راه‌اندازی کارگروه کارآفرینان با سینماگران

بخش خصوصی بدون شک در شرایط فعلی اقتصاد کشور و در مسیری که برای توسعه ایرانی تعریف شده است، می‌تواند نقش ویژه‌ای ایفا کند. بر همین اساس، تمام بخش‌های تولیدی مخصوصا در حوزه‌های فرهنگی و هنری باید نگاه ویژه‌ای به تعامل با بخش خصوصی و مخصوصا کارآفرینان داشته باشند. در همین زمینه، به‌تازگی رئیس سازمان سینمایی از راه‌اندازی کارگروهی خبر داده است که می‌تواند مسیر تعامل هنر و فرهنگ را در ایران با بدنه کارآفرینی کشور کوتاه کند. او گفته است‌ به‌زودی کارگروهی برای تعامل سینما با بخش خصوصی راه خواهد افتاد که می‌تواند یک نمونه برای این اتفاق مثبت باشد.

در نشست رائد فریدزاده، رئیس سازمان سینمایی کشور، با اعضای هیئت‌رئیسه خانه سینما، درباره برخی مسائل و دغدغه‌های سینماگران صحبت شد و همچنین راه‌های توسعه، بهبود و ارتقای همکاری در حوزه‌های مختلف سینما مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در این نشست، رئیس سازمان سینمایی پس از سخنان صریح اعضای هیئت‌رئیسه خانه سینما درباره دغدغه‌ها، مسائل و معضلات گوناگون صنوف سینما، بر تعامل، همکاری و برنامه‌ریزی بیشتر سازمان سینمایی و خانه سینما به منظور برون‌رفت از وضعیت فعلی تأکید کرد.

راه‌اندازی کارگروه کارآفرینان

فریدزاده در این نشست با توضیح اینکه به‌زودی کارگروه کارآفرینان با سینما راه‌اندازی خواهد شد، گفت: واقعیت این است که بودجه‌های دولتی مشکل سینما را حل نمی‌کند. اگر به این امید باشیم که بودجه‌ 300 میلیارد تومان در سینما به 400 میلیارد تبدیل شود، آن‌قدر حفره‌های عمیق‌ در این حوزه وجود دارد که با این ارقام مشکلات مرتفع نخواهد شد. در این راستا، مذاکراتی انجام شده و ظرفیت خوبی ‌مانند جذب سرمایه کارآفرینی وجود دارد. جلسه خوبی در این زمینه نیز برگزار شده است و فکر می‌کنم به‌زودی کارگروه را راه‌اندازی کنیم. در این صورت، کارآفرین اطمینان حداقلی پیدا می‌کند که سرمایه‌اش به درستی در مسیر تولید قرار گرفته و شفافیت و نظارت بر آن وجود دارد.

رئیس سازمان سینمایی افزود: با تشکیل این کارگروه امید است‌ رغبت برای همکاری با سینما بیشتر شود. تاکنون صحبت‌های اولیه در این زمینه انجام شده و به نظر می‌رسد علایق مشترکی در طرف‌های مقابل نیز وجود دارد. ممکن است کارآفرینان زیادی باشند که مایل به حضور و فعالیت در حوزه سینما باشند. به نظرم در خانه سینما باید ساز‌و‌کاری در‌این‌باره پیش‌بینی شود و دوستان کارشناس و آشنا به مسائل نیز کمک کنند تا پل ارتباطی شکل گیرد تا شرایط همکاری بخش خصوصی و نهادهای سینمایی مانند فارابی، مرکز گسترش و انجمن سینمای جوانان نیز فراهم شود.

نظام کلان تولید فیلم باید بازنگری شود

فریدزاده درباره لزوم بازنگری در نظام کلان تولید فیلم عنوان کرد: مشکلاتی در بخش تولید تا اکران فیلم وجود دارد که نیاز به بازنگری جدی و اساسی در آن حس می‌شود. این موضوع تمام اجزای نظام تولید را در بر می‌گیرد که به نظرم اگر مسائل آن جزء به جزء حل نشود، بازنگری به شکل کلی نیز چندان توفیقی نخواهد داشت.

او خاطرنشان کرد: در بازنگری نظام تولید، به‌عنوان مثال می‌بینیم که صنف از بضاعت قبول مسئولیت برخی کارهایی که توسط دولت انجام می‌شود، برخوردار است. در شرایطی که این توانایی وجود دارد، چرا دولت باید آن را بر عهده گیرد؟ برای مثال بحث کارگردانان یا تهیه‌کنندگان اول می‌تواند به‌عنوان یک بحث صنفی مورد بررسی قرار گیرد. رئیس سازمان سینمایی توجه به همه گونه‌های سینمایی را از‌جمله برنامه‌های این سازمان در دولت چهاردهم عنوان کرد و گفت: سازمان سینمایی یک نهاد تنظیم‌گر است که قاعدتا باید قادر به ایجاد توازنی بین تمام گونه‌های سینمایی باشد و این به معنای تمرکز بر یک گونه خاص و تعطیل‌کردن گونه‌های دیگر نیست.

در ابتدای این نشست، محمدمهدی عسگرپور، رئیس هیئت‌رئیسه خانه سینما، با آرزوی موفقیت برای رئیس سازمان سینمایی گفت: به شکل طبیعی افکار عمومی، چه در سینما و چه در بیرون از سینما، بعد از‌ دوره‌ای از دولت سؤال خواهد کرد که آیا سینما بر همان مدار قبلی حرکت خواهد کرد؟ این سؤالات چند سرفصل مهم دارد که بخشی از آن به روند تولید و اکران فیلم‌ها مربوط است. آنچه به نظر می‌آید، این است که ساختار فعلی قدیمی است و سؤال این است که آیا ما باید به تحول جدیدی فکر ‌کنیم یا نه؟ اگر شما طرحی در این حوزه دارید، هر کمکی که بتوانیم انجام خواهیم داد. سینما باید به سمت یک جراحی برود و‌گرنه همچنان درگیر همان روابط سنتی و کلیشه‌ای خواهد بود. وی با اشاره به امنیت شغلی سینماگران و صندوق بیمه بی‌کاری ادامه داد: پیش‌تر در برنامه چهارم به تشکیل صندوق بی‌کاری به صراحت پرداخته شده، اما متأسفانه به آن عمل نشده است. خانواده سینما یک صندوق بیمه بی‌کاری از دولت طلب دارد.

عسگرپور درباره صندوق بیمه بی‌کاری هنرمندان نیز گفت: صندوق بیمه بی‌کاری در هر دولتی می‌تواند پشتوانه عظیمی را ایجاد کند. حقیقتش را بخواهید، بخشی از همین انشقاقی که پیش آمد، بر سر همین مسائل بود. وقتی یک سینماگر پنج سال کار نکرده و سال ششم به محض اینکه مشغول به کار می‌شود، برای او پیامک مالیات می‌آید، نشان‌دهنده این است که به وضعیت این قشر توجه نشده است. رئیس هیئت‌رئیسه خانه سینما درباره این نهاد صنفی و وضعیت فعلی آن بیان کرد: ما در خانه سینما هیچ‌وقت ادعا نداشته‌ایم‌ یک نهاد قوام‌یافته و درجه‌یک هستیم. ما هم مثل بقیه نهادهای کشور هستیم. ولی در مجموع همین که خانه سینما در ‌این سال‌ها توانسته پابرجا بماند، آن‌هم زمانی که حکم به تعطیلی آن دادند و دولتی با تمام قوا بر سر این کار ایستاد و این اتفاق نیفتاد، نشان‌دهنده آن است که خانه سینما به نسبت می‌تواند قوام‌یافته تلقی شود. خانه سینما در برخی دوره‌ها انسجام بیشتری داشته است و در برخی دوره‌ها هم کمتر؛ ولی مجموعا معدل آن قابل قبول است.

عسگرپور با تأکید بر اینکه پتانسیل صنوف خانه سینما باید مورد توجه قرار بگیرد، خاطر‌نشان کرد: خانه سینما در‌ این سال‌ها هیچ‌وقت اشتیاقی نداشته ‌مسئولیت‌های اجرائی را بر عهده بگیرد، با این وجود، همه بخش‌های سینما می‌توانند به‌عنوان نقش مشاورتی، همکاری خوبی با سازمان سینمایی داشته باشند.

کار صنفی انجام‌دادن به بودجه مناسب نیاز دارد

علی دهکردی، مدیرعامل خانه سینما نیز در این نشست با بیان اینکه خانه سینما آماده است در کنار سازمان سینمایی مشکلات خانواده سینما را حل کند، گفت: کار صنفی انجام‌دادن به ابزارهایی نیاز دارد که یکی از آنها تأمین مالی است. متأسفانه ما به خاطر کمبود بودجه در یکی، دو سال گذشته به شکل واقعی نتوانستیم از فعالیت‌های فرهنگی، صنفی و پژوهشی اعضای صنوف حمایت کنیم؛ یعنی نتوانستیم به آنها بگوییم شما کارگاه و سمینار تخصصی برگزار کنید و ما هزینه آن را می‌دهیم. حمایت‌ها فقط در این حد بوده که با چای و شیرینی از میهمانان پذیرایی کردیم‌ و عملا به هیچ‌کدام از مسائل نتوانستیم ورود کنیم.

وی ادامه داد: به محدودیت‌ها و مشکلات مالی سازمان سینمایی واقف هستیم، اما معتقدیم با نگاه عادلانه‌ای به خانه سینما به‌عنوان یک بال سینمای ایران و نهادهایی که فعالیت کمتری نسبت به خانه سینما دارند، نگریسته نشده است.

از اکران فیلم‌های اجتماعی پرفروش جلوگیری شد

در ادامه این نشست، محسن امیریوسفی، دیگر عضو هیئت‌رئیسه نیز با اشاره به سیاست‌های تولید و اکران فیلم گفت: در دولت قبل فقط به دو گونه سینما توجه شد؛ تولید فیلم‌های عامه‌پسند کمدی که به نظرم لازم هم بود‌ و‌ فیلم‌های سفارشی که عملا نیازی به فروش در گیشه نداشتند. در‌حالی‌که اکران سینمای اجتماعی و فیلم‌های بین‌المللی با توقیف‌های پیش‌آمده عملا نابود شد‌. اکران فیلم‌های اجتماعی در زمان خودش می‌توانست باعث شود ‌در کنار فیلم‌های کمدی پرفروش، فیلم‌های اجتماعی پرفروش را هم داشته باشیم. حتی همین الان هم همین نگاه وجود دارد. اکران این نوع فیلم‌های اجتماعی بخش زیادی از مخاطبان قهرکرده را به سینما برمی‌گرداند.