وزیری برای عبور از اَبَر‌بحران‌ها
چرخ ایام در چند ماه گذشته چنان به گردش افتاد که با وجود انتظار عمومی تغییری در ترکیب ساختار دولت حاصل شد. در این روزها پس از انتخاب و معرفی اعضای کابینه از طرف ریاست‌جمهوری، بحث‌ها و گفت‌و‌گوها درباره رأی اعتماد یا عدم اعتماد به وزیران پیشنهادی در مجلس و در بین گروه‌های سیاسی در جریان است.
امیرحسین چیت‌ساززاده -کارشناس سیاست‌گذاری مهاجرت: چرخ ایام در چند ماه گذشته چنان به گردش افتاد که با وجود انتظار عمومی تغییری در ترکیب ساختار دولت حاصل شد. در این روزها پس از انتخاب و معرفی اعضای کابینه از طرف ریاست‌جمهوری، بحث‌ها و گفت‌و‌گوها درباره رأی اعتماد یا عدم اعتماد به وزیران پیشنهادی در مجلس و در بین گروه‌های سیاسی در جریان است.
در این راستا لازم دیدم از تجربه همکاری و مشاهدات شخصی‌ام در بازه زمانی 1396 تا 1400 از دکتر احمد میدری، وزیر پیشنهادی کار، تعاون و رفاه اجتماعی، نکاتی را در دفاع از شایستگی و توانمندی ایشان برای احراز این سمت بیان کنم، به این امید که بیش‌از‌پیش زمینه برای حضور نخبگان در مناصب عمومی کشور و ارتقای نظام حکمرانی ایران فراهم شود.
این شاید نخستین بار باشد که یک اقتصاددان شناخته‌شده و صاحب‌نظر برای احراز وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی به مجلس معرفی می‌شود. تا پیش از این عمدتا رسم بر این بوده که مدیرانی اجرائی که سابقه تعامل با سازمان‌ها و نهادهای اقتصادی را داشته‌اند، برای مدیریت این وزارتخانه معرفی می‌شدند. نکته منفی این سابقه این‌گونه بوده است که در اکثر موارد پس از مدتی منتقدان از کم‌توجهی دولت به طراحی و اجرای سیاست‌های معطوف به بازار کار و رفاه اجتماعی انتقاد می‌کردند و معتقد بودند درگیری بسیار زیاد وزیر مربوطه با مسئولیت‌های دیگر این وزارتخانه که به مدیریت شستا و شرکت‌های زیرمجموعه آن می‌پردازد، باعث غفلت از رسالت اصلی وزارتخانه مربوط به سیاست‌گذاری بازار کار و ایجاد نظام رفاهی منسجم و فراگیر شده است.
حضور دکتر احمد میدری در رأس این وزارتخانه امیدی درخور توجه برای رفع این نبود توازن است. دکتر میدری علاوه بر اشراف علمی به مباحث مرتبط با بازار کار و سیاست‌های رفاهی، سابقه موفق و درخشان هشت سال هدایت معاونت رفاه اجتماعی وزارتخانه را در کارنامه دارند که ایجاد پایگاه اطلاعات رفاه ایرانیان یکی از دستاوردهای این دوره است. تلفیق این دانش و تجربه در مدیریت ارشد این وزارتخانه می‌تواند پس از سال‌ها جایگاه واقعی آن را در نظام حکمرانی احیا کند و زمینه‌ساز تعدیل نگاه فعلی به این وزارتخانه به‌عنوان یک بنگاه‌دار کلان اقتصادی شود.
پیگیری نظرات دکتر میدری در سال‌های مسئولیت در معاونت وزارت رفاه و پس از آن نشان می‌دهد که ایشان با وجود درگیری‌های اجرائی، مطالعه مستمر برای روزآمد نگه‌داشتن خود را همواره ادامه داده و به‌جرئت می‌توان گفت امروزه ایشان یکی از جدی‌ترین صاحب‌نظران حوزه توسعه در ایران است که از طریق فعالیت‌های فکری مستمر، زمینه را برای نقد و بازخوانی درباره مسئله توسعه در ایران و مسیرهای رسیدن به آن در بین اندیشمندان و کنشگران این حوزه فراهم کرده است.
اما باید توجه کرد که این تنها مزیت دکتر احمد میدری نیست. نیک می‌دانیم که در ایران صاحب‌نظران توسعه بسیارند، اما اندکی از آنان توانایی اجرائی‌کردن ایده‌های خود بر روی زمین را دارند و دکتر احمد میدری یکی از آنان است. دکتر احمد میدری توانایی درک صورت‌مسئله‌های انضمامی نه صرفا نظریه‌های انتزاعی، مهارت مذاکره با دی‌نفعان یک مسئله، قدرت چانه‌زنی با بازیگران دولتی و ائتلاف‌سازی با نهادهای جامعه مدنی را یکجا در خود جمع کرده است.
و اما مهم‌تر از این شجاعت و توانایی ریسک‌پذیری است که امروزه گوهری نایاب در بین مدیران دولتی در ایران به اقتضای افزایش سن و گاهی آلودگی به انواع رانت‌ها‌ست. دکتر احمد میدری برخلاف تیپ غالب مدیران دولتی در ایران، هراسی از مواجهه با واقعیت‌های مسائل اجتماعی در ایران ندارد و پس از بحث‌های کارشناسی در صورت رسیدن به راه‌حلی خارج از چارچوب‌های مسلط، جسارت پیگیری رویکردهای نو و خلاقانه در عرصه حکمرانی را دارد و دچار روزمرگی و محافظه‌کاری رایج در دولت نیست و در این مسیر از انواع انگ‌ها هراسی ندارند و در صورت لزوم از پرداخت هزینه ابایی ندارد.
دکتر احمد میدری عمیقا به توانایی جامعه مدنی و مشارکت آن در حل مسائل اجتماعی اعتقاد دارد و در دوره معاونت خود تعداد زیادی از همکاری‌های مثبت با نهادهای جامعه مدنی و هموارکردن راه آنان برای حضور در عرصه سیاست‌گذاری را به منظور نمایندگی بخش‌های بی‌صدای جامعه به ثبت رسانده است.
در دوره مسئولیت ایشان هفته‌ای نبود که در یک نشست عمومی در دانشگاه‌ها و نهادهای مدنی به گفت‌و‌گو با دانشگاهیان، کارشناسان، سازمان‌های مردم‌نهاد یا نمایندگان جوامع هدف سیاست‌گذاری ننشیند و از دیدگاه‌ها و دغدغه‌های آنان برای اصلاح برنامه‌ها و سیاست‌های خود بهره نبرد. اهمیت این روحیه زمانی آشکار می‌شود که بدانیم در ایران عموم مدیران پس از تصدی مسئولیت دیگر در دسترس نیستند و از در پشتی محل کار خود وارد و خارج می‌شوند، مبادا با منتقدی روبه‌رو شوند. از این نظر معتقدم انتصاب ایشان به‌عنوان وزیر می‌تواند الگویی جدید از یک مدیر ارشد تعامل‌گرا و گشوده به نظام حکمرانی ایران ارائه دهد.
دکتر احمد میدری به‌خوبی توان به‌کارگیری، پرورش و تعامل با جوانان را دارد. یکی از نقاط درخشان کارنامه ایشان در معاونت رفاه وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی، بنیان‌گذاری مرکز توانمندسازی حاکمیت و جامعه با مشارکت جهاد دانشگاهی بود که با جذب فارغ‌التحصیلان شایسته و برتر علوم سیاسی، اقتصاد و علوم اجتماعی، علاوه بر تولید ده‌ها گزارش سیاستی اثرگذار، زمینه را برای تربیت نیروی انسانی خبره و مسلط به دانش روز جهان در عرصه سیاست‌گذاری و حکمرانی فراهم کرد که می‌توانند به‌عنوان بازویی در ارتقای طرفیت حل مسئله نظام حکمرانی کشور ایفای نقش کنند.
در پایان با توجه به آنچه اشاره شد، امیدوارم نمایندگان مجلس با رأی اعتماد خود به دکتر احمد میدری، مدیری عالم، شجاع، نهادساز و گشوده به جامعه و نسل‌های جدید را بر کرسی وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی بنشانند.
