هزینه‌ای که باید بپردازیم

محمدمهدی عسگرپور، مدیرعامل خانه هنرمندان ایران، درباره گلریزانی که هنرمندان برای روشن نگه‌داشتن چراغ خانه‌شان برگزار کرده‌اند، با تابناک گفت‌وگو کرده است. «خانه هنرمندان ایران» با کمک نهادهایی همچون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شهرداری تهران، در ربع قرن اخیر به فعالیتش ادامه داده است و اساسا یک ردیف بودجه در بودجه شهر تهران بود که حالا این ردیف بودجه حذف شده و در آستانه سال ۱۴۰۳، گروهی از هنرمندان و صاحبان آثار هنری، آثارشان را به خانه داده‌اند تا با فروش این آثار، نیمی از آن با کسب کسورات به خانه هنرمندان ایران و نیمی دیگر به صاحب اثر تعلق گیرد؛ گلریزانی که معمولا برای اشخاص انجام می‌شد، حالا برای یک نهاد فرهنگی و هنری مؤثر و پرکار انجام شده‌ تا خانه هنرمندان ایران دست‌کم امسال را پشت سر بگذارد و با فشار مالی کمتری به استقبال سال ۱۴۰۳ برود. عسگرپور توضیح داد‌: «‌سال ۱۴۰۲ اساسا سال بسیار سختی برای مجموعه کشورمان بود؛ به‌خصوص برای نهاد‌های صنفی و برای جایی همچون خانه هنرمندان ایران که هم می‌توانیم بگوییم ‌مدلی از اجتماع نهاد‌های صنفی است و هم می‌تواند کارکرد یک مرکز فرهنگی خدماتی نیز محسوب شود. فکر می‌کنم بخشی از سختی‌اش را هم از سال ۱۴۰۱ به عاریه گرفته بود. متأسفانه در سال‌های گذشته، مراکز فرهنگی خیلی تحت تسلط دولت‌ها قرار گرفتند که یک مدل خاصی را ساخته که شاید دیگر شبیه‌‌ آن در خیلی نقاط دنیا نباشد. الان این ساختارها، ساختارهای یک خرده قدیمی است‌». او ادامه داد‌: «‌آن چیزی که با آن مواجه هستیم، این است که نهادهای صنفی روز به روز فعالیت‌هایشان محدودتر شده است. در واقع قوانین و آیین‌نامه‌های محدودکننده‌تر برای صنوف نگاشته می‌شود‌». این مدیر هنری که سال‌ها تجربه حضور در خانه سینما را در اوج مشکلات داشته است، در بخش دیگری از گفت‌وگویش تأکید دارد‌: «‌ما بخشی از زیست‌مان یادگیری همین چیزها‌ست. ما قرار است یاد بگیریم تا آنجا که ممکن است شکاف را کمتر کنیم. بعضی‌ها هم که در این فضا کار می‌کنند، توصیه‌شان این است که بروید کنار و بگذارید این شکاف این‌قدر زیاد شود تا به یک انفجار بینجامد. واقعا این توصیه بارها شده است. اساسا به نظر من تکیه‌کلام خیلی از افراد سیاسی و غیرسیاسی هم شده که کارکرد نهادهای صنفی، یک‌جور تقلاکردن بی‌مورد است. به هر حال ما باید انتخاب کنیم که کجا هستیم و چه کار داریم می‌کنیم و بابتش باید تاوان پس بدهیم و هزینه هم بپردازیم».