|

از توقیف رزونانس خیال تا فریب پینوکیو

اگر دوست دارید برای این هفته‌ سراغ دیدن نمایش و تئاتر بروید، می‌توانید این آثار را انتخاب کنید؛ البته یک توقیف هم رخ داده است.

از توقیف رزونانس خیال تا فریب پینوکیو

اگر دوست دارید برای این هفته‌ سراغ دیدن نمایش و تئاتر بروید، می‌توانید این آثار را انتخاب کنید؛ البته یک توقیف هم رخ داده است.

توقیف رزونانس خیال: روابط‌عمومی اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با انتشار متنی از توقف اجرای پروژه «رزونانس خیال» به کارگردانی آرمین فرهنگ و فربد یدی خبر داد و اعلام کرد‌ اجرای پروژه «رزونانس خیال» که روز چهارم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ روی صحنه رفته، تا اطلاع ثانوی متوقف شد. به گزارش ایسنا، براساس اطلاعیه منتشرشده از سوی شورای ارزشیابی و نظارت بر نمایش اداره کل هنرهای نمایشی، به دست‌اندرکاران این پروژه براساس بازبینی حین اجرا و توصیه‌های قبلی مبنی بر «تقویت عناصر نمایشی» نظراتی ارائه شده بود، اما متأسفانه گروه محترم اجرا‌ نه‌تنها در اجرا و تقویت این تذکرها و توصیه‌ها‌ توجه لازم را نداشت، بلکه با کم‌رنگ جلوه‌دادن جنبه‌های نمایشی و همچنین خروج از مسیر اجرای معمول نمایش و تبدیل آن به یک رویداد موسیقایی که اجرای آن نیازمند دریافت مجوز از مراجع قانونی مرتبط با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، اثری را مغایر با آنچه در بازبینی ارائه شده بود، روی صحنه پیش‌روی مخاطبان اجرا کردند. پیگیری برای تماس با گروه اجرایی درباره این اتفاق هنوز به نتیجه نرسیده است

نوشتن بر مرز باریک نیاز: ‎امشب آخرین اجرای نمایش «نوشتن بر مرز باریک نیاز» در عمارت هما‌ روی صحنه می‌رود. مهدی ربی، کارگردان این اثر، درباره نحوه خلق و نوشتن و اجرای این نمایش نکاتی را بیان کرده است. مثلا متن اولیه نمایش را ابوالفضل بلغندر نوشته بود؛ متنی دو یا سه ‌پرسوناژی که در جریان تمرینات و با هماهنگی و همراهی او‌ گسترش یافته و به پنج شخصیت رسیده است. این کارگردان هم‌زمان یک نمایش کمدی با عنوان «ایرج، زهره، منوچهر» روی صحنه دارد. دو نمایش متفاوت که یکی با خنده و شادی تماشاگر همراه است و دیگری بیشتر از دردهایی می‌آید که کسی از پشت صحنه‌شان باخبر نیست. نمایش «نوشتن بر مرز باریک نیاز» بر محور انسانیت و تأثیر اجتماعی رفتارهای ساده روزمره شکل گرفته است. اما یک نقطه اوج در این اثر وجود دارد: همان رویارویی با لحظه‌ای که توجه به انسانیت شکل می‌گیرد.

آبی فیروزه‌ای: برای آخر هفته یعنی دهم اردیبهشت، می‌توان‌ سراغ یک نمایش رفت که قرار است اجرای خود را آغاز کند. ‎«آبی فیروزه‌ای» به نویسندگی لادن شیرمرد و کارگردانی محمدرضا رضایی‌نسب، عنوان نمایشی است که سرنوشت شاهرخ و سمیه را مورد ارزیابی قرار داده است. ‎سمیه و شاهرخ دو نوجوان ۱۶‌ساله بودند که داستان هولناک و شگفت‌انگیزشان در زمستان سال ۷۵، تا مدت‌ها‌ مردم را درگیر خود کرده بود. نمایش «آبی فیروزه‌ای» درباره این دو نوجوان و پس از آزاد‌شدن از زندان و تصمیمی که برای ادامه زندگی می‌گیرند است. ‎این نمایش تا ۲۳ اردیبهشت‌ماه ساعت ۱۹ در تماشاخانه سیمرغ بنیاد بیدل دهلوی روی صحنه می‌رود. هنوز اطلاعات زیادی درباره این نمایش اعلام نشده است. معلوم نیست متن بر مبنای واقعیت نوشته شده یا تخیل نویسنده است و اینکه خانواده شاهرخ و سمیه با این اثر موافق هستند یا نه. به هر حال رفتن به تماشای این نمایش می‌تواند یکی از انتخاب‌ها برای آخر هفته باشد.

آخرین فریب پینوکیو: نمایش «آخرین فریب پینوکیو» به نویسندگی و کارگردانی سعید نیکورزم و تهیه‌کنندگی امیرعباس رنجبر، هم‌اکنون در مرکز تئاتر مولوی (سالن اصلی) در حال اجرا‌ست. نمایش از جایی آغاز می‌شود که پینوکیو به یک آدم واقعی تبدیل شده و اکنون زندگی یکنواختی را با پدر ژپتو می‌گذراند. اما نکته این اثر را می‌توان در اسارت پینوکیو دانست. «پینوکیو» خواب می‌بیند که هنوز یک عروسک است و فقط ظاهر انسان‌ها را پیدا کرده است. هنگامی که بیدار می‌شود، روباه و گربه بعد از سال‌ها دوباره بازگشته‌اند و تلاش دارند‌ پینوکیو را فریب ‌دهند. آنها پینوکیو را متقاعد می‌کنند که هنوز آدم نشده و نخ‌هایش به دست نیروهای مرموزی هدایت می‌شود. شیوه اجرایی این نمایش تلفیقی از چند نوع بازیگری متفاوت است. نمایش «آخرین فریب پینوکیو» تا 12 اردیبهشت‌ماه هر شب ساعت 18:30 در تالار اصلی مرکز تئاتر مولوی روی صحنه می‌رود.