|

رله!

آوریل 1996 یک مقر سازمان ملل در روستای قانا در لبنان هدف قرار گرفت و 106 غیرنظامی کشته شدند. در شرایطی که افکار عمومی جهان، اسرائیل را عامل این جنایت می‌دانست، شیمون پرز، نخست‌وزیر وقت اسرائیل، در مقابل دوربین‌ها قرار گرفت و به صراحت حزب‌الله لبنان را عامل این حمله اعلام و تا جایی پیش رفت که حتی از این فاجعه «ابراز تأسف» کرد.

آوریل 1996 یک مقر سازمان ملل در روستای قانا در لبنان هدف قرار گرفت و 106 غیرنظامی کشته شدند. در شرایطی که افکار عمومی جهان، اسرائیل را عامل این جنایت می‌دانست، شیمون پرز، نخست‌وزیر وقت اسرائیل، در مقابل دوربین‌ها قرار گرفت و به صراحت حزب‌الله لبنان را عامل این حمله اعلام و تا جایی پیش رفت که حتی از این فاجعه «ابراز تأسف» کرد. اما فشار افکار عمومی (و نه دولت‌ها) و تحقیقات مستقل نشان داد که این حمله کار اسرائیل بوده است. جایی برای انکار نبود. شیمون پرز دوباره مقابل دوربین رسانه‌ها ایستاد و اعلام کرد این مقر سازمان ملل، محل لانچ و شلیک راکت‌ها به نظامیان اسرائیلی بوده و به‌همین‌دلیل هدف قرار گرفته است؛ اما این هم دروغ بود! چندی بعد مشخص شد که محل شلیک راکت‌ها، فاصله درخورتوجهی با محل مورد حمله قرار‌گرفته داشته و این باعث شد اسرائیل دروغ بعدی را بگوید: نیروهای دشمن در آن محل مخفی شده بودند! ادعایی که البته مثل دو ادعای قبلی مبنایی نداشت؛ اما باعث نشد «اسرائیل» از سوی هیچ‌کدام از طرف‌های غربی، نه به دلیل جنایت و نه به دلیل دروغ‌های بعدش، صراحتا محکوم شود. 
 فاجعه انفجار خون‌بار در بیمارستان المعمدانی غزه به‌سرعت به تیتر یک رسانه‌های جهانی تبدیل شد و اخبار آن، چنان فجیع بود که ترند اول فضای مجازی را نیز به خود اختصاص داد. رسانه‌هایی مثل رویترز و وال‌استریت ژورنال (و البته بسیاری از رسانه‌های کشورهای عربی) از «حمله اسرائیل به بیمارستان» غزه خبر دادند. اکانت اخبار فوری بی‌بی‌سی در توییتر تصریح می‌کرد که «حمله هوایی اسرائیل به یک بیمارستان در غزه» صدها کشته و زخمی بر جای گذاشته یا نیویورک‌تایمز هم خبر کشته و زخمی‌شدن مجروحان بستری‌شده در این بیمارستان را ذیل عنوان «حمله هوایی اسرائیل» پوشش می‌داد؛ اما این همه ماجرا نبود؛ در همان ساعات ابتدایی بعد از حمله حنانیا نفتالی که سخنگوی بنیامین نتانیاهو در فضای مجازی شناخته می‌شود، در اکانت توییتری خود با خوشحالی نوشت که «نیروی هوایی اسرائیل به یک مقر حماس داخل یک بیمارستان حمله کرد و تعداد زیادی از تروریست‌ها را کشت». او البته این توییت را ساعتی بعد پاک کرد و به‌جای آن نوشت «جهاد اسلامی بیمارستانی در غزه را بمباران کرد»؛ از سوی دیگر ایدی کوهن، خبرنگار مشهور اسرائیلی، هم توییت خود درباره «حمله اسرائیل به بیمارستان غزه» را پاک کرد. رویترز و وال‌استریت ژورنال اخبار اولیه خود درباره حمله اسرائیل را حذف کردند و یک صفحه رسمی اسرائیلی هم که به نام «ارتش اسرائیل به عربی» فعالیت می‌کند، مطلبی را بی‌هیچ توضیحی حذف کرد که در آن به طعنه نوشته بود «به دلیل کمبود تجهیزات پزشکی ما تصمیم گرفتیم با انجام یک حمله هوایی، برای کاهش رنج مجروحان دخالت کنیم»! در چنین شرایطی و با وجود اینکه سخنگوی ارتش اسرائیل در همان ساعات اولیه انفجار تأکید داشت که «هشدار داده بودیم که بیمارستان المعمدانی و پنج بیمارستان دیگر باید تخلیه شود تا حماس از آنها به‌عنوان پایگاه استفاده نکند»، ناگهان انبوهی از اخبار وارد خط خبری رسانه‌ها شد که هر‌یک به نحوی مدعی بودند حمله به بیمارستان کار اسرائیل نبوده و انفجار بیمارستان ناشی از شلیک راکت طرف‌های فلسطینی است. ابتدا یک اکانت توییتری «تأییدشده» که به نام موساد فعالیت می‌کند، فیلمی از راکتی را که در یک آسمان تاریک ول می‌چرخد، به‌عنوان سند «انحراف موشک حماس» و اصابت آن به بیمارستان غزه منتشر کرد؛ گذشته از آنکه ظاهرا موساد فراموش کرده بود در ادعای نخستین، انفجار بیمارستان را به «جهاد اسلامی» نسبت داده‌اند و نه «حماس»، این فیلم پس از آ‌نکه معلوم شد مربوط به سال 2022 است و ربطی به وقایع اخیر غزه ندارد، باز‌هم بی‌هیچ توضیحی از حساب توییتری موساد حذف شد. در‌این‌میان سخنگوی ارتش اسرائیل هم یک مصاحبه خبری برگزار کرد و با یک بی‌دقتی شگفت‌انگیز دو محل متفاوت را روی نقشه به‌عنوان محل قطعی شلیک راکت فلسطینی‌ها نشان داد؛ اما رسانه‌های غربی از این خطای آشکار هم چشم‌پوشی کردند تا نوبت به انتشار مکالمه‌ای رسید که اسرائیل مدعی بود مکالمه دو عضو حماس است که در آن از احتمال برخورد موشک جهاد اسلامی با بیمارستان سخن گفته‌اند. نوار این گفت‌وگو چند روزی مبنای دفاع کمپین خبری اسرائیل از ادعای حمله فلسطینی‌ها به بیمارستان غزه قرار گرفت تا اینکه بخش خبری کانال 4 انگلیس در گزارشی به انتشار بررسی‌های خود در این زمینه پرداخت و این نوار گفت‌وگو را «ساختگی» اعلام کرد. این در حالی بود که المانیتور چند روز قبل خبر داده بود که «مقامات آمریکایی که به شرط ناشناس‌ماندن با المانیتور گفت‌وگو کردند، گفته‌اند که داده‌های اولیه جمع‌آوری‌شده که شامل مکالمات شنود‌شده بین مقامات مبارز فلسطینی می‌شود، آمریکا را متقاعد کرده که اسرائیل پشت این حمله نیست». داده‌هایی که احتمالا باعث می‌شد رئیس‌جمهور ایالت متحده در سفر خود به اسرائیل تأکید کند «به نظر می‌رسد اسرائیل عامل حمله به بیمارستان غزه نباشد».

این استخوان‌بندی نه‌چندان قرص و محکم کمپینی است که اسرائیل با هدف تبرئه خود از حمله به بیمارستان غزه شکل داد و البته اجزای دیگری در قامت رسانه‌های رسمی، فضای مجازی، اکانت‌های مختلف اینستاگرامی و توییتری و... آن را تقویت می‌کردند و هدف آن جا‌ انداختن یک «ضد روایت» است؛ ضد روایتی که قرار است با القای اینکه انگشت اتهام جنایت بیمارستان المعمدانی به نادرستی به سمت اسرائیل گرفته شده، به سفیدکردن اشغالگران در همه آن چیزی بینجامد که در فلسطین در حال وقوع است. نه‌فقط در روزهای اخیر، بلکه از 70 سال پیش تاکنون؛ ضد روایتی که قرار است به مخاطب بباوراند که هفت اکتبر امسال و عصیان زندانیان بزرگ‌ترین زندان جهان -غزه- آغاز ماجراست و نه برگی از 70 سال تاریخ که در همه فجایع و جنایات آن، اسرائیل نقش پر‌رنگی داشته است. از فاجعه دیر یاسین در 1948 تا فاجعه بیمارستان المعمدانی در 2023!