|

بررسی نیم‌فصل ناموفق پرسپولیس

وقتی برانکو هم به همین دلیل تنبیه شده بود

آمار نشان می‌دهد در لیگ ایران تیمی موفق می‌شود که کمتر از همه گل بخورد. به گزارش فوتبال 360، پرسپولیس، قهرمان شش فصل از هفت فصل گذشته، صدرنشینی نیم‌فصل لیگ 23 را تقدیم استقلال کرده و در رتبه سوم جای گرفته است؛ جایی که آنها در فصل‌های اخیر به قرار‌گرفتن در آن عادت ندارند تا خیلی زود وارد بحران شوند.

وقتی برانکو هم به همین دلیل تنبیه شده بود

 آمار نشان می‌دهد در لیگ ایران تیمی موفق می‌شود که کمتر از همه گل بخورد. به گزارش فوتبال 360، پرسپولیس، قهرمان شش فصل از هفت فصل گذشته، صدرنشینی نیم‌فصل لیگ 23 را تقدیم استقلال کرده و در رتبه سوم جای گرفته است؛ جایی که آنها در فصل‌های اخیر به قرار‌گرفتن در آن عادت ندارند تا خیلی زود وارد بحران شوند. زمزمه جدایی یحیی گل‌محمدی بلندتر از همیشه به گوش می‌رسد. مشکل پرسپولیس در این فصل چه بود که کار به جایی رسید که یکی از موفق‌ترین سرمربیان تاریخ لیگ در آستانه جدایی از این تیم قرار بگیرد؟ مقایسه امید گل نشان می‌دهد کیفیت موقعیت‌هایی که پرسپولیس در این فصل ساخته، نسبت به فصل‌های قبلی خیلی تفاوت چشمگیری نکرده و افت قرمزها را باید در موقعیت‌دادن به حریفان جست‌وجوی کرد. پرسپولیس نسبت به فصل قبل، به‌طور میانگین در هر بازی 30 درصد موقعیت گل‌زنی بیشتری به رقیبانش داده است.

اهمیت گل نخوردن در لیگ برتر

در 11 فصل از 15 فصل اخیر، تیمی قهرمان لیگ شده که بهترین خط دفاع را داشته است. در‌مجموع، 12 مرتبه قهرمان لیگ بهترین خط دفاع لیگ را دارا بود. شش مرتبه تیمی قهرمان شد که بهترین خط حمله را داشت که در سه تا از این فصل‌ها، تیم قهرمان بهترین خط دفاع را هم مشترک با بهترین خط حمله داشت. در‌واقع سه بار تیمی قهرمان شد که فقط بهترین خط حمله را داشت، 9 مرتبه تیمی که فقط بهترین خط دفاع را داشت و سه قهرمان هم این دو عنوان را هم‌زمان با هم داشتند.

برانکو در همان شروع کار تنبیه شد

یک فصل حضور در لیگ، فرصت مناسبی بود که برانکو راه قهرمانی را یاد بگیرد. او در فصلی که بهترین خط حمله لیگ را داشت، با تقدیم جام به استقلال خوزستان، به بدترین شکل ممکن تنبیه شد. اولین گام برانکو برای جبران این ناکامی، تقویت خط دروازه و دفاع تیمش بود. پرسپولیس در دومین فصل حضور برانکو، تعداد گل کمتری نسبت به فصل اولش زد. تغییر بزرگ اما‌ کاهش 20 گل خورده نسبت به لیگ پانزدهم بود. پرسپولیسِ برانکو با فقط 14 گل خورده، عنوان برترین خط دفاع، برترین خط حمله و قهرمان را با هم به دست آورد؛ روندی که در فصل سوم حضور برانکو روی نیمکت پرسپولیس ادامه پیدا کرد. پرسپولیس با 48 گل زده و 15 گل خورده، باز هم در هر دو فاکتور دفاعی و هجومی، بهترین تیم فصل شد. در آخرین فصل حضور برانکو روی نیمکت پرسپولیس که این تیم کمی هم افت کرده بود، پرسپولیس 10 گل کمتر از تیم دوم جدول زده بود اما فقط یک گل بیشتر از بهترین خط دفاع لیگ دریافت کرد.

یحیی هم راه برانکو  را  رفت

زمانی که برانکو نیمکت پرسپولیس را ترک کرد، یادگاری مهمش برای سرمربیان بعدی، ‌راهی بود که نشان آنها داد. پرسپولیس در اولین فصل جدایی برانکو، باز هم بهترین خط حمله لیگ را نداشت ولی با کمترین گل خورده، جام قهرمانی را دوباره بالای سر برد. یحیی و پرسپولیس همین روند را در فصل بعدی هم تکرار کردند و جام قهرمانی لیگ بیستم را در حالی بالای سر بردند که شش گل کمتر از سپاهان زدند ولی با دریافت فقط 14 گل، بهترین دفاع لیگ را داشتند. سومین قهرمانی یحیی با پرسپولیس در لیگ برتر هم با همان فرمول دو قهرمانی قبلی رقم خورد؛ پرسپولیس بیشتر از همه گل نزد، اما کمتر از همه گل خورد تا بالاتر از استقلال و سپاهان قرار بگیرد.

بیرانوند دیگر سوپرمن نیست!

در شروع فصل با ابقای علیرضا بیرانوند در خط دروازه، پرسپولیس امیدوار به حفظ این روند بود. محمدحسین کنعانی‌زادگان و مسعود ریگی هم به جمع گولسیانی، پورعلی‌گنجی و فرجی اضافه شدند تا نیمه عقب زمین پرسپولیس نفوذناپذیر به نظر برسد. پرسپولیس در فصل گذشته با حضور علیرضا بیرانوند، پنج گل کمتر از امید گل حریفانش دریافت کرد و درواقع بیرانوند 50 درصد گل‌های خورده تیمش را کاهش داده بود. در این فصل اما پرسپولیس به اندازه دریافت 12 گل به حریفانش موقعیت داد که 10 تا از آنها هم گل شد. پرسپولیس در‌حالی نیم‌فصل را با 10 گل خورده به پایان رساند که در پایان هفته سی‌ام فصل گذشته، 13 گل خورده بود.