تعبیر متناقض میرسلیم از اجرای عدالت
سیدمصطفی میرسلیم درخواست کرده بازداشتشدگان ناآرامیهای باید در فاصله پنج یا ۱۰ روز بعد از دستگیری اعدام شوند. البته گفته منتها قوه قضائیه روال خودش را دارد و آیین دادرسی باید تکمیل شود.
سیدمصطفی میرسلیم درخواست کرده بازداشتشدگان ناآرامیهای باید در فاصله پنج یا ۱۰ روز بعد از دستگیری اعدام شوند. البته گفته منتها قوه قضائیه روال خودش را دارد و آیین دادرسی باید تکمیل شود. این جمله میرسلیم با واکنشهای منفی بسیاری در روزهای اخیر مواجه شده است؛در روزهایی که افکار عمومی، بخش مهمی از جامعه حقوقی و فعالان سیاسی منتقد اجرای احکام اعدام متهمان محاربه در سریعترین زمان ممکن هستند، برای نمونه محسن شکاری ۷۴ روز بعد از دستگیری اعدام شد و آخرین جلسه دادگاه او هم ۱۸ روز پیش از اجرای حکمش برگزار شده بود. از اینرو تلاش برای توقف اجرای احکام اعدام برای ورود وکلای تعیینی برای بهرهمندی از فرجه اعاده دادرسی این محکومان افزایش یافته و در روزهای گذشته نیز با نظر موافق دستگاه قضا، حکم ماهان صدرات تا تعیین تکلیف رسیدگی مجدد بر اساس اعاده دادرسی متوقف شد. اما دقیقا در این شرایط که هر سخن و رفتار ناصحیحی ممکن است بر آتش خشم عمومی بیفزاید، نمایندهای که فرزند خودش مورد رأفت اسلامی و عفو قرار گرفته، اینچنین به دنبال اجرای حکم اعدام است. اواخر تیرماه امسال بود که مصطفی میرسلیم درباره ماجرای بازداشت پسرش به اتهام همکاری با منافقین توضیحاتی را ارائه کرد. او در این زمینه گفت: پسرش «سیدمهدی میرسلیم» را ظاهرا پس از دو سال مراقبت، در تیرماه ١٣٩٨ بازداشت و در بهمن ۱۳۹۸ به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به پنج سال حبس محکوم کردند که پس از درخواست تجدیدنظر و قطعیشدن حکم، در بهمن ١٣٩٩ به زندان اوین برده شد. در هنگام دستگیری او، با اطلاعاتی که مأموران امنیتی به من دادند، متوجه مسائلی که او را گرفتار کرده بود، شدم و فکر میکنم اگر زودتر متوجه این مسائل شده بودم، با تنبیه مختصری میتوانستم او را از این وضعیت نجات دهم. میرسلیم در بخشهای دیگری از اظهاراتش تأکید کرد: «مهدی البته فاقد هرگونه اطلاعات طبقهبندی بوده و منافقین موفقیتی جز به دام انداختن او به دست نیاوردهاند. نقطه ضعف او که از بدو تولد با او بوده هم مسئله جسمی است و هم روحی. من و مادرش هم بسیار تلاش کردیم تا این نقاط ضعف بر شخصیت او اثر نگذارد، ولی بسیار عاطفی، سادهلوح و سستاراده است و این ضعف موجب ناتوانی در تأمین وضعیت معیشتی او شده و منافقین با استفاده از همین موارد، توانستند او را جذب کنند و به انحراف بکشانند و مأموران امنیتی نیز گمان برده بودند او عنصر اثرگذاری است و در دوران بازجویی متوجه شد به دام افتاده و شب و روز را با اشک میگذراند و همبندیهایش او را وادار کردند قرص آرامبخش مصرف کند و ضعف جسمانیاش تشدید بشود و حتی تعادلش را از دست بدهد». بنا بر اظهارات میرسلیم، مهدی درخواست عفو کرده بود که با ملاحظه رفتار و شرایط او، نیمی از مدت حبس او مشمول عفو شد. اما نکته شایانتأمل این است که میرسلیم در همین مقطع گفته بود: «به نظر من، دستگاه قضا باید این نکته را در نظر بگیرد که زندان، مجازات مناسبی برای فردی با این شرایط ضعیف نیست؛ آنهم زندانی که در شرایط کنونی امکان طبقهبندی زندانیان در آن به نحو شایسته وجود ندارد».حال همین فرد خواستار اشد مجازات در سریعترین زمان ممکن که مستلزم عدم رعایت آیین دادرسی است، شده که بدون واکنش هم نمانده است. برای نمونه پرویز پرستویی، بازیگر، در واکنش به سخنان مصطفی میرسلیم، در اینستاگرامش نوشت: «خدا رو شکر که شما رئیس قوه قضائیه نشدید! چراکه اگر چنین سمتی داشتید حتما نصف جوانان امروز ایران را تا الان اعدام کرده بودید». از این دست نقدها کم نیست که به او وارد شده. البته میرسلیم تاکنون بنایی برای اصلاح دیدگاه خود نداشته است و حتی سخنانش با نقد تند آیتالله محققداماد هم مواجه شده است؛ او در نامهای سرگشاده نوشته است: «باعث تأسف است که در این ایام افرادی از ذویالمناصب بدون هیچگونه آشنایی با الفبای قضاوت و آگاهی از صعوبت امر، نسبت به دستگاه قضائی تعیین تکلیف میکنند و به آنان امر و نهی مینمایند، یکی تسریع میخواهد و دیگری تغلیظ میطلبد! ولی اطمینان دارم که اینگونه فضاسازیهای غیرکارشناسانه و غیرمسئولانه هرگز تأثیری در قضات شریف و خردمند و شجاع و باتقوا نخواهد داشت و موجب بیاحتیاطی و خدایناکرده تساهل در اعراض و نفوس نمیگردد».