|

بازگشت پرسپولیس به جدول لیگ قهرمانان آسیا

امضای یحیی

پرسپولیس در دومین دیدارش از رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا موفق شد با تک‌گل امید عالیشاه، الدحیل قطر را در خانه رقیب از پیش‌رو بردارد و اولین امتیازاتش در دوره جدید لیگ قهرمانان را به دست بیاورد. این تیم که در دیدار نخست مقابل النصر با 2 گل شکست خورده بود، در این بازی کاملا متفاوت نشان داد و نهایتا مزد شجاعتش را گرفت.

امضای یحیی

پرسپولیس در دومین دیدارش از رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا موفق شد با تک‌گل امید عالیشاه، الدحیل قطر را در خانه رقیب از پیش‌رو بردارد و اولین امتیازاتش در دوره جدید لیگ قهرمانان را به دست بیاورد. این تیم که در دیدار نخست مقابل النصر با 2 گل شکست خورده بود، در این بازی کاملا متفاوت نشان داد و نهایتا مزد شجاعتش را گرفت. پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا تا به الان دو رویه کاملا متفاوت داشته است؛ یکی دیدار با النصر که یکی از ضعیف‌ترین بازی‌های چند سال اخیر را در تهران برگزار کرد و یکی با الدحیل که یکی از زیباترین بازی‌هایش را به نمایش گذاشت. اگرچه شکست مقابل النصر در تهران را باید تا حدودی پای تفکرات یحیی گل‌محمدی نوشت که تیمش را با احتیاط در زمین چیده بود، این برد آخر را هم باید به نام یحیی کرد که نه‌تنها ترسی به دل راه نداد بلکه با انتخاب نفرات و سیستمی هجومی، به هدف پرسپولیس، که کسب پیروزی در دیدار خارج از خانه بود رسید. یحیی تمام نقصان‌های دیدار نخست را پاک کرد. ترس را از بازیکنانش گرفت، کار را از خط دفاعی شروع کرد، با دو هافبک هجومی، سروش رفیعی و یاسین سلمانی، از ابتدا به میدان رفت و برخلاف دیدار نخست، تعداد ضربات در چارچوب تیمش را حسابی بالا برد. گردش جذاب توپ، استفاده از تمامی نقاط زمین و البته پاس‌های متعدد و معمولا صحیح، دیگر نکته کارنامه درخشان یحیی در تقابل با الدحیل بود. اگر در همان دیدار برابر النصر، آمار به خوبی ترس پرسپولیس را به رخ می‌کشید، در دیدار برابر الدحیل، همین آمار حکایت از شجاعت تیم یحیی داشت. البته که مهم‌ترین تغییر در مقایسه این دو دیدار، بازگشت پرسپولیس به اصل همیشگی‌اش، یعنی بازی مالکانه و خلق موقعیت متعدد روی دروازه رقیب بود. پرسپولیس در این مسابقه فوتبال مالکانه‌اش را به رخ الدحیل کشید و ۵۸ درصد زمان بازی صاحب توپ بود، ۱۶ ضربه به سمت دروازه حریف داشت که شش تا از آنها داخل چارچوب بود. البته که همین موضوع دوباره ضعف همیشگی سرخ‌پوشان در سال‌های اخیر را نشان می‌دهد. از این شش ضربه در چارچوب فقط یکی به گل تبدیل شد تا مشخص شود یک تیم هرچقدر هم که جذاب بازی کند اگر مهاجم کارکشته‌ای نداشته باشد، باید به حداقل‌ها رضایت دهد. بازگشت سروش رفیعی به ترکیب و استفاده از یاسین سلمانی از همان ابتدای بازی آمار پاس‌های این تیم را هم به حد قابل قبولی بالا برد. پرسپولیس در این مسابقه ۵۲۳ پاس داد که ۸۵.۹ درصد دقیق بود، اما الدحیل ۳۷۲ پاس داد که ۸۱ درصد دقت داشت. اینها فقط بخشی از اتفاقات جذابی بود که شاگردان یحیی گل‌محمدی در دیدار برابر الدحیل انجام دادند. شاید اگر قرار به بررسی بخش اندک دیگری از این تغییرات باشد، بازگشت خط دفاعی و دروازه این تیم به تنظیمات کارخانه و بسته‌نگه‌داشتن دروازه هم دیگر موضوع مثبتی است که سرخ‌های تهرانی در قطر تجربه‌اش کردند. البته که از همه مهم‌تر، کسب سه امتیاز و بازگشت به جدول رده‌بندی گروه E لیگ قهرمانان آسیاست. امسال با تغییراتی که صورت گرفته از هر تیم فقط صدرنشین مستقیم به مرحله بعد صعود می‌کند و بهترین تیم‌های دوم آنها را همراهی خواهند کرد. به این معنی که حتی اگر پرسپولیس در گروهش دوم هم شود باز تضمینی برای صعودش به مرحله حذفی نیست. از آنجا که گروه پرسپولیس در مقایسه با سایر گروه‌ها دشوارتر است، این سه امتیاز اهمیت زیادی برای یحیی و تیمش دارد. آنها به رتبه دوم رسیده‌اند و امیدوارند در دیدار بعدی که یک بازی خانگی برابر استقلال تاجیکستان است، شش امتیازی شوند. تیم قدرتمند این گروه النصر عربستان است که اگر پرسپولیس بخواهد کار را بدون اما و اگر به پایان برساند، باید ضمن برتری در سایر بازی‌ها، از سد النصر در عربستان هم عبور کند؛ کاری دشوار ولی شدنی. پرسپولیس اگر همین تیم مقابل با الدحیل نشان دهد و مهاجمانش فرصت‌طلب باشند، هر چیزی برایشان در آسیا امکان‌پذیر است.