چه کسی جانشین دالایی لاما می شود ؟
دالایی لاما، رهبر دینی بوداییان تبت، در کتاب جدید خود با عنوان «صدایی برای بیصداها» فاش کرد که جانشین او در خارج از چین متولد خواهد شد. این موضوع چالشی برای اقتدار پکن بر رهبری معنوی تبت محسوب میشود.

به گزارش گروه رسانه ای شرق،این کتاب که روز سهشنبه یازدهم مارس (۲۱ اسفند) منتشر شد، گزارشی تاریخی از تعاملات دالایی لاما با رهبران چین ارائه میدهد و چشماندازی برای آینده تبت پس از درگذشت او ترسیم میکند.
دالایی لاما در این کتاب نوشته است: «از آنجا که هدف از تناسخ، ادامه کار پیشینیان است، دالایی لامای جدید در دنیای آزاد متولد خواهد شد تا رسالت سنتی دالایی لاما - یعنی صدای شفقت جهانی بودن، راهبری معنوی آیین بودایی تبتی و نماد تبت که آرمانهای مردم تبتی را مجسم میکند – ادامه یابد.»
به گزارش خبرگزاری رویترز، این نخستین بار است که این رهبر معنوی ۸۹ ساله تبت صراحتا اعلام میکند که دالایی لامای بعدی نه تحت حاکمیت چین، بلکه در «دنیای آزاد» متولد خواهد شد.
پیشتر، او احتمال داده بود که ممکن است اصلا تناسخی نداشته باشد یا در خارج از تبت، احتمالا در هند یعنی جایی که او از سال ۱۹۵۹ میلادی در تبعید زندگی میکند، متولد شود.
در همین حال، پکن اظهارات دالایی لاما را رد کرده و بر این موضع تاکید دارد که تنها دولت چین اختیار تعیین جانشین او را دارد. به گزارش خبرگزاری فرانسه، سخنگوی وزارت امور خارجه چین روز سهشنبه اعلام کرد که دالایی لاما «یک تبعیدی سیاسی است که تحت پوشش مذهب، به فعالیتهای جداییطلبانه ضدچینی مشغول است.»بر اساس سنت بودایی تبتی، روح یک راهب ارشد پس از مرگ در بدن یک کودک تناسخ پیدا میکند. خود دالایی لاما نیز در دو سالگی به عنوان تناسخ رهبر پیشین به رسمیت شناخته شد.
او افزود که روند تناسخ دالایی لاما باید مطابق با قوانین چین و سنتهای تاریخی انجام شود و تاکید کرد: «تناسخ بوداهای زنده، از جمله دالایی لاما، باید تابع قوانین و مقررات ملی باشد و با تأیید دولت مرکزی صورت گیرد.»
چین مدتهاست که تبت را بخشی جداییناپذیر از قلمرو خود میداند و تصرف آن در سال ۱۹۵۰ را «آزادسازی مسالمتآمیز» توصیف کرده است.
بنبست مذاکرات و تأکید دالایی لاما بر گفتوگو
مذاکرات میان پکن و رهبران تبتی از سال ۲۰۱۰ میلادی متوقف شده است. دالایی لاما در کتاب خود به دههها تلاش برای «نجات وطن و مردمش» پرداخته است. او تعاملات خود با رهبران چین، از مائو تسهتونگ تا شی جینپینگ، را توصیف کرده و بار دیگر بر ضرورت گفتوگو تأکید کرده است.«یک چیز قطعی است: هیچ رژیم تمامیتخواهی، چه به رهبری یک فرد و چه یک حزب، نمیتواند برای همیشه دوام بیاورد، زیرا چنین حکومتهایی همان مردمی را که ادعای نمایندگیشان را دارند، سرکوب میکنند.
او در کتابش نوشته است: «یک چیز قطعی است: هیچ رژیم تمامیتخواهی، چه به رهبری یک فرد و چه یک حزب، نمیتواند برای همیشه دوام بیاورد، زیرا چنین حکومتهایی همان مردمی را که ادعای نمایندگیشان را دارند، سرکوب میکنند.»
دالایی لاما در سال ۲۰۱۱ میلادی از مقام رهبری سیاسی دولت تبت در تبعید کنارهگیری کرد و مسئولیت را به یک دولت دموکراتیک منتخب به ریاست «پنپا تسیرینگ» سپرد. این دولت که در هند مستقر است و به دنبال استقلال کامل نیست، بلکه در چارچوب راهبرد «راه میانه» خواهان خودمختاری بیشتر برای تبت است.
با این حال، چین این دولت مستقر در هند را «دولت دستنشانده» میخواند و تاکید دارد که پیش از آغاز هرگونه گفتوگو، دالایی لاما باید اذعان کند که تبت و تایوان بخشهای جداییناپذیر چین هستند؛ شرطی که پارلمان در تبعید تبت، آن را رد کرده است.
دالایی لاما: بازگشت به تبت بعید است، اما آرمان آزادی ادامه دارد
دالایی لاما که اکنون ۸۹ ساله است، اذعان دارد که بازگشت او به تبت «روزبهروز نامحتملتر» میشود. با این حال، او همچنان به آینده آرمان تبتیها خوشبین است. او در کتاب خود نوشته است: «حق مردم تبت برای سرپرستی سرزمین خود را نمیتوان برای همیشه انکار کرد و آرزوی آنها برای آزادی را نمیتوان با سرکوب، تا ابد خاموش ساخت.»
او همچنین اشاره کرده است که تبتیهای سراسر جهان از او خواستهاند که از تداوم سنت دالایی لاما اطمینان حاصل کند. بر اساس سنت بودایی تبتی، روح یک راهب ارشد پس از مرگ در بدن یک کودک تناسخ پیدا میکند. خود دالایی لاما نیز در دو سالگی به عنوان تناسخ رهبر پیشین به رسمیت شناخته شد.
با وجود نگرانیهایی درباره وضعیت سلامت او پس از جراحی زانو در سال گذشته، دالایی لاما در مصاحبهای با رویترز در ماه دسامبر اعلام کرد که ممکن است تا ۱۱۰ سالگی عمر کند. انتظار میرود او جزئیات بیشتری درباره برنامههای جانشینی خود را در حوالی نودمین سالگرد تولدش در ماه ژوئیه منتشر کند.
در حالی که پکن تاکید دارد که انتخاب دالایی لامای بعدی در اختیار دولت چین است، اعلامیه این رهبر تبتی مبنی بر اینکه تناسخ او در خارج از چین رخ خواهد داد، نشان میدهد که نبرد بر سر آینده تبت، حتی پس از درگذشت او نیز ادامه خواهد داشت.