بغض رئیس ترکید

‌شرق: نخستین بار نیست که رفتار یکی از مدیران شهرداری تهران باعث اعتراض برخی از اعضای شورای شهر می‌شود. چند باری گفت‌وگوها و توییت‌های مدیران میانی بر ضد تذکرات اعضای شورای شهر تهران دلیل این اعتراض بود و روز گذشته برخورد شهردار یکی از مناطق در جریان بازدید مردمی یکی از اعضای شورای شهر.

جعفر بندی‌شربیانی روز دوشنبه به شهرداری منطقه 17 می‌رود اما شهردار منطقه مرخصی است، معاون شهرسازی که معمولا در این دیدارها حضور دارد زیرا موضوع اصلی درخواست‌های مردمی بیشتر به این حوزه اختصاص دارد هم در کنار این عضو شورای شهر نیست. او در اتاق نگهبانی می‌نشیند و به درخواست‌های شهروندان پاسخ می‌دهد که این اتفاق خیلی زود خبری می‌شود و فیلم آن ساعت 10 صبح توسط کانال دیده‌بان ایران منتشر می‌شود. شهرداری ظهر آن روز فیلمی از او می‌گیرد که یکی از کارکنان شهرداری او را به اتاق اجتماعات راهنمایی می‌کند اما این عضو آدرس نمازخانه را می‌پرسد و غروب آن را به عنوان سند دروغ‌گویی رسانه‌هایی که از برخورد نامتعارف شهرداری منطقه با این عضو شورای شهر گزارش تهیه کرده بودند، منتشر می‌کنند. شهردار این منطقه را بیشتر شهروندان تهرانی با عکسی که او از پاچه‌های گلی شهردار تهران در جریان سیل امامزاده داوود گرفت، به یاد می‌آورند. او که آن زمان دستیار شهردار در امور رسانه بود، به معاونت اجتماعی می‌رود و در یکی از موج‌های انتصابات در شهرداری به سمت شهردار منطقه 17 می‌رسد. منطقه‌ای که به گفته رئیس شورای شهر تهران همیشه شهرداران قدیمی و باسواد در حوزه شهرسازی به عنوان شهردار آن انتخاب شده‌اند و به دلیل ساخت‌وسازهای غیرمجاز در منطقه مدیریت آن نیاز به تجربه و دانش بالایی دارد.

روز گذشته اما در صحن شورای شهر به این رفتار شهردار منطقه اعتراض شد. مهدی چمران در میانه جلسه با بغض و گریه خواست که اعضا همدل باشند. او رمز پیروزی جریان اصولگرا در شورای دوم را همین درگیری‌ها و دودستگی‌های شورای اول دانست و گفت اگر ما پیروز آن انتخابات شدیم به دلیل همین رفتارها بود. او خطاب به اعضای شورا گفت این رفتار‌ها شایسته نیست و خواست پندهای او را به عنوان دوست و برادری که روزهای آخر عمر خود را می‌گذراند بپذیرند تا حسرت این روزها را نخورند. عضو هیئت رئیسه شورا در ادامه ضمن انتقاد از برخورد شهرداری منطقه 17 و با هدف تحلیل، به طرح چند سؤال پرداخته و گفت: سؤال اول اینکه خط فکری که می‌گوید باید با اعضای منتقد شهر برخورد شود، حاصل چه طرز تفکری بوده و دارای چه مبانی فکری و ذهنیتی است، چراکه شناسایی مبانی فکری این جریان بسیاری از مسائل را روشن می‌کند، به نظر می‌رسد چنین خط فکری از یک تفکر انحصارطلبانه حکایت دارد، بارها در صحبت‌هایی که در شورا انجام شده دریافتیم که اتمسفر ذهنی و دنیای فکری این تفکر مقایسه عملکردشان با دوران ۱۲ساله شهردار اسبق تهران است و می‌دانند که در آن دوران تهران رشد و توسعه چشمگیری داشته و تصور می‌کنند اگر خود را با آن دوره مقایسه کنند، محبوبیت اجتماعی خواهند داشت.

او افزود: سؤال بعدی اینکه این خط برخورد با شورا و اعضای آن برای رسیدن به منویات خود از چه تاکتیک‌هایی استفاده می‌کند؟ و اینکه دلیل اصلی ترس از منتقدان و طرح مسائل شهر و مردم چیست؟ قاعدتا براساس منویات مقام معظم رهبری و اصول انقلابی باید از نماینده‌ای که میان مردم حضور یافته و به رصد مسائل می‌پردازد و آن را در اختیار مدیریت شهری قرار می‌دهد، استقبال شود. مسئله اصلی بحث و منازعه بر سر دستاوردهاست؛ آنها در نگاه خود دستاورد قابل عرضه‌ای داشته و تصور می‌کنند این دستاوردها، بی‌نظیر بوده و آنها را با لفظ تاریخی‌بودن توصیف می‌کنند اما حقیقت چیز دیگری است. شربیانی در ادامه گفت: این دستاوردسازی‌ها در حوزه‌های دیگر نیز بوده و هست و خواهیم گفت چگونه انتصابات محفلی و به دور از شایستگی در مدیریت شهری و گماردن آدم‌های کوتاه‌قد و غیرمرتبط با مدیریت شهری به عنوان مدیران ارشد مناطق باعث ایجاد چنین وضعیتی در اداره شهر تهران شده، موضوع پیش‌آمده درخصوص منطقه ۱۷ نیز متأثر از این واقعیت است. در ادامه این جلسه چمران ریاست شورا نیز گفت: بازدید از مناطق و نواحی و دیگر بخش‌های شهرداری از وظایف ذاتی اعضای شوراست و زمان این بازدیدها نیز مشخص نیست، همان‌طورکه ما بازدیدهایی از گرمخانه‌ها در ساعات بامداد داشته‌ایم. بازدیدهایی که خبرنگاران هم همراه ما بوده‌اند و ما از حضور آنها در ساعت بامداد خجالت می‌کشیدیم. این نظارت است و هیچ‌کجا هم عنوان نشده که برای بازدید از بخش‌های مختلف شهرداری باید هماهنگی صورت بگیرد. اعضا موظف به نظارت هستند و در این جلسات مردم حضور پیدا می‌کنند. البته نباید در اجرا دخالتی صورت بگیرد اما مشکلات در مشورت با شهردار و معاونان وی مطرح می‌شود تا راه‌حلی پیدا کنند.

وی افزود: حضور داشته باشند چراکه سؤالاتی پیش می‌آید که باید پاسخ دهند و مطابق آن تصمیم‌گیری شود. پیش از این جلسه آقای شربیانی موضوع نبود شهردار را به من اعلام کردند و گفتند چه کنیم که من به ایشان گفتم حتما به جلسه با مردم بروید و کار خود را انجام بدهید. نامه بنویسید و به معاون شهردار بدهید که گویا معاون هم نبوده. من با شهردار منطقه ۱۷ تماس گرفتم که اعلام کردند در مرخصی بودند و معاون شهرسازی نیز بیمار بوده است. شهردار نبوده اما شهرداری که وجود داشته لذا باید مقدمات کار برای حضور این عضو فراهم می‌شد و باید چه شهردار حضور داشته باشد و چه حضور نداشته باشد آمادگی ایجاد می‌کردند که عضو شورا جلسه خود را برگزار کند. خوشبختانه آقای شربیانی به عنوان عضو شورا هنگامی که مردم آمدند در یک اقدام قابل تقدیر کار خود را به درستی انجام دادند. چمران تأکید کرد: من سخت نگران هستم و این روش دوگانگی و دودستگی خوب نیست. همه عضو شورا هستیم و یک خانواده قلمداد می‌شویم. مردم بین اعضای شورا فرقی نمی‌گذارند. شورا همه‌اش شوراست. باید با هم باشیم و با هم کار کنیم. برای مدیران شهرداری نباید فرقی داشته باشد که چه عضوی با چه تفکری موافق یا مخالف آنها در جایی حضور پیدا می‌کند. همه در جبهه مقابل آمریکا و اسرائیل مشترک هستیم. همه پیرو خط امام و رهبری هستیم. دودستگی و دوگانگی از زهر هلاهل برای ما کشنده‌تر است و برای آینده شورا و کشور بدتر است. در دوره دوم شورا از همین دوگانگی در دوره قبل استفاده کردیم و به شورا آمدیم و خط مشی دولت‌ها تغییر کرده، حالا خودتان می‌خواهید این کار را بکنید؟ رئیس شورای شهر تهران در حالی که بغض کرده بود گفت: شما می‌دانید من به چه کسی رأی دادم و این موضوع را کتمان نمی‌کنم و نخواهم کرد. بی‌تردید ما نشسته‌ایم مشکل مردم را حل کنیم. شهردار موظف است وقتی عضوی می‌رود به جلسه بیاید اما باید به‌گونه‌ای تدبیر کنیم که شهردار منطقه به کارهای منطقه برسد. پیش‌تر صبح روزهای چهارشنبه اعضا به مناطق می‌رفتند و مشکلات مردم را می‌شنیدند، بهتر است یک روز را برای این کار انتخاب کنیم که شهرداران به کار شهر هم برسند. ممانعت از حضور عضو شورا نکردند و نمی‌توانستند این کار را بکنند ولی بی‌حرمتی کردند و نباید این کار انجام می‌شد. در میان صحبت‌های چمران، امانی عضو شورا گفت: اعتراض ما به شهردار منطقه ۱۷ است که در حد و اندازه شهردار منطقه نیست. بار دیگر چمران ادامه داد: منطقه ۱۷ به دلیل ساخت‌وسازهای بسیار، پیچیدگی‌هایی دارد. فردی که قبلا در آنجا شهردار بود دکتری شهرسازی داشت و سابقه طولانی حضور در شهرداری. پس‌فردا من را نمی‌بینید و حسرت می‌خورید که چرا با یکدیگر درگیر شدید. جایگاه مردم ما با این دستاوردهای عظیم، این نیست. ما را به سوی جهنم می‌کشند اگر حق مردم را ادا نکنیم. همه در یک قایق هستیم. خلاف کنیم یقه ما را می‌گیرند. اگر به اندازه سر سوزنی خلاف کنیم یقه ما را می‌گیرند و سؤال می‌کنند. چمران خطاب به باقری معاون شهردار تهران گفت: من خواهش کردم کسی که توییت مربوط به خانم نجفی را زده، توبیخ کنید. نکردید و من نسبت به این موضوع گلایه دارم. باید این کار انجام می‌شد تا سایر کارمندان در شهرداری بدانند اگر توهین کردند از سوی مدیران مجموعه توبیخ خواهند شد. اگر شما این کار را نکنید من انجام می‌دهم و اعلام هم می‌کنم. من مشکل شخصی با این فرد ندارم، مشکل جمعی است. باید توبیخ شود که همه بدانند راه و روش این نیست. اگر می‌خواهند از شهردار دفاع کنند باید خوب کار کنند که بهترین دفاعی است که باقی می‌ماند.

رئیس شورای شهر تهران خطاب به همه اعضا گفت: خواهش می‌کنم این موضوع را همین‌جا قطع کنید. من براساس قانون اگر عضوی بخواهد صحبتی خارج از موضوع تعیین‌شده کند صحبتش را قطع خواهم کرد.

اوادامه داد: پیش‌تر برای آقای امانی هم توییتی زده بودند که من خواهش کردم موضوع بررسی شود که گویا شهردار منطقه ۱۷ تلفن کرده و دلجویی کرده بودند. نباید چنین موضوعاتی تکرار شود.