلال از سوی مدیریت پتروشیمی
این گوی و این میدان
بدون تردید هنوز ابهاماتی درباره واگذاری دو باشگاه بزرگ پایتخت وجود دارد که گذر زمان بهترین پاسخ‌گوی آن خواهد بود.
عبدالله دارابی: بدون تردید هنوز ابهاماتی درباره واگذاری دو باشگاه بزرگ پایتخت وجود دارد که گذر زمان بهترین پاسخ‌گوی آن خواهد بود. مواردی از قبیل:
۱- آیا این واگذاری‌ها واقعا خصوصی‌سازی است یا خصوصی‌بازی؟
۲- آینده این دو باشگاه پرطرفدار در مالکیت جدید، به سعادت منجر می‌شود یا شقاوت؟
۳- در دولت‌های آینده و مدیریت‌های بعدی مالکان، چه نگاهی در زمینه باشگاه‌داری آنان وجود خواهد داشت؟
۴- با توجه به سخنان روزهای گذشته مسئولان وزارت ورزش و سازمان خصوصی‌سازی درباره تداوم نظارت آنها بر این دو باشگاه، روند واگذاری چقدر واقعیت دارد؟
۵- آینده این دو باشگاه که طبق گفته رئیس سازمان خصوصی‌سازی «پس از رد دیون دولت توسط مالکان جدید قابل فروش به مالک بعدی خواهد بود»، چه سرنوشتی به خود خواهد دید؟ مالکان بعدی چه کسانی خواهند بود و چقدر اهلیت و توانایی برای اداره این دو باشگاه بزرگ خواهند داشت؟
۶- این واگذاری‌ها چقدر نشئت‌گرفته از عقلانیت، تدبیر، آینده‌نگری و قانون‌مندی است؟
ابهامات و سؤالاتی این‌چنینی شاید بیم‌ها را به نسبت امیدها در این پروسه افزایش هم بدهد. هنوز یادمان نرفته سال گذشته در چنین ایامی و برای تفکیک مالکیت مشترک، باشگاه استقلال به وزارت اقتصاد واگذار شد، ولی چندین ماه بعد شخص وزیر اقتصاد آن را رد کرد و نشدنی خواند و پس از ماه‌ها این باشگاه و هوادارانش فهمیدند چقدر سر کار بوده‌اند. پس هر فوتبال‌دوستی، خارج از تعصبات و ظاهر‌نگری‌ها، حق دارد که در این زمینه نگرانی‌هایی جدی داشته باشد و دکمه باورش نیز به‌راحتی فعال نشود. بههرحال فقط امیدواریم که این روند، به ضعیف‌شدن دو قطب بزرگ فوتبال کشور منتهی نشود و بس.
و اما بعد؛ جناب علی‌عسگری، مدیرعامل صنایع پتروشیمی خلیج فارس، در اولین جلسه پس از تملک باشگاه استقلال، چشم‌اندازی را برای این باشگاه ترسیم کرد و گفت: «استقلال باید در عرصه‌های ملی، منطقه‌ای و جهانی جزء برترین‌ها باشد». حقیقتا نمی‌دانیم این را رؤیای ایشان فرض کنیم یا عزم جدی او و مالکیت جدید؟ آن را در زمره سخنرانی صرف و وعده‌های بدون عمل و عوام‌پسندانه اکثر مدیران و مسئولان عرصه‌های مختلف در این سال‌ها بدانیم یا چراغ امیدی از بهر نواندیشی و تصمیم به اقدام جدی مدیران در دل بیفروزیم؟ به هر حال آدمی به امید زنده است و این گوی و میدان نیز که همواره برای مدعیان فراهم است و موجود. اما مدیریت محترم پتروشیمی و مالک جدید قدیمی‌ترین باشگاه ایران و پرافتخارترین تیم فوتبال ایران در آسیا، حتما می‌دانند که رسیدن به آنچه ترسیم کرده‌اند، نیازمند ابزار و داشته‌ها و امکاناتی است که برخی از آن همچون استعداد و نیروی انسانی، خوشبختانه فراهم است و بسیاری از آنها نظیر ساختار درست، امکانات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، بودجه مورد نیاز، برنامه و نگاه درست و مدیران و مربیان متخصص و مجهز به دانش روز، متأسفانه نه در حد کفایت و بزرگی‌کردن. مضاف بر آن نمی‌دانیم این چشم‌انداز در شمار برنامه‌های کوتاه‌مدت مالک جدید است یا بلند‌مدت آن؟ آقای علی‌عسگری! امیدواریم بههرحال صحبت‌های شما در اولین جلسه هیئت‌مدیره باشگاه استقلال، از نوع سخن و رؤیا‌پردازی صرف که هزینه‌ای هم برای گوینده ندارد، نباشد و پشت آن اراده‌ای جدی و برنامه‌ای قوی وجود داشته باشد. البته رسیدن به جمع برترین‌های جهان به دلایلی که هم شما و هم هر مطلعی می‌داند، فعلا فقط رؤیاست، اما رساندن استقلال به جایگاه واقعی‌اش در ایران و آسیا، شدنی است اگر الزامات آن به‌خوبی مهیا و اجرا شود و گلوگاه‌های مسیر به‌درستی شناخته و از میان برداشته شود.
