لطف مورینیو به مهدی طارمی

‌تیم ملی فوتبال ایران، روز گذشته کیش را به مقصد دوحه ترک کرد تا به‌طور رسمی وارد فضای جام ملت‌های آسیا شود. ایران که چندین دهه است از رسیدن به قهرمانی در آسیا عاجز نشان داده، امیدوار است این‌بار با یک مربی ایرانی این طلسم را بشکند و جام را بالای سر ببرد. البته که این امیدواری فقط به دلیل تغییرات صورت‌گرفته روی نیمکت نیست؛ چراکه همین حالا افراد زیادی هستند که نسل کنونی بازیکنان تیم ملی را بهترین نسل فوتبالی ایران توصیف می‌کنند. از آنجا که بسیاری از همین بازیکنان در سال‌های پایانی فوتبال‌شان هستند، پس به نظر می‌رسد با توجه به پختگی و انگیزه‌ای که نزد آنها‌ست، بتوان امیدوار بود جام ملت‌های متفاوتی را از سر گذراند. با وجود این موارد، مشخص است که خوش‌بینی زیاد هم توقعات را بالا می‌برد؛ درست است که ایران به اندازه کافی ستاره در ترکیب کنونی‌اش دارد‌ ولی ضعف در زیرساخت و نداشتن بازی‌های تدارکاتی مهم با تیم‌های مطرح دنیا نیز از نواقص این تیم پرستاره است و این نگرانی پنهان وجود دارد که مبادا در اولین جدال دشوار، نقصان‌ها بر نقاط قوت بچربد و به حضور ایران در این تورنمنت پایان دهد. با وجود چنین مواردی، نباید روی نیمه پر لیوان هم پرده کشید. تیم کنونی، با داشتن چند ستاره بین‌المللی، به‌ویژه در خط حمله‌ خود، یکی از بهترین ترکیب‌های تاریخ ایران را دارد. مهدی طارمی و سردار آزمون این روزها در بهترین باشگاه‌های اروپایی توپ می‌زنند و بارها طعم حضور در لیگ قهرمانان اروپا را که مهم‌ترین رقابت باشگاهی فوتبال در دنیا‌ست، چشیده‌اند. کار به جایی رسیده که پس از سال‌ها بازی‌کردن این دو کنار یکدیگر، پیدا‌کردن دیگری را با چشم بسته هم از بر هستند. در کنار تمامی اتفاقات خوبی که این دو مهاجم تیم ملی رقم زده و برای ایران در عرصه‌های گوناگون توفیقی حاصل کرده‌اند، رقابتی پنهان هم بین‌ آنها شکل گرفته تا اسم خودشان را در جدول رده‌بندی کلی بهترین گل‌زنان تاریخ تیم ملی ثبت کنند. در این زمینه، برتری از دو، سه جهت به سود سردار آزمون است. اول اینکه هم تعداد گل‌های زده‌اش بیشتر است و هم با توجه به جوان‌تر‌بودنش در مقایسه با مهدی طارمی، شانس این را دارد تا بتواند به شمار بازی‌های ملی‌اش بیفزاید و کارنامه‌اش را پربارتر کند. درست است که در‌حال‌حاضر نمی‌شود پیش‌بینی دقیقی از اتفاقات آینده داشت‌ ولی تا رسیدن به آن زمان، دست‌کم در زمان کنونی، فرصتی برای مهدی طارمی به دست آمده تا از آن طریق به سردار آزمون در جدول گل‌زنان نزدیک شود. فرصتی که البته ژوزه مورینیو، سرمربی مشهور و پرتغالی این روزهای باشگاه رم، در رقم‌زدن آن به سود مهدی اثرگذار بوده است. ماجرا از این قرار است که باشگاه رم، ظاهرا به‌واسطه تعهدی که سردار آزمون زمان عقد قرارداد داده، قصد نداشت به این مهاجم ایرانی اجازه حضور در جام ملت‌های آسیا را دهد. سردار و فدراسیون فوتبال ایران ولی در روزهای اخیر رایزنی‌های مکرر و متعددی با باشگاه رم داشتند و نهایتا مقرر شد که این بازیکن، دیرتر از هر بازیکن دیگری و پس از 20 دی به اردوی تیم ملی اضافه شود. سردار دقیقا در آستانه اولین بازی تیم ملی به جمع دیگر بازیکنان در قطر اضافه می‌شود. تا به اینجا مشکل چندانی به وجود نمی‌آید ولی مسئله اینجاست که احتمالا طارمی از این سخت‌گیری رم بر سردار استفاده کند و خودش را به سردار آزمون نزدیک‌تر کند. در شرایط کنونی، علی دایی، اسطوره فوتبال ایران، با زدن 109 گل ملی، غیرقابل‌دسترس به نظر می‌آید. در رده دوم، کریم باقری با 50 گل ملی ایستاده است. سردار آزمون این روزها 49 گل ملی دارد و چیزی نمانده تا با عبور از کریم باقری، خودش را به‌عنوان دومین گل‌زن برتر تاریخ تیم ملی ایران معرفی کند. نکته جالب اینجاست که زوج کنونی او در خط حمله تیم ملی، یعنی مهدی طارمی، در رده چهارم است و می‌تواند رفته‌رفته به سردار نزدیک‌تر شود. سردار این روزها در رم مانده، ولی مهدی طارمی چندوقتی می‌شود پرتغال را ترک کرده و این روزها به همراه تیم ملی در قطر است. طارمی در این بازه زمانی، دو به علاوه یک بازی دیگر بیشتر از سردار خواهد داشت و از آن استفاده خواهد برد. اولین دیداری که طارمی حضور داشته و سردار غایب بوده، مربوط به جدال تدارکاتی با بورکینافاسو در جزیره کیش است. در آن بازی، تیم ملی با نتیجه 2 بر یک به برتری رسید تا مهدی یک گام دیگر به سردار نزدیک شود. طارمی گل اول ایران در آن بازی را زد تا 44‌گله شود. دقیقا او به پنج گل دیگر نیاز دارد تا سردار آزمون را بگیرد. اتفاق خوب برای مهدی در این میان این است که‌ امروز تیم ملی قرار است در دیدار تدارکاتی دیگری مقابل اندونزی در قطر به میدان برود که با توجه به کیفیت تیم رقیب، انتظار می‌رود این مهاجم بوشهری‌ باز در امر گل‌زنی موفق نشان دهد. اگر چنین شود، آن‌وقت اولین بازی ایران در جام ملت‌ها که قرار است برابر فلسطین رقم بخورد، تبدیل به جدالی خاطره‌انگیز می‌شود. حضور طارمی در آن بازی قطعی به نظر می‌رسد، ولی با توجه به اینکه سردار آزمون پیش از آن دیدار به اردوی تیم ملی می‌رسد و احتمالا خستگی سفر را به تن داشته باشد، ممکن است به میدان نرود. پس طارمی، دو بازی تدارکاتی بیشتر از سردار داشته و در اولین بازی جام ملت‌ها نیز شانس بیشتری در مقایسه با سردار برای قرار‌‌گرفتن در ترکیب اصلی دارد. به‌این‌ترتیب اگر او بتواند از این دو بازی ساده، یکی همین دیدار تدارکاتی امروز و دیگری تقابل با فلسطین، نهایت استفاده را ببرد، چه‌‌بسا در آمار گل‌زنی به سردار برسد و رقابت جذاب‌تری بین این دو نفر شکل بگیرد. البته که این موضوع به معنی رقابت مخرب بین آنها نیست. آمار همکاری‌های طارمی و آزمون آن‌قدر در تیم ملی گره‌گشا بوده که هیچ‌کدام از آنها به این فاکتور اخیر دقتی نکنند. با‌این‌حال از آنجا که در تاکتیک کلی، مهدی طارمی مطابق با خواست سرمربی، عقب‌تر از سردار آزمون بازی می‌کند و فاصله‌اش با دروازه رقیب بیش از فاصله سردار است، بازی‌هایی که بدون سردار در مواجهه با تیم‌های ضعیف نصیبش می‌شود، شانس بی‌نظیری است که می‌تواند با آگاهی، از آن جدال‌ها بهره لازم را ببرد.