میراث در خطر، وزیر بی‌خبر
تصویر گریه‌های استاد «اسماعیل یغمایی»، باستان‌شناس و کاوشگر محوطه باستانی ارجان خوزستان بر تخریب این محوطه باستانی چند روز است که در رسانه‌ها و فضای مجازی دست به دست می‌شود. اما بد نیست سری هم به صفحه اینستاگرامی «عزت‌الله ضرغامی»، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بزنیم. در این صفحه خواهید دید که از فیلم «موقعیت مهدی»، «کبوترخانه»، «پشمک حاج‌خلیفه» و «سافاری در کویر» با ماشین چند‌میلیارد‌تومانی تا بسیاری مسائل دیگر تصویر و خبر هست، اما دریغ از یک واکنش به تخریب. شاید در نگاه نخست گفته شود گریه‌های اسماعیل یغمایی بر تخریب محوطه باستانی ارجان، مربوط به ۹ سال پیش است و ربطی به دوران وزارت عزت‌الله ضرغامی ندارد!
میلاد وندایی-باستان‌شناس: تصویر گریه‌های استاد «اسماعیل یغمایی»، باستان‌شناس و کاوشگر محوطه باستانی ارجان خوزستان بر تخریب این محوطه باستانی چند روز است که در رسانه‌ها و فضای مجازی دست به دست می‌شود. اما بد نیست سری هم به صفحه اینستاگرامی «عزت‌الله ضرغامی»، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بزنیم. در این صفحه خواهید دید که از فیلم «موقعیت مهدی»، «کبوترخانه»، «پشمک حاج‌خلیفه» و «سافاری در کویر» با ماشین چند‌میلیارد‌تومانی تا بسیاری مسائل دیگر تصویر و خبر هست، اما دریغ از یک واکنش به تخریب. شاید در نگاه نخست گفته شود گریه‌های اسماعیل یغمایی بر تخریب محوطه باستانی ارجان، مربوط به ۹ سال پیش است و ربطی به دوران وزارت عزت‌الله ضرغامی ندارد! اما باید گفت نه‌تنها عزت‌الله ضرغامی بلکه تمامی مدیران دو دهه اخیر سازمان و وزارت میراث فرهنگی، در ایجاد وضعیت اسفناک و در حال تخریب آثار و محوطه‌های باستانی ایران دخیل هستند و هریک به اندازه خود مقصر! عزت‌الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی از روزی که برای گرفتن رأی اعتماد پا در مجلس گذاشت، نشان داد تفاوت دوره ساسانی و سامانی را از یکدیگر نمی‌داند و یک به یک بر گاف‌های رسانه‌ای، تاریخی و علمی او نیز افزوده شد. پس از آن نیز با روی کار آوردن افراد غیرمتخصص که با او لابی سیاسی و رفاقت قدیمی داشتند، نشان داد نه‌تنها جا پای اسلاف خود گذاشته، بلکه حتی الگویی برای مدیرانی خواهد بود که در آینده بر کرسی وزارت میراث فرهنگی تکیه می‌زنند. بهره‌بردن از مدیران غیرمتخصص، جابه‌جا‌کردن مدیران میراث استان‌ها با فشار نمایندگان مجلس و لابی ستادهای استانی رئیس‌جمهوری و فضا‌دادن به سهم‌خواهی آنان، بی‌توجهی به نظرات کارشناسان متخصص در تمامی زمینه‌های مدیریتی و اجرائی، تبدیل‌کردن وزارت میراث فرهنگی به حیاط‌خلوت مدیران پیشین صداوسیما، بهره‌بردن از برند میراث فرهنگی برای انجام پروژه‌های سیاسی و تبلیغاتی زودهنگام انتخاباتی، بی‌برنامگی در پروژه‌های ملی و استانی، سراسیمگی در حل مشکلات اداری کارمندان وزارتخانه و البته عدم پیگیری تبدیل وضعیت کارمندان که برخی حتی تا ۲۰ سال سابقه عدم تبدیل وضعیت دارند، کاهش بودجه سازمان میراث فرهنگی در تمامی بخش‌ها به‌ویژه در بخش مرمت و حفاری علمی باستان‌شناسی مواردی است که نشان از بی‌تجربگی و دغدغه‌نداشتن مدیران میانی منصوب‌شده از سوی وزیر میراث فرهنگی دارد. همه این موارد بیانگر آن است که وزیر میراث فرهنگی، دل در گرو این کرسی تخصصی دولت ندارد و نمی‌تواند برای پیشبرد اهداف تعریف‌شده در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی که نخستین آن، حمایت و حفاظت از آثار باستانی و تاریخی ایران‌شهر است، قدم بردارد. بر همین اساس، به نظر می‌رسد ادامه حضور ایشان در وزارت میراث فرهنگی نه به نفع ایشان است و نه به نفع میراث فرهنگی کشور که هر روز بیشتر در حال تخریب است. گردشگری و صنایع دستی نیز که در بلاتکلیفی به سر می‌برند. پس بهتر است تا دیر نشده و بافت تاریخی شیراز، اصفهان و مشهد هم بیش از این قربانی سکوت و بی‌تفاوتی شخص وزیر میراث فرهنگی نشده‌اند و بار این تخریب‌ها بر رزومه کاری عزت‌الله ضرغامی ثبت نشده است، به کرسی مدیریتی دیگری در دولت نقل‌مکان کند تا شاید کمک بهتری به آینده کشور شود. اکنون نگرانی کارشناسان میراث فرهنگی از آن است که تخریب آثار و محوطه‌های تاریخی در ردیف افتخارات وزیر میراث فرهنگی ثبت شود و حضور ضرغامی در منصب وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، تسهیلگر تخریب آثار تاریخی کشور شود.
