ایران و ژاپن؛ در انتظار طلسم‌شکنی
سخت‌ترین ایستگاه تیم ملی فوتبال از راه رسید و باز در جام ملت‌ها حریف ژاپنی شدیم که تا به حال در چنین تورنمنتی موفق به شکست آن نشده‌ایم. ژاپنی که «در اوج‌ترین دوران خود» را سپری می‌کند ولی «عراق حذف‌شده» موفق به شکستش در همین جام شد تا رؤیای شکست‌ناپذیربودن آنها را در هم شکند و این خود امیدی برای تیم ماست.
عبدالله دارابی: سخت‌ترین ایستگاه تیم ملی فوتبال از راه رسید و باز در جام ملت‌ها حریف ژاپنی شدیم که تا به حال در چنین تورنمنتی موفق به شکست آن نشده‌ایم. ژاپنی که «در اوج‌ترین دوران خود» را سپری می‌کند ولی «عراق حذف‌شده» موفق به شکستش در همین جام شد تا رؤیای شکست‌ناپذیربودن آنها را در هم شکند و این خود امیدی برای تیم ماست.
در مصاف با ژاپن لحظات و تک فرصت‌ها سرنوشت‌سازند؛ بازی‌ای که به احتمال فراوان از موقعیت‌های زیاد گل‌زنی خبری نخواهد بود و فرصت جبران نیز سخت خواهد بود. این بازی نیازمند هوشمندی خاصی است که اگر نباشد باز باید در حسرت بردن ژاپن در انتظار آینده بمانیم. بدون تعارف برای این نبرد حساس باید به اشکال ساختار دفاعی تیم ایران، کمبود روحیه تیمی را هم اضافه کنیم؛ همان کمبود روحیه‌ای که در بازی با هنگ‌کنگ و به‌ویژه سوریه به وضوح دیدیم و می‌رفت که برای ما گران تمام شود، آن هم در حالی که اسم، آوازه و تجربه یکی از ستارگان ما برابر با کل تیم‌های فوق بود، ولی همان ستارگان مطرح و نامدار نیز نه‌تنها نتوانستند این کمبود را از تیم بزدایند بلکه خود هم اسیر آن شدند و کادر فنی نیز نسخه عاجل و گره‌گشایی برای آن نداشت؛ مشکل افزایش مصدومان نیز که جای سؤال دارد.
شاید معضل روحی تیمی ما در «استرس» سرمربی تیم ملی و «در گذشته بودن» وی هم ریشه داشته باشد که به تیم منتقل می‌شود یا مانع از کنترل کاهش روحیه تیمی در لحظات سخت بازی می‌شود، نکته‌ای منفی که با توجه به تجربه و زیرکی سرمربی تیم ملی عجیب می‌نماید! چرا مشاوران قلعه‌نویی به وی نمی‌گویند که اسیر گذشته بودن نه‌تنها گرهی از کار نمی‌گشاید بلکه خود گره بر گره می‌افزاید؟
آقای قلعه‌نویی! تیم ملی به رهبری شما در مرحله حساس و مهمی است، اگر جفایی به شما در دور قبلی حضورتان در تیم ملی شده، بدترین وقت را برای پرداختن به آن انتخاب کرده‌اید، این کار شما جز زایش استرس در خودتان و تسری آن به تیم ملی، اثری دیگر نخواهد داشت و این از شما با آن سابقه و باهوشی بعید است! دو صد گفته، چون نیم کردار نیست، عملکرد موفقیت‌آمیز تیم ایران می‌تواند بهترین معرف و مدافع برای شما باشد و ساعت‌ها صحبت درمورد نقدتان به گذشته، هرگز ارزشی به کارتان نمی‌افزاید. وقت برای این قبیل گله‌گذاری‌ها بسیار است. وقت بدی را برای آن انتخاب کرده‌اید که ثمره‌ای جز لطمه به تیم ملی، خودتان و در نتیجه جولان مجدد و بیشتر مخالفانتان نخواهد داشت. آقای قلعه‌نویی! خود با آن سابقه، بهتر می‌دانید که گذشته به خاطره‌ها پیوسته است و جز عبرت‌آموزی عایدی دیگری ندارد، در تاریخ فوتبال این کشور و اذهان مردم، عملکرد شماست که باقی می‌ماند نه صحبت از جفایی که به شما رفته یا مظلومیتتان! پس الان که فرصت دوباره یافته‌اید خود را به مخالفانتان ثابت کنید، آن هم با عملکرد نه با حرف‌هایی که بازدهی فنی و روانی ندارد.
ژاپن تیم حرفه‌ای و بابرنامه است، آن‌قدر که در آستانه بازی حساس با ایران یکی از لژیونرهایش را به خاطر تخلف اخلاقی به راحتی کنار می‌گذارد، کاری که اگر ما بودیم، حتما در این شرایط نمی‌کردیم و در توجیه آن صغری و کبری‌های فراوانی می‌چیدیم. در برابر این تیم باید حرفه‌ای، بابرنامه و زیرکانه عمل کرد و برای ضربه‌زدن به آنها به اصل فریب و غافلگیری روی آورد. اکنون آنها به خوبی از نحوه بازی، چیدمان، تعویض‌های تکراری و حتی بازه زمانی تعویض‌هایمان مطلع هستند و ما با تغییر در این فرایندها می‌توانیم آنها را غافلگیر کنیم تا بهتر به آنها ضربه بزنیم.
