سردرگمی بازیگران در جشنواره‌های جهانی
سوژه چند روز گذشته فضای مجازی لباس و استایل بازیگران و کارگردانان ایرانی حاضر در جشنواره فیلم ونیز بود. همین چندماه پیش هم لباس بازیگران ایرانی در رویداد‌های خارجی همین نقل محافل مختلف شد، به‌خصوص هنگامی که ترانه علیدوستی با بلوزی مشکی و دامنی طوسی بر روی فرش قرمز جشنواره کن ظاهر شد.
آمن خادمی
سوژه چند روز گذشته فضای مجازی لباس و استایل بازیگران و کارگردانان ایرانی حاضر در جشنواره فیلم ونیز بود. همین چندماه پیش هم لباس بازیگران ایرانی در رویداد‌های خارجی همین نقل محافل مختلف شد، به‌خصوص هنگامی که ترانه علیدوستی با بلوزی مشکی و دامنی طوسی بر روی فرش قرمز جشنواره کن ظاهر شد. تضاد رنگ ژپون با دامن طوسی ترانه علیدوستی باعث شوخی کاربران در فضای مجازی شد اما با نگاهی گذرا به لباس بازیگران ایرانی در اغلب جشنواره‌های ایرانی و جشنواره فیلم ونیز، درمی‌یابیم اغلب بازیگران ایرانی استایلیست ندارند؛ اما استایلیست‌ها چه کسانی هستند؟ همان کسانی که به چهره‌های شناخته‌شده یا هرکسی که علاقه‌مند باشد، مشاوره می‌دهند، چه لباسی را با چه لباسی هماهنگ کند و در هر مراسمی چگونه ظاهر شود. در‌واقع وظیفه استایلیست این است که لباس به تن افراد خوب به نظر برسد. ممکن است آنها برای یک برند خاص کار کنند، در این صورت وظیفه دارند مدل‌ها را به بهترین نحو بر روی صحنه‌‌ی یا فرش قرمز بفرستند. طوری که انتخاب نحوه آرایش صورت و مدل مو متناسب با لباس و اکسسوری، بر عهده اوست. تعیین اینکه هر لباس به تن چه مدلی بهتر می‌نشیند، توسط او صورت می‌گیرد. درست است که آنها فروشنده نیستند اما قطعا حضور یک استایلیست در فروشگاه‌های برندهای لوکس ضروری است، تا به مشتریان مشهور و ثروتمند خود مشاوره بدهند. آنها در میزان فروش یک برند، نقش بسیار مهمی دارند. استایلیست خوب هنر «مد» را می‌شناسد و می‌داند که چگونه می‌توان ویژگی‌های مثبت افراد را با لباس پوشیدن به نمایش بگذارد. در‌واقع انتخاب لباس فرد که برای رویداد مورد نظر او مناسب باشد و قانع‌کردن مشتری با مشاوره صحیح برای پوشیدن انتخاب استایلیست، یک هنر است و این همان مهارت و هنری است که یک استایلیست حرفه‌ای دارد. شاید باور‌کردنی نباشد حتی برای لباسی که قرار است بروند سر کوچه «نان» بخرند، استایلیست تصمیم می‌گیرد. آنها مسئول خرید هستند و تصمیم می‌گیرند سلبریتی‌ها چه لباسی را با چه آیتمی کجا بپوشند. پس هرکس خوش‌لباس‌تر است به این مفهوم است که استایلیست بهتری استخدام کرده است. با این موارد معلوم است که برای انتخاب لباس سلبریتی‌ها در مراسم فرش قرمز مانند اسکار، گلدن گلاب و... چه پروسه طولانی‌ای صورت می‌گیرد.
اما برگردیم به استایل بازیگران ایرانی در جشنواره فیلم ونیز، نکته پررنگ امسال این بود که اغلب بازیگران چه مرد و چه زن از پالت رنگ‌های مشکی با خنثی استفاده کرده‌اند؛ به‌طوری‌که تعداد زیادی از کاربران فضای مجازی با طنازی گفته‌اند بازیگران ایرانی به خاطر مرگ ملکه الیزابت سیاه پوشیده‌اند. اما شاید دلیل اصلی استفاده از رنگ مشکی این است که معمولا این رنگ برای همه مناسب است و ایرادهای اندامی و اشکالات دوخت و برش در آن کمتر نمایان است. موضوع بعدی که مشخص می‌کند بازیگران ایرانی به استایلست اعتقادی ندارند، استفاده طراح‌ها از پارچه‌های لینن، کتان و تافته خشک بوده است. این نوع پارچه‌ها به دلیل چروک‌پذیری زیاد، زود از سر و شکل می‌افتد و مناسب مراسم رسمی با این میزان جنب‌و‌جوش زیاد مانند جشنواره‌های کن و ونیز نیست. داشتن آرایش یکسان بازیگران ایرانی حالا کم یا زیاد از دیگر ویژگی‌های نداشتن مشاور حرفه‌ای است و اغلب بازیگران با تم آرایشی مشابه در مراسم‌های مختلف جشنواره ونیز از جمله فتوکال یا فرش قرمز دیده می‌شوند.
همچنین بازیگران ایرانی به دلایلی از اهمیت زیورآلات نظیر گوشواره، گردنبند و... غافل شوند اما نداشتن اکسسوری‌های متناسب با لباس یکی دیگر از معایب لباس‌های بازیگران محسوب می‌شود، برای مثال بهتر است با لباسی که تم سوز‌ن‌دوزی بلوچ دارد از گوشواره یا گردنبند مشابه تم لباس استفاده کرد. تنها نقطه قوت لباس بازیگران ایرانی این دوره از جشنواره ونیز شاید لباس تم آبرنگی لیلا حاتمی باشد که البته روسری یک رنگ از خود لباس کمی سبب ضعف در هماهنگی این بازیگر شده بود. با توجه به قامت بلند لیلا حاتمی استفاده از توربان تک‌رنگ و کمربند تک‌رنگ با گوشواره بلند آویزان می‌توانست ظاهر او را بدون نقص رقم بزند. بسیاری در فضای مجازی نوشته بودند که لباس او یادآوری لباس زنان عربی یا هندی پاکستانی است. درمجموع می‌توان لباس بازیگران ایرانی شرکت‌کننده این دوره از جشنواره فیلم ونیز را کپی‌برداری از مد ۵۰ سال پیش ایران، بدون هیچ نوآوری ارزیابی کرد یا کپی ناشیانه و بدون وسواس از لباس‌های سلبریتی جنجالی بین‌المللی.
