تفاوت قیمت 10 داروی اساسی تنها در عرض یک سال

یکی از بزرگ‌ترین ابهامات بودجه ۱۴۰۱ مسئله دارو، حذف ارز ترجیحی و سیاست‌های دولت در زمینه مدیریت قیمت دارو بعد از حذف ارز ترجیحی است. فعلا که مسئولان تنها حرفش را می‌زنند و وقتی میدان، میدان بازی با کلمات است نه قرار است به مصرف‌کننده فشاری وارد شود و نه اینکه هزینه‌اش بیشتر شود؛ اما چیزی که در کف خیابان‌ها جریان دارد؛ مثل همیشه تفاوت فاحشی با ادعای مسئولان دارد. برای اینکه بفهمیم در بازار دارو چه می‌گذرد، به داروخانه‌های شهر سری زدیم. نکته مهم اینجاست که بسیاری می‌گفتند هنوز موج اصلی گرانی دارو نرسیده و محصولاتی که با ارز غیر‌ترجیحی خریداری یا ساخته شدند، روانه بازار نشده‌اند. این حرف به آن معنی است که موج اصلی گرانی دارو هنوز به مردم نرسیده؛ ولی عجیب که بدون درنظرگرفتن تأثیر حذف ارز ترجیحی بر قیمت دارو هنوز هم شاهد افزایش قیمت داروها هستیم. جدول پیش‌روی شما نشان می‌دهد که قیمت داروها از فروردین ۱۴۰۰ تا فروردین ۱۴۰۱ چه تغییراتی داشته است. همان‌طور که می‌بینیم، دارویی مانند «گلوگوفاژ ۵۰۰» با افزایش بیش از 400 درصدی قیمت از ۳۰ هزار تومان به ۱۳۷ هزار تومان رسیده است. این جهش شدید قیمت احتمالا همان چیزی است که در هفته‌های آینده و در نتیجه تأثیر مستقیم حذف ارز ترجیحی باید منتظرش باشیم. کارکنان داروخانه‌های سطح شهر می‌گفتند که افزایش قیمت دارو دو موج افزایشی را به همراه دارد. نخست اینکه داروهای وارداتی با افزایش شدید قیمت مواجه خواهند شد و دیگر اینکه داروهای ساخت داخل که با مواد اولیه خارجی تهیه می‌شوند، دستخوش تغییر قیمت خواهند بود. افزایش قیمت در بخش نخست به‌مراتب شدیدتر خواهد بود؛ اما نکته مبهم در‌این‌میان تصمیم دولت برای حمایت از مردم در بازار دارویی است. اینکه قرار است با چه سازوکاری ادعای وارد‌نشدن هزینه بیشتر به جیب مردم را به حقیقت تبدیل کنند؟