کمک به مرجان که تا چهارشنبه فرصت دارد

زندگی این روزها برای همه سخت است. هزینه‌های بالای زندگی در ایران شرایط را برای تأمین نیازهای اولیه خانوار روزبه‌روز غیرممکن می‌‌کند. این ماجرا اما برای بعضی از آدم‌ها متفاوت است. سیل ناامیدی و نداری‌شان با غم و درد تنهایی و بی‌کسی ملغمه‌ای می‌سازد که روزی هزار بار آرزوی مرگ می‌کنند.مرجان هم یکی از آنهاست؛ 23‌ساله، مجرد و رها‌شده در خیابان وقتی نوزادی چند‌روزه بود. حالا در آستانه 23‌سالگی نیز حس تنهایی و نداشتن سرپناه و تهدیدهای صاحبخانه از او زنی ساخته که می‌گوید از خودش و تمام جهانبیزار است.  مرجان یک ماه است کابوس چهارشنبه سوم خرداد را با خودش حمل می‌کند؛ چهارشنبه‌ای که صاحبخانه تهدید کرده در صورتی که مبلغ ودیعه را تأمین نکند، اندک اسباب او را که کمتر از یک وانت است، وسط خیابان می‌ریزد. در تمام این سال‌ها مرجان با وجود نداشتن خانواده، زندگی آبرومندی داشت. درس خواند و پس از ترخیص از بهزیستی، تمام تلاشش را کرد که زندگی کم‌دردسری را تجربه کند. سه شیفت کار و جمع‌کردن پول برای برآورده‌کردن آرزوهای نه‌چندان بزرگش، هیچ‌وقت به ثمر نرسید؛ چون وقتی پولش را برای خرید موبایل هوشمند جمع می‌کرد، به خاطر تورم باز هم کم می‌آورد. مرجان می‌گوید از همین‌جا بود که فهمید نباید به آرزوهایش فکر کند. وقتی دومین، سومین و چهارمین آرزویش را هم نتوانست فراهم کند، فهرست آن را پاره کرد و پذیرفت که فقط می‌تواند آن‌قدری داشته باشد که زنده بماند و سربار نباشد؛ اما حالا مرجان برای همین زندگی حداقلی نیز به بن‌بست خورده است. پرستاری از بیماران، خیاطی و کار نیمه‌وقت در یک کافه کفاف ولع سیری‌ناپذیر صاحبخانه‌ها را نمی‌دهد و او تا چهارشنبه سیاهی که صاحبخانه به او وعده داده، تنها سه روز فرصت دارد؛ سه روز فرصت دارد تا 50 میلیون تهیه کند و بتواند یک سال، فقط یک سال سرش را آسوده روی بالین بگذارد. برای اینکه چهارشنبه‌ها برای مرجان خاطره‌انگیز باشد، برای آنکه باز هم فهرست آرزوهایش را بنویسد، ما به او قول دادیم که کمکش می‌کنیم. در صورت تمایل مبالغ اهدایی خود را به شماره کارت ۵۰۴۷۰۶۱۰۳۵۲۱۸۴۴۱ به نام شهرزاد همتی، بانک شهر، واریز کنید. بعد از نوشتن متن اجاره‌نامه، کپی آن در همین صفحه منتشر خواهد شد.