دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی:
اگر نظام نسبت به حجاب کوتاه بیاید آیا تضمینی هست که در گام بعدی این موضوع ادامهدار نشود؟
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: چند سال پیش در سفری که به فیلیپین داشتم پیرمردی در صحبت با من تعریف میکرد که تا 30 سال پیش اینجا خانم برهنه نبود، چون کشور فیلیپین اغلب کاتولیک هستند، او میگفت، خانمها در اینجا حجاب و پوشش داشتند.
به گزارش شبکه شرق، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در برنامه «بدون توقف» با اشاره به اینکه ملازمهای بین بیحجابی و بیعفتی نیست، گفت: هرچند اگر جامعهای بیحجاب شده و آرام آرام بیحجابی به فرهنگ برهنگی رسید، این جامعه به بیعفتی هم کشیده میشود و متأسفانه این مسأله در جامعه حد یَقِف ندارد.
حجتالاسلام خسروپناه با حضور در برنامه «بدون توقف» شبکه سه سیما در خصوص اینکه آیا حجاب در روح و روان جامعه ما تأثیرگذار است، یا یک امر شخصی است، عنوان کرد: اول یک مبنای کلی را روشن کنیم چون مهم است که از چه زاویهای به مسأله حجاب نگاه کنیم، یک وقت نگاه ما یک نگاه جامعهشناختی و روانشناختی است، آثار جامعهشناختی و روانشناختی حجاب را دنبال میکنیم، این یک منظر بوده و درست است، اما یک منظر دیگر این است که همه ادیان و شرایع آسمانی حتی ادیانی که در شرق آسیاست، حجاب را لازم میدانند.
مخصوصا ادیان آسمانی و الهی که نام پیامبرانشان در قرآن آمده، یعنی یک دستور الهی است و وقتی یک دستور الهی است یعنی خدایی که خالق بشر است میگوید حجاب را رعایت کن و البته که این حجاب مخصوص خانمها نیست و هر دو باید رعایت کنند و تنها حدود آن فرق دارد، پس بنابراین حجاب قطعا هم اثرات فردی دارد و هم آثار مثبت اجتماعی.
وی در ادامه با اشاره به اینکه مسأله حجاب و پوشش یک امر پذیرفته شده عرفی در همه جوامع بوده و موضوع بیحجابی و برهنگی مسألهای جدید و برای صدههای اخیر است، اظهار کرد: حتی در اروپا پس از رنسانس نیز موضوع حجاب را دارند، تجربه نشان داده هر چقدر موضوع حجاب در جوامع ضعیفتر شده حد یقف نداشته و بدون توقف است یعنی اینطور نیست که در جامعه بگوئیم روسری برداشتند و به این حد توقف میکنند.
این استاد فلسفه اسلامی یادآور شد: چند سال پیش در سفری که به فیلیپین داشتم پیرمردی در صحبت با من تعریف میکرد که تا 30 سال پیش اینجا خانم برهنه نبود، چون کشور فیلیپین اغلب کاتولیک هستند، او میگفت، خانمها در اینجا حجاب و پوشش داشتند، اما امروز به ندرت خانمی میبینی که نیمه برهنه نباشد، یعنی یک کشوری که از فرهنگ حجاب برخوردار بوده الان تبدیل شده به وضعی که از بیحجابی به بیعفتی کشیده شده، پس تاریخ و تجربه این را نشان میدهد و بعد به گونهای شده که دیگر نام پدر را در شناسنامه نمینویسند.
خسروپناه در پاسخ به این سؤال که در قرآن کریم اشارهای به حجاب موی سر نشده، گفت: این حرف نادرستی است که در قرآن صحبتی از موی سر نشده، اولا که تنها منبع دینی ما قرآن نیست و روایات هم هستند، اما قرآن هم کامل گفته، وقتی میفرماید که جلابیب یعنی مقنعههای کامل که موی سر را تا پائین سینه میپوشاند، لذا از آیات قرآن هم به خوبی حجاب استخراج میشود و تمام علمای اهل سنت و شیعه هم به اجماع بر آن تأکید کردند، یعنی در موضوع حجاب بر پوشش از موی سر تا سایر اندامهای بدن الا کفین و چهره اتفاقنظر است، حال اگر کسی میخواهد یک تفسیر روشنفکرانه بدهد بحث دیگری است.
وی در خصوص اینکه آیا کسانی که حجاب را رعایت نمیکنند یعنی به فکر روان خودشان نیستند، یادآور شد: اگر بیحجابی به سمت برهنگی برود آثار منفی دارد، از جمله آسیب زدن به هویت انسان، آسیب به تحکیم خانواده، 95 درصد مزاحمتهای خیابانی نسبت به خانمهایی است که پوشش درست نداشتند، حتی در اروپا بعد از تاریک شدن هوا پلیس رسما اعلام میکند خانمها در خیابان نباشند چون ما نمیتوانیم امنیتشان را تأمین کنیم، بحث من الزاما چادر نیست، این هم نیست که هر کسی مطابق شریعت حجاب را رعایت نکرد، حتی روسری هم به سر نداشت عفت را رعایت نکرده، اینها لازم و ملزوم هم نیستند، قرآن هم به این نکته توجه دارد.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به اینکه ملازمهای بین بیحجابی و بیعفتی نیست، گفت: هرچند رعایت حجاب زمینه است برای رعایت عفاف در جامعه و اگر جامعهای بیحجاب شده و آرام آرام بیحجابی به فرهنگ برهنگی کشیده شد، این جامعه به بیعفتی هم کشیده میشود، ولی ملازمه مستقیمی بین بیحجابی و بیعفتی نیست و قرآن هم بر این تصریح دارد.
سوره نور هم تصریح دارد که زینتهای خود را برای محارم خودتان آشکار کنید، و به مردها هم توصیه میکنید چشمچرانی نکنید و مراقب اندامتان باشید و نگذارید آسیب اجتماعی پدید بیاید، توصیه به حجاب برای حفظ نظام خانواده و برای هر دو گروه زن و مرد است.
خسروپناه همچنین تصریح کرد: در بحث بیحجابی یک عامل روانشناختی است که زن میخواهد زینتهای خود را آشکار کند و عامل دیگر تشکیلات اقتصادی است که برای مصرفگرایی از زنان استفاده میکنند، لذا بخشی از این بیحجابی هم عامل اقتصادی دارد.
وی در پاسخ به این سؤال که سؤال بخشی از جامعه این است که آیا واقعا در کشورهایی که خانمها حجاب را رعایت نمیکنند، همه خانوادهها مشکل دارند و از زندگی سالمی برخوردار نیستند، اظهار کرد: اولا در این خصوص باید به تحقیقات میدانی مراجعه کنیم و نه به تعریفهای افراد و آنچه در فیلمها نمایش داده میشود، موضوع دیگر این است که درآوردن روسری یک بحث شرعی دارد و یک بحث دیگر این است که اگر این فرهنگ بدحجابی به فرهنگ بیحجابی تبدیل شد، آیا به همین متوقف میشود، اگر از نظر جامعهشناختی نظام جمهوری اسلامی کوتاه بیاید وبگوید یک عده از خانمها که نمیخواهند روسری سرشان نکنند و ما نه کار تقنینی و نه کار فرهنگی میکنیم و نسبت به مکشفین هم گیر ندهند، آیا تضمینی هست که در گام بعدی و با فرهنگسازیهای دشمن این موضوع ادامهدار نشود؟.