محمد صادق بهشتی، پژوهشگر علوم سیاسی و مدرس دانشگاه: انتخابات دوره بعدی ریاستجمهوری ایالات متحده آمریکا در پنجم نوامبر ۲۰۲۴/ ۱۵ آبان ۱۴۰۳ برگزار میشود. هماکنون فرایند انتخابات پیشرو بر اساس رقابتهای درونحزبی آغاز شده است. بر این اساس، در اواخر تابستان سال آینده مجمع انتخاباتی دو حزب برگزار شده و در نهایت گزینه نهایی هر یک از آنها جهت انتخابات آبان معرفی خواهد شد. در نوشتار پیشرو ضمن تحلیل و تبیین وزن انتخاباتی هر یک از مهمترین گزینههای مطرح در انتخابات درونحزبی آمریکا، در نهایت به معرفی مطرحترین و محتملترین گزینهای که میتواند خروجی نهایی حزب باشد، میپردازیم. در همین راستا به برخی مؤلفهها و عوامل تأثیرگذار بر روند انتخاب خروجی نهایی هر یک از احزاب اشاره میکنیم. همچنین تلاش خواهیم کرد مواضع احتمالی نامزدهای مطرح در قبال ایران و مسائل مهم مرتبط با آن را نیز بررسی و تحلیل کنیم. همانطور که میدانیم، مکانیسم انتخابات ریاستجمهوری در آمریکا بر اساس روندی نزدیک به یک سال به طول میانجامد. بر همین اساس، ابتدا نامزدهای انتخاباتی آمادگی خود را برای شرکت در رقابتهای درونحزبی اعلام میکنند. در میان تعدد نامزدهای گوناگون، کسب بیشترین آرای هیئتهای مذاکرهکننده هر حزب توسط نامزدها موجب خروجی نهایی حزب خواهد شد؛ امری که بستگی فراوانی به حمایت گروههای ذینفوذ و محافل مالی اقتصادی در ایالتهای 50گانه خواهد داشت. بر این اساس میتوان با اعلام تدریجی نامزدی افراد در انتخابات درونحزبی پیشرو به تخمین و پیشبینی فضای سیاست داخلی آمریکا در تابستان سال آینده (زمان برگزاری انتخابات) دست زد. اهمیت این مسئله از آنرو است که خروجیهای نهایی این انتخابات، دو ماه پس از آن وارد رقابت نهایی در انتخابات ریاستجمهوری خواهند شد.
فهرست نامزدهای قطعی جمهوریخواه
1- داگ بورگوم، فرماندار داکوتای شمالی، نامزدی خود را در هفتم ژوئن 2023 اعلام کرد.
2- کریس کریستی، فرماندار سابق نیوجرسی، نامزدی خود را در ششم ژوئن 2023 اعلام کرد.
3- ران دیسانتیس، فرماندار فلوریدا، نامزدی خود را در 24 می 2023 اعلام کرد. دیسانتیس بهعنوان فرماندار فعلی فلوریدا، با حمایت از اهداف و شعارهای راست افراطی توانسته خود را بهعنوان یک چهره ملیگرای افراطی معرفی کند. پولیتیکو در گزارشی نوشته دیسانتیس نمیخواهد ضد ترامپ باشد، بلکه میخواهد تندروتر از رئیسجمهور سابق باشد. بااینحال، او هنوز نتوانسته حامیان سرسخت و دوآتشه ترامپ را با خود همراه کند و با وجود شعارهای آتشین، تندروهای آمریکایی هنوز به ترامپ نزدیکتر هستند. از دیسانتیس بهعنوان جدیترین رقیب ترامپ در حزب جمهوریخواه یاد شده است. وی مواضعی بهشدت خصمانه علیه ایران دارد.
4- لری الدر، مجری رادیویی گفتوگو و کاندیدای فرمانداری کالیفرنیا در سال 2021، نامزدی خود را در 20 آوریل 2023 اعلام کرد.
5- نیکی هیلی (راست)، سفیر سابق سازمان ملل متحد و فرماندار کارولینای جنوبی، نامزدی خود را در 14 فوریه 2023 اعلام کرد. هیلی تنها چهره زن موفق در میان جمهوریخواهان است که توانسته تا حد رقابت با ترامپ بالا بیاید و گفته شده نیمی از حامیان او زنان هستند. وی به اتخاذ مواضع افراطی و ستیزگرانه علیه ایران و چین شهرت داشته و حامی تند و تیز اسرائیل است. وی کنایهای هم به مسئله کهولت سن بایدن و ترامپ زده و خواستار آزمایشهای الزامی برای صلاحیت عقلی سیاستمداران بالای ۷۵ سال شده است!
6- ویل هرد، نماینده سابق ایالات متحده از تگزاس، نامزدی خود را در 22 ژوئن 2023 اعلام کرد.
7- آسا هاچینسون، فرماندار سابق آرکانزاس، نامزدی خود را در دوم آوریل 2023 اعلام کرد.
8- مایک پنس، معاون سابق رئیسجمهوری ایالات متحده، نامزدی خود را در هفتم ژوئن 2023 اعلام کرد.
9- ویوک راماسوامی، کارآفرین و مفسر سیاسی، نامزدی خود را در 21 فوریه 2023 اعلام کرد.
10- تیم اسکات، سناتور ایالات متحده از کارولینای جنوبی، نامزدی خود را در 22 می 2023 اعلام کرد.
11- کوری استپلتون، وزیر خارجه سابق مونتانا، نامزدی خود را در 11 نوامبر 2022 اعلام کرد.
12- فرانسیس سوارز، شهردار میامی، نامزدی خود را در 15 ژوئن 2023 اعلام کرد.
13- دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق ایالات متحده، نامزدی خود را در 15 نوامبر 2022 اعلام کرد.
فهرست نامزدهای قطعی دموکرات
1- جو بایدن، رئیسجمهور فعلی ایالات متحده، اعلام کرد برای انتخابات مجدد در ۲۵ آوریل ۲۰۲۳ نامزد خواهد شد.
2- رابرت اف کندی جونیور، وکیل و نویسنده، نامزدی خود را در پنجم آوریل 2023 اعلام کرد. وی جدیترین رقیب جو بایدن، رئیسجمهوری فعلی آمریکا، در انتخابات درونحزبی دموکراتها محسوب میشود.
3- ماریان ویلیامسون، نامزد ریاستجمهوری 2020 و نویسنده، نامزدی خود را در 23 فوریه 2023 اعلام کرد.
فهرست نامزدهای مستقل
1- کرنل وست (حزب سبز)، فیلسوف و فعال، نامزدی خود را در پنجم ژوئن 2023 اعلام کرد.
با توجه به ساختار دوحزبی انتخابات در ایالات متحده آمریکا، به نظر نمیرسد کرنل وست شانس چندانی برای پیروزی در انتخابات داشته باشد، اما جذب احتمالی آرای بخشی از رأیدهندگان دموکرات از سوی او میتواند برای نامزد نهایی این حزب چالشهایی ایجاد کند.
متغیرهای تأثیرگذار بر انتخابات درونحزبی
1- شهرت رابرت کندی در جهت بیاعتبارکردن واکسنهای کرونا: یکی از دلایل شهرت رابرت اف کندی جونیور دراینباره مبارزاتی است که او برای بیاعتبارکردن واکسنهای کرونا در زمان همهگیری این ویروس ترتیب داده بود. بهگونهای که او بهعنوان یک فعال ضدواکسن شهرت یافت. همچنین دسانتیس نیز فردی است که مقررات استفاده از ماسک و تزریق واکسن در طول همهگیری کووید را نپذیرفت. این در حالی است که یکی از عوامل تأثیرگذار بر کاهش محبوبیت جو بایدن نیز عملکرد نهچندان مطلوب دولت او در چگونگی مدیریت ویروس کرونا بوده است. بهگونهای که دراینباره در نظرسنجیها امتیازی پایین کسب کرده است.
2- شورش ششم ژانویه 2021: کندی در رویدادهایی مانند اتفاقات ششم ژانویه ۲۰۲۱ (۱۷ دی ۱۳۹۹) در جریان اشغال کنگره در کنار هواداران ترامپ حضور داشت. عکسی که در اینستاگرام منتشر شد، کندی را در پشتصحنه رویدادی با حضور متحدان و مشاوران رئیسجمهوری سابق نشان میداد. ترامپ، در سخنرانیاش به هواداران خود دستور داد تا به سمت پایتخت آمریکا بروند تا اطمینان حاصل شود که انتخابات ۲۰۲۰ منتفی است. معترضان با شکستن موانع امنیتی توانستند به کاخ کنگره آمریکا وارد شده و تالار سنا را اشغال کنند؛ مسئلهای که باعث گشایش پروندههایی قضائی علیه ترامپ شد.
3- موجسواری انتخاباتی ترامپ: قانون اساسی ایالات متحده هیچ چیزی درباره سلب صلاحیت افراد به دلیل طرح اتهامات جنایی یا محکومیت بیان نمیکند. همچنین انتظار میرود دونالد ترامپ، با هدف موفقیت در انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۲۴ میلادی، تمام مراحل رسیدگی به این پرونده را به نمایشی برای جذب طرفداران بیشتر تبدیل کند. وی تنها در یک صورت از کارزار انتخاباتی ظاهری حذف خواهد شد و آن هم گناهگار شناختهشدنش در مسئله سازماندهی شورش علیه کنگره است. اما در این صورت یعنی بدبینانهترین سناریوی ممکن نیز او حتی میتواند مبارزات انتخاباتی را از زندان مدیریت کرده و در صورت پیروزی در انتخابات برای خودش فرمان عفو صادر کند! این در حالی است که شمار هواداران ترامپ پس از اینکه در ماه آوریل در یک پرونده قضائی دیگر در نیویورک متهم شد، افزایش یافت و پس از آن در میان کاندیداهای جمهوریخواهان پیشتاز شد. او از پروندهها و تحقیقات قضائی که با آنها روبهرو بوده بهعنوان ابزاری برای جمعآوری کمک مالی استفاده کرده است.
4- ترامپ و جنگ اوکراین: دونالد ترامپ رئیسجمهور سابق آمریکا تلاش کرده از آشفتهبازار فعلی در اوکراین نهایت استفاده را به سود خود و حزب جمهوریخواه ببرد. وی بارها اعلام کرده است اگر او رئیسجمهور آمریکا بود هرگز پوتین شهامت حمله به اوکراین را نمییافت. او وعده داده «فورا» پایان این جنگ را رقم زده و برقراری صلح بین اوکراین و روسیه را پیگیری کند. بر اساس تحلیلی که اکونومیست منتشر کرده، چنین سخنانی از سوی ترامپ به معنای توقف کمک نظامی به اوکراین و اجازهدادن به روسیه برای حفظ دستاوردهای تهاجم خود است. چنین موضعی در راستای همان تهدید به خروج از پیمان ناتو است که وی در اولین دوره ریاستجمهوریاش درصدد عملیکردن آن بود. دیسانتیس نیز در نخستین مصاحبهاش بعد از ورود رسمی به کارزار انتخاباتی گفت که در صورت تصاحب این سمت دوست ندارد نیروهای آمریکایی درگیر جنگ روسیه و اوکراین شوند. همچنین انتقادات رابرت کندی درباره ادامه جنگ اوکراین و سانسور رسانههای جریان اصلی در آمریکا با استقبال بخشی از دموکراتها روبهرو شده است. وی به صراحت در سخنانی که رویترز آنها را منتشر کرده، گفته: «جنگ اوکراین، جنگ ما نیست». کندی این جنگ را جنگی در راستای منافع ملی آمریکا نمیداند. وی در مصاحبهای پیشبینی کرد اوکراین هیچ شانسی برای پیروزی در جنگ با روسیه نخواهد داشت. اما نیکی هیلی دیگر نامزد مطرح انتخابات ریاستجمهوری سال ۲۰۲۴ آمریکا خواهان رویکرد تهاجمی تسلیحاتی آمریکا در حمایت از اوکراین در جنگ با روسیه است. او در حمایت از سیاستهای دولت فعلی آمریکا در قبال اوکراین، بر این باور است «پیروزی اوکراین به سود آمریکا و امنیت ملی ماست. [در نتیجه] باید همچنان به این کار (تسلیح اوکراین) ادامه داده و کار را تمام کنیم».
5- معرفی ایران به عنوان دشمن شماره یک: دیسانتیس تأکید کرده در صورت انتخاب نهایی به عنوان رئیسجمهور آمریکا بر حفظ فشار بر ایران ادامه خواهد داد. او گفته «بر این باورم که با تحت فشار قراردادن ایران، آنها درمییابند که ادامه این رویکرد پیامدهای اقتصادی، دیپلماتیک و حتی نظامی دارد». وی در اظهارنظری دیگر گفته ایران با برنامه هستهای خود درصدد نابودی کامل دولت یهود است و هیچ دشمنی خصمانهتر از ایران برای آمریکا و اسرائیل وجود ندارد. رابرت کندی نیز با طرح ادعای تلاش ایران برای دستیابی به سلاح هستهای، «جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای» را خواستار شده و آن را «غیرقابل مذاکره» دانسته است. همچنین نیکی هیلی دیگر نامزد انتخابات درونحزبی آمریکا که مواضع خصمانه او علیه ایران در زمان تصدی نمایندگی ایالات متحده در سازمان ملل شهرت داشت، در انتقاد از سیاستهای دولت فعلی آمریکا در قبال ایران گفته «دولت بایدن بیشتر به کرنشکردن به ایران علاقهمند است تا ایستادن در کنار متحدان ما».
6- نیکی هیلی و تهدید حزب کمونیست چین: نگرش آمریکاییها نسبت به چین در سالهای اخیر، بهویژه از زمان همهگیری ویروس کرونا در سال ۲۰۲۰، بدتر شده است. تازهترین دادههای مرکز پژوهشی پیو در سال گذشته نشان میدهد ۸۲ درصد آمریکاییها دارای نظری مساعد نسبت به چین نیستند، نکته حائز اهمیت اینکه ثبت چنین آماری در تاریخ آمریکا بیسابقه بوده است. بهگونهای که پنج سال پیش، این رقم تقریبا نصف، و حدود ۴۷ درصد بود. نکته مهمتر اینکه مسئله چین و قدرت رو به افزایش اقتصادی وحشتناکش نشان از اشتراک نظر نسبی جمهوریخواهان و دموکراتها جهت مقابله با آن بوده است. نیکی هیلی در اظهاراتی تند علیه چین متعهد شد که شرکتهای آمریکایی را وادار به ترک چین خواهد کرد و گفت «اگر ایالات متحده اراده کند، حزب حاکم کمونیست چین در زبالهدان تاریخ قرار خواهد گرفت». وی سیاست بایدن در قبال چین را «دودل» توصیف کرده و گفت «ما به رهبری نیاز داریم که مردمان را برای مقابله با این تهدید در هر جناحی متحد کند». اصرار ترامپ در ماجرای شلیک به بالن چینی و شانتاژ رسانهای خاصی که بر سر این پرونده علیه دولت بایدن به وجود آورد، او را در فضاسازی انتخاباتی به سود خود تا حدی موفق کرد. وی همچنین گفته «اگر در قدرت بود، به چین ۴۸ ساعت فرصت میداد تا پایگاههای نظامیاش را از کوبا جمع کند، در غیر این صورت چین را با تعرفهها و مالیاتهای شدید بر میلیاردها دلار کالای صادراتی مواجه خواهد کرد». همچنین کندی در یادداشتی گفته «چین با نشاندادن تصویر قدرت اقتصادی (به جای قدرتافکنی نظامی) امپراتوری آمریکا را آواره کرده است. در دهه گذشته، کشور ما چندین تریلیون دلار صرف بمباران جادهها، بنادر، پلها و فرودگاهها کرده است. اما چین منابع مالی مذکور را صرف ساخت همین موارد در دنیای در حال توسعه کرده است». اما دولت بایدن پس از پنج سال، دیدار رسمی وزیر خارجهاش با پکن را رقم زد. جمله وزیر امور خارجه آمریکا آنتونی بلینکن پس از این دیدار مبنی بر اینکه «آمریکا تایوان را سرزمین پیوسته چین میشمارد»، موجب شد همه خبرگزاریها آن را آغاز تنشزدایی واشنگتن ـ چین، تحلیل و تفسیر کنند. اما بلافاصله یک روز بعد از پایان این دیدار، یکباره بایدن رئیسجمهوری چین را در اظهاراتی درباره بالن معروف چینی «دیکتاتور» خطاب کرد. امری که نشان میدهد چالش و مسئله چین تقریبا روی میز تمامی نامزدهای انتخابات آمریکا قرار دارد. مسئلهای که البته شدت و ضعف پیدا میکند.
7- شرمآورخواندن نحوه خروج نظامیان آمریکا از افغانستان از سوی ترامپ
ترامپ در اظهارنظری علیه سیاستهای دولت بایدن مدعی شد خروج آمریکا از افغانستان، پوتین را برای حمله به اوکراین جسور کرد. این در حالی است که وی، یک سال پیش از این اظهار نظر، پوتین را یک نابغه خوانده بود. امری که موجب نارضایتی و انتقاد همحزبیهایش شد. ترامپ همچنین نحوه خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان را «شرمآور» خواند. دیسانتیس نیز عملکرد دولت بایدن را در زمینههای اقتصادی، تولید انرژی، هزینههای بالای زندگی و خروج ناموفق از افغانستان زیر سؤال برد. این در حالی است که بایدن همواره از تصمیم خود مبنی بر خروج کامل از افغانستان دفاع کرده و گفته ایالات متحده به هدف خود در افغانستان که جلوگیری از برنامهریزی القاعده و انجام حملات علیه آمریکاست، دست یافته است. دولت بایدن همچنین حمله هوایی موفقیتآمیز سال 2022 ارتش آمریکا را که به کشتهشدن ایمن الظواهری، رهبر القاعده انجامید به عنوان موفقیت دولت او در مبارزه با القاعده و عدم احیای آن بازنمایی کرده است.
گزینه نهایی احتمالی دموکراتها و جمهوریخواهان
براساس آخرین نظرسنجیهای بهعملآمده (دیلیمیل) در اردوگاه جمهوریخواهان تاکنون ترامپ همچنان با اختلاف زیادی از سایر رقبای جمهوریخواه خود پیش است. نکته مهم اینکه پیشتازی ترامپ با وجود کیفرخواست او شامل ۳۷ اتهام نظیر نگهداری اسناد محرمانه رخ داده است. ترامپ در ایجاد جنگ روانی تبحر خاصی دارد. به نظر میرسد بهترین پاس گل برای این فرد در شرایط سیاسی - اجتماعی فعلی، طرح اتهامات اینچنینی و گشایش پروندههایی از این دست باشد. گرچه ممکن است چنین محکومیتهایی بر آرای متمایل به او تأثیراتی منفی نیز داشته باشند. فضای سیاسی درونحزبی جمهوریخواهان اما گویای آن است که برجستهترین فرد به چالش کشاننده دونالد ترامپ، ران دیسانتیس فرماندار جمهوریخواه ایالت فلوریداست. گرچه باید به این نکته توجه داشته باشیم که مبارزات انتخاباتی ترامپ تا به اینجا نسبت به دو دوره گذشته (2016 و 2020) سازماندهی بهتری داشته است. سازماندهی خوب این مبارزات براساس تحلیل اکونومیست از انتخابات ابتدایی جمهوریخواهان موجب شده «رأیدهندگان اولیه جمهوریخواه با 33 درصد، ترامپ را به دیسانتیس ترجیح دهند». اما در میان اردوگاه دموکراتها میتوان گفت بزرگترین چالش رئیسجمهور فعلی آمریکا در انتخابات درونحزبی، رابرت اف. کندی جونیور است. گرچه باید گفت با وجود صعود نسبی کندی، این وکیل محیط زیست، هنوز هم تا حد قابل توجهی از رئیسجمهور فعلی عقب است. براساس دادههای پایگاه خبری نیوزویک: «در حالی که برخی نظرسنجیها نشان میدهند کندی از حمایت دورقمی قابل توجهی در میان دموکراتها برخوردار است، اما او همچنان تا حد قابل توجهی از بایدن عقبتر است». دو نظرسنجی که طی هفتههای گذشته توسط مرکز مطالعات سیاسی آمریکا دانشگاه هاروارد و مِسنجر منتشر شد، نشان داد که بایدن به ترتیب با کسب ۶۲ درصد آرا در مقایسه با کندی با ۱۵ درصد در نظرسنجی دانشگاه هاروارد و با ۵۴ درصد آرا در مقابل ۱۴ درصد در برابر کندی در نظرسنجی مسنجر پیشتازتر است. بایدن همچنین در نظرسنجی رییل کلیر پُلتیکس
(Real Clear Politics) به طور میانگین توانست ۶۲ درصد آرا را در مقایسه با مجموع امتیاز ۱۵.۶ درصدی کندی کسب کند. در مجموع به استناد چنین دادههایی باید مهمترین چالش درونحزبی بایدن در رقابت سال 2024 را رابرت کندی بدانیم.
در همین راستا به نظر میرسد جمهوریخواهان بهخوبی در حال استفاده از کارت رابرت کندی در جهت ایجاد شکاف و انشقاق در میان جبهه دموکراتها هستند؛ امری که میتواند در راستای بیاعتبارکردن و تخریب جو بایدن در رقابتهای درونحزبی صورت گیرد. دراینمیان شاید بتوان اظهارنظر ترامپ در تمجید از رابرت کندی که او را «بسیار باهوش، انسان خوب و درستکار و مانند خودش دارای عقل سلیم» توصیف کرد، در راستای پیشبرد همین پروژه در نظر گرفت. براساس چنین دادههایی تا اینجا میتوان این گزاره را قطعی قلمداد کرد که هنوز هم شانس بایدن بهعنوان رئیسجمهوری مستقر با وجود چالشهایی مانند کهولت سن، فرار از رسانهها و مصاحبههای کم، نبود انعطافپذیری، گافهای متعدد و همچنین مدیریت مسائل اقتصادی بهعنوان نامزد نهایی دموکراتها بالاتر است؛ اما نکته حائز اهمیت این است که کندی میتواند موجب ریزش بخشی از آرای بایدن در انتخابات نهایی ریاستجمهوری در تقابل احتمالیاش با ترامپ شود. بایدن در تقابل احتمالیاش با ترامپ قطعا بر روی آرای بادآوردهای حساب کرده که به دلیل مخالفت با ترامپ به سبد رأی او بهعنوان گزینهای «کمتر بدتر» ریزش میکند؛ اما تبلیغات و سخنان کندی علیه او میتواند به عاملی جهت کُندی روند انتقال این آرای بادآورده به سبد دموکراتها منجر شود. به این شکل میتوان براساس یافتههای نوشتار حاضر جمعبندی پایانی درباره خروجیهای نهایی هریک از احزاب جمهوریخواه و دموکرات را به این صورت متصور شد:
مهمترین سناریوهای محتمل
دموکراتها:
1- بایدن 2- رابرت اف. کندی جونیور
جمهوریخواهان:
1- ترامپ 2- دیسانتیس
تحلیل مواضع نامزدهای نهایی احتمالی نسبت به ایران و مسائل آن
1- جو بایدن: به نظر میرسد درصورتیکه جو بایدن خروجی نهایی دموکراتها برای رقابت در انتخابات اصلی آبان 1403 باشد، شاهد تغییراتی «بنیادین» و «محوری» در مواضع او نسبت به مسائل ایران و منطقه نباشیم. همانطور که میدانیم روند مذاکرات احیای برجام که در دوره جو بایدن آغاز شد، تقریبا به شکست انجامیده است. این امر به دلایلی مانند اختلافات پادمانی، موافقتنکردن آمریکا با خارجکردن نام سپاه پاسداران از فهرست گروههای تروریستی، ارائهندادن تضمین برای خروج احتمالی دولت بعدی آمریکا از توافق و... رخ داد؛ اما براساس رویکرد «دیپلماسیمحور» دولت فعلی آمریکا کماکان شاهد حفظ کانال گفتوگوهای دیپلماتیک با ایران از طریق کشورهایی مانند عمان و عراق بودهایم. به گونهای که میتوان رویکرد بایدن در قبال مسئله هستهای ایران را گذار از سیاست «حلوفصل کامل» به «حلوفصل نسبی» مسئله هستهای ایران قلمداد کرد. دراینباره میتوان گفت تمرکز دیپلماتیک ایالات متحده بیشتر مبتنی بر حلوفصل نسبی مسئله هستهای ایران به واسطه «کاهش سطح غنیسازی اورانیوم» است؛ امری که با دادن امتیازاتی مانند آزادسازی بخشی از منابع ارزی ایران در کشورهایی مانند عراق و کره جنوبی همراه شد. چنین دستاوردهایی البته میتواند بهمثابه یک «پیروزی» در انتخابات آتی ریاستجمهوری آمریکا، مقابل جمهوریخواهان نیز بازنمایی شود.
2- کندی: همانطور که در بخشهای پیشین نیز اشاره شد، راهبرد کندی در قبال مسائل ایران ازجمله توافقنامه برجام نشاندهنده لحنی حتی «صریحتر» و «رادیکالتر» نسبت به رقیب اصلی خود، جو بایدن است. او در شرایط فعلی، برجام را «منسوخ» و «نامناسب» دانسته و براساس آنچه احتمالا همان راهبرد کلی ایالات متحده آمریکا در قلمدادکردن چین بهعنوان خطر اصلی است، به دنبال برقراری صلح پایدار در خاورمیانه است. صلح پایداری که از منظر او تنها با سیاست «تنشزدایی حداکثری» در روابط ایران و اسرائیل و تقویت و ارتقای این روابط امکانپذیر خواهد بود! در همین زمینه به نظر این کاندیدای دموکرات اساسا «ایران دارای سلاح هستهای» مسئلهای نیست که بتوان بر سر آن مذاکره کرد. ناگفته پیداست که سیاست خاورمیانهای احتمالی کندی، براساس آنچه در میتینگهای انتخاباتی خود به زبان آورده، همانا مهار حداکثری ایران در مقابل اسرائیل خواهد بود. در واقع میتوان گفت در نظر کندی مهار رهبر مقاومت یعنی ایران، مهار همه گروههای مقاومت ضد آمریکایی و ضد اسرائیلی در منطقه خواهد بود.
3- ترامپ: کارنامه دولت ترامپ در قبال مسائل خاورمیانه مانند ایران، گروههای مقاومت و برجام را میتوان یکی از رادیکالترین و تهاجمیترین سیاستهای متصور دولتهای آمریکا در این زمینه قلمداد کرد. ظهور دولت ترامپ و حمایت «بسیار بیپرده» او از رژیم اسرائیل و ستیز با گروههای مقاومت به گونهای بود که برخی تحلیلگران آن را بهمثابه «دوران طلایی» روابط تلآویو- واشنگتن قلمداد کردند. حمایتهای بیپرده او از اسرائیل تا جایی پیش رفت که در دوران ریاستجمهوری او طرح صلح خاورمیانه موسوم به معامله قرن را در ژانویه ۲۰۲۰ در یک مراسم رسمی در کاخ سفید اعلام کرد. به گونهای که برخی تحلیلگران آن را برداشتن بهترین گام ممکن در راستای منافع تلآویو توصیف کردند. ترامپ در جایی دیگر گفته «بیش از هر کسی به نتانیاهو سود رسانده است». در همین راستا در جریان کمپینهای انتخاباتی فعلی خویش نیز از یهودیان آمریکایی مقیم فلسطین اشغالی خواسته حامی او باشند.
همچنین رصد مواضع انتخاباتی فعلی ترامپ بر ضد جمهوری اسلامی ایران نشان میدهد او خطر ایران برای ایالات متحده آمریکا را کمتر از چین نمیداند. او مدعی شده «ایران قادر به ساخت یک سلاح اتمی کاملا جدید است». چنین مواضعی نشاندهنده ادامه خطمشی تند و تیز این نامزد جمهوریخواهان در قبال ایران است؛ به گونهای که به نظر میرسد در صورت انتخاب نهایی، با توجه به حمایت محافل و لابیهای مالی قدرتمند یهودی از او شاهد ادامه مواضع خصمانهاش علیه ایران، مسئله برجام و گروههای مقاومت حامی ایران در منطقه باشیم. این در حالی است که بنا بر گزارش خرداد ماه سیانان به نقل از نیویورکر در ماههای پس از انتخابات سال ۲۰۲۰، ژنرال مارک میلی، رئیس وقت ستاد ارتش، بارها علیه حمله آمریکا به ایران هشدار داده بود. او گفته نگران آن بوده که ترامپ «درگیری تمامعیاری به راه بیندازد که موجه نبود».
4- دیسانتیس: مواضع انتخاباتی ران دسانتیس، نامزد جمهوریخواه انتخابات ریاستجمهوری آمریکا، درباره موضوعات اشارهشده به گونهای است که به نظر میرسد او در تلاش است خطمشی بسیار رادیکالتری دراینباره نسبت به رقیب انتخاباتی خود یعنی ترامپ پیریزی کند. او سیاستهای جو بایدن علیه ایران را «کوتاهآمدن» و «عقبنشینی» توصیف کرده و خواستار «افزایش فشارها جهت مهار تهدیدهای تهران» شده است. او همچنین دعوتنکردن از نتانیاهو از طرف بایدن برای حضور در کاخ سفید را سرزنش کرده و آن را در راستای «فشارهای ایران» ارزیابی کرده است. همچنین در گفتوگو با رسانههای اسرائیلی وعده داده در صورت پیروزی در انتخابات در برابر ایران و در کنار اسرائیل بایستد. در جایی دیگر نیز عنوان کرده: «مناسبات ایالات متحده و اسرائیل باید مستحکم و آهنین باشد. ما متحد بهتری در خاورمیانه نداریم و پیوندهای فرهنگی و مذهبی قوی با کشور اسرائیل داریم». او همچنین مانند ترامپ توافقنامه هستهای سال ۲۰۱۵ تهران با دولت اوباما و قدرتهای خارجی را «فاجعهآمیز» خوانده و سیاست ابتدایی دولت بایدن برای احیای این توافقنامه را به چالش کشیده است. براساساین او خواستار افزایش فشارهای اقتصادی، دیپلماتیک و حتی بالقوه نظامی به ایران و درک تبعات آن بهعنوان «زبانی مشخص برای مسئولان ایرانی» شده است. فرماندار فعلی فلوریدا گفته «تنها چیزی که آنها میفهمند، قدرت است. خوببودن با ایرانیها جواب نمیدهد. ما از اسرائیل حمایت خواهیم کرد و موضع بسیار قدرتمندانهتری علیه ایران اتخاذ خواهیم کرد».