‌گروه‌های تروریستی زیر چتر طالبان

سهیل احساندوست: وزیر خارجه طالبان که در سفری رسمی به پاکستان رفته بود، در سخنرانی خود در مرکز مطالعات استراتژیک اسلام‌آباد گفت در افغانستان «حتی یک گروه تروریستی» وجود ندارد. امیرخان متقی با رفع موقت محدودیت سفر از سوی سازمان ملل در سفر چهار‌ روزه‌ای به اسلام‌آباد در سخنرانی خود در این مرکز گفت: «اینکه می‌گویند در افغانستان چندین گروه تروریستی وجود دارد، تبلیغاتی است که برخلاف ما در 20 سال گذشته انجام می‌شد. چند گروه تروریستی نه، یک گروه تروریستی را پیدا کنند که نیست، یک مدرک هم ندارند، این‌همه تلاش برای بدنامی ماست». سرپرست وزارت خارجه طالبان که خود به دلیل رفتار‌های تروریستی از طرف سازمان ملل تحریم است و در سفر پاکستان، وزارت خارجه این کشور بود که با لابی‌گری توانست اجازه سفرش را از سازمان ملل بگیرد، منکر حضور گروه‌های تروریستی در افغانستان می‌شود و از جهان سند می‌خواهد برای ادعاهایش. قابل یادآوری است که در ماه گذشته و در اجلاس سمرقند لیست بلندبالایی در حضور امیرخان متقی از حضور گروه‌های تروریستی در افغانستان ارائه شد که از طالبان می‌خواستند که این گروه‌ها را سرکوب کنند و در همین نشست سه‌جانبه هم چین و پاکستان خواهان سرکوب گروه‌های تروریستی از طرف گروه طالبان شدند؛ اما اینکه حالا سرپرست وزارت خارجه طالبان منکر همه‌چیز می‌شود، و از جهان سند می‌خواهد، حاکی از شروع بازی سیاسی جدید طالبان در تقابل با جهان است و می‌خواهد با رفتار و گفتار خود جهان را به چالش بکشد. آقای متقی با اشاره به گروه طالبان پاکستانی موسوم به «تی‌تی‌پی» گفت به آنها اجازه فعالیت در افغانستان علیه پاکستان داده نمی‌شود؛ چون «این به نفع ما و به نفع پاکستان نیست». مقام‌های پاکستان بارها حکومت طالبان را به پناه‌دادن به طالبان پاکستانی متهم کرده‌اند؛ اما آقای متقی گفت «اراده» حکومت طالبان این است که به هیچ‌کس اجازه ندهد از خاک افغانستان علیه کشور دیگری استفاده کند. حتی در پایان نشست سه‌جانبه هم که در اسلام‌آباد برگزار شد، بر ضرورت مقابله با چالش‌های امنیتی «که تهدیدی جدی برای امنیت منطقه‌ای و جهانی است و به طور مستقیم بر ثبات و شکوفایی اقتصادی کل منطقه تأثیر می‌گذارد»، تأکید شده و در این راستا از حکومت طالبان مشخصا خواسته شده که به دو گروه طالبان پاکستانی و جنبش اسلامی ترکستان شرقی اجازه فعالیت در داخل افغانستان را ندهد. وجود گروه‌های تروریستی در افغانستان و فعالیت گسترده آنها در زیر چتر حمایتی گروه طالبان جزء تاکتیک‌های جدید طالبان برای گرفتن امتیاز تلقی می‌شود و توانسته‌اند با استفاده از این حربه برگ برنده‌ای در بازی‌های سیاسی در سطح منطقه و جهان در دست داشته باشد. پیوند‌های طالبان با گروه‌های تروریستی منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای ناگسستنی به نظر می‌رسد و اینکه نخواهند بپذیرند یا حضور این گروه‌ها را در افغانستان انکار کنند، متأسفانه چیزی از واقعیت‌های موجود را عوض نمی‌کند و اینکه جهان این‌گونه با مماشات با طالبان برخورد می‌کند، عجیب به نظر می‌رسد. برای یادآوری لازم است که امیرخان متقی آن بخش از بیانیه اجلاس سمرقند را که درباره حضور گروه‌های تروریستی در افغانستان است و به نگرانی‌های منطقه و جهان در آن اشاره شده است، دوباره مرور کند، در این پاراگراف از بیانیه اجلاس سمرقند نسبت به وضعیت امنیتی مرتبط با «تروریسم در افغانستان» اظهار نگرانی شده است که «همه گروه‌های تروریستی شامل داعش، القاعده، جنبش اسلامی ترکستان شرقی، تحریک طالبان پاکستان، ارتش آزادی‌بخش بلوچستان، جیش‌العدل و...، مستقر در افغانستان، تهدیدی جدی برای امنیت منطقه‌ای و جهانی هستند» و اینکه چرا سرپرست وزارت خارجه طالبان در حاشیه این نشست از خود واکنش نشان نداده است، نشان‌دهنده رفتار چندپهلوی طالبان است که بعد از روی کار آمدن در افغانستان در پیش گرفته‌اند. بسط و گسترش ایدئولوژی ساختارشکنانه بر پایه تروریسم دولتی از سوی گروهی شبه‌نظامی که با کمک قدرت‌های ذی‌نفوذ در افغانستان و منطقه به شیوع نوع رفتار خشونت‌طلبانه بر پایه برداشت‌های مذهبی صرف می‌پردازد و با سوءاستفاده سیاسی، فرافکنی و دروغ‌پراکنی کم‌کم دارد به یک هنجار پذیرفته‌شده در معادلات سیاسی منطقه و جهان تبدیل می‌شود. با بازبینی سیر ظهور و سقوط طالبان می‌توان نتیجه‌گیری کرد که منازعه جهانی در منطقه خاورمیانه و آسیای مرکزی با توجه به پتانسیل برخورد از نوع جنگ‌های نیابتی و ظرفیت‌هایی که برای این‌گونه برخورد‌ها وجود دارد، نتیجه آن می‌شود که گروهی خشونت‌گرا و افراطی که به دنبال مشروعیت بین‌المللی است و برای کاستن از بار افراط‌گری‌اش خواستار به رسمیت شناخته‌شدن است و در مقابل همه اتهاماتی که بر عملکردش وارد می‌شود، نه‌تنها به اصلاح ساختار و رفتارش نمی‌پردازد؛ بلکه ستیزه‌جویانه‌تر به دنبال تحمیل خواسته‌هایش بر جهان است.