به جام جهانی خوش آمدید

«بازی اول اصلا اسمش فوتبال نبود و به نظرم تازه از بازی با ولز، جام جهانی برای تیم ملی شروع می‌شود». این بخشی از صحبت‌های مهدی طارمی، مهاجم بوشهری تیم ملی ایران، در کنفرانس خبری قبل از دیدار با ولز بود. گویا حق با مهدی بود. ایران به معنای واقعی کارش را در جام جهانی از بازی روز گذشته مقابل ولز، در ورزشگاه «احمدبن علی» استارت زد. به عبارت ساده‌تر، جام جهانی تازه برای ایران شروع شده است. تیم ملی در بازی نخست که روز دوشنبه برگزار شد، نمایشی بحث‌برانگیز مقابل انگلیس داشت؛ نمایشی برگرفته از حواشی زیادی که تیم را تحت فشار قرار داده بود. با‌این‌حال، در بازی روز گذشته، ورق برگشت. ایران اولین بردش در جام جهانی 2022 را کسب کرد و با دو گل از سد تیم ولز، در رقابت‌های مرحله گروهی جام جهانی عبور کرد تا حالا از هر دو بازی‌اش در این جام دو گل زده داشته باشد. این به آن معنی است که اکنون سرنوشت صعود به دست شاگردان کارلوس کی‌روش افتاده است. ایران با سه امتیاز، بخت زیادی برای رسیدن به مرحله بعدی دارد و باید مقابل آمریکا برای ثبت یک اتفاق تاریخی، منسجم باشد. اگر ایران بتواند امتیازات موردنظرش از بازی با آمریکا را به دست بیاورد، آن‌وقت لحظه‌ای که بسیاری در فوتبال ایران برایش لحظه‌شماری می‌کردند، رقم می‌خورد؛ اولین صعود به مرحله دوم در تاریخ جام جهانی. تیم ملی موفق شد در ششمین حضورش در جام جهانی، برای دومین بار در بازی دوم، برنده از زمین مسابقه خارج شود. این تیم، پیش‌تر یک بار در سال 1998 در دیداری سرنوشت‌ساز و حساس به مصاف آمریکا رفت و دست پر زمین مسابقه را ترک کرد، حالا تاریخ برای این تیم دوباره تکرار شده و این‌بار برخلاف آن بازی که یک بار دروازه‌شان باز شد، هیچ گلی هم نخوردند. برای ثبت این اتفاق مهم و این برد ارزشمند در تاریخ فوتبال ایران، نیاز به رخ‌دادن اتفاقات جدید بود؛ اتفاقاتی که کارلوس کی روش در بازی با ولز، شروع‌کننده آن بود. او با چند تغییر در ترکیب تیم، نواقص دیدار اول را از بین برد و رامین رضاییان و سعید عزت‌اللهی که از ابتدا در ترکیب حضور داشتند، به عنوان بهترین‌های زمین خودشان را مطرح کردند. حضور علی قلی‌زاده در خط حمله هم به پویایی این خط کمک شایانی کرده بود و چه‌بسا اگر تیم ملی خوش‌شانس‌تر بود باید این نتیجه برای ولزی‌ها سنگین‌تر از آب درمی‌آمد. سردار آزمون هم دیگر تغییر ترکیب کی‌روش در مقایسه با دیدار با انگلیس بود که او هم تأثیرش را در کارهای ترکیبی در خط حمله به خوبی نشان داد. او با وجود مصدومیتی که داشت، در پازل تاکتیکی کی‌روش برای این بازی به خوبی نشست. از سوی دیگر، متهمان بازی با انگلیس هم تبدیل به قهرمانان روز گذشته شدند. روزبه چشمی که در تقابل با انگلیس روز بدی را سپری کرد، گل رهایی‌بخش ایران را در این بازی زد و مجید حسینی و سیدحسین حسینی هم روز بسیار خوبی را در خط دفاعی پشت سر گذاشتند. به غیر از این موارد فنی، تغییرات روی سکوهای ورزشگاه هم به چشم می‌آمد. این بار برخلاف دیدار قبلی ورزشگاه در دست تماشاگران ایرانی بود و آنها با انرژی مضاعفی از دقایقی قبل از بازی تا سوت پایان دیدار، بی‌وقفه بازیکنان تیم ملی را تشویق کردند. از شدت حواشی هم در مقایسه با دیدار مقابل انگلیس کاسته شده بود. تعداد تماشاگرانی که با پرچم و پیراهن‌های زن، زندگی، آزادی اطراف و در ورزشگاه بودند، کمتر شده بود، علی کریمی این بار یکی، دو بار تشویق شد و بازیکنان تیم ملی نیز همگی سرود ملی را خواندند. روی سکو هم عده‌ای هنگام پخش سرود ملی سوت‌های اعتراضی داشتند ولی تعداد قابل‌توجهی به همخوانی با سرود ملی پرداختند که عمده‌ترین تغییر نسبت به حواشی در بازی قبل، همین مورد بود. ایران اولین سه امتیازش را درست در روزی به دست آورد که یک قربانی هم داد. پیش از این بازی، علیرضا جهانبخش، وینگر و کاپیتان سوم تیم ملی ایران در آستانه ازدست‌دادن بازی با آمریکا قرار داشت که همین اتفاق برایش رخ داد. او به عنوان بازیکن ذخیره در این بازی به میدان آمد ولی درست مثل بازی با انگلیس با دریافت کارت زرد، به کارش پایان داد تا بزرگ‌ترین غایب بازی حساس با آمریکا باشد. از سوی دیگر ولی مرتضی پورعلی‌گنجی، یکی دیگر از بازیکنان کلیدی ترکیب کارلوس کی روش، که درست مثل جهانبخش در بازی با انگلیس، اخطار گرفته بود، از این دیدار به سلامت عبور کرد تا مهیای بازی با آمریکا در سومین و سرنوشت‌سازترین بازی ایران در جام جهانی شود.