دختران ما هرطور زندگی کنند من جان خود را برای آنها فدا می‌کنم

به گزارش شبکه شرق، نماینده مردم سبزوار در مجلس گفت: دختران جامعه ما، دختران ما هستند، هرجور زندگی کنند من جان خود را برای آن‌ها فدا خواهم کرد. ما با همه وجود این بچه‌ها را دوست داریم. می‌خواهد سرش لخت باشد، می‌خواهد حجاب را رعایت نکند، می‌خواهد یک طور دیگر فکر کند یا اصلا می‌خواهد به من فحش بدهد یا من را قبول نداشته باشد.

وی ادامه داد: بنابراین دختران جامعه ما، دختران ما هستند، هرجور زندگی کنند من جان خود را برای آن‌ها فدا خواهم کرد، منظور از من، منِ مسئول، منِ اداره کننده جامعه و منِ عضوی از جریان حکمرانی کشور است که هر جوری فرزندم زندگی کند، جانم را برایش فدا می‌کنم.

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس تاکید کرد:، اما نکته‌ای که مهم است این است که باید از فرزند عزیز خواهش کنیم یک طوری زندگی کند که کمتر نیاز باشد که ما جان خود را فدا کنیم. یعنی یک جوری زندگی کند که شهید الداغی‌های ما در سبزوار کم باشند و تکرار نشوند، این دو مساله در کنار هم است.

وی خاطرنشان کرد: این که ما بگوییم که «اگر تو یک جوری زندگی کردی که مورد پسند من نیست دیگر من کار ندارم هرکسی به تو تعرضی کرد» خیر! او در پناه نظام جمهوری اسلامی است، او هرطور زندگی کند، من محافظش هستم. اما او هم باید طوری زندگی کند که هزینه کمتری برای جمهوری اسلامی داشته باشد.

عنابستانی در واکنش به این مساله که «رهبری گفتند که دشمن روی مساله حجاب طراحی دارد و ما هم باید با طراحی برخورد کنیم، آیا نوع برخورد‌ها زمینه‌ساز تنش و دوقطبی در جامعه نمی‌شود؟»، گفت: دقیقا همینطور است، اینکه گفته می‌شود این‌ها بچه‌های ما هستند، واقعا فرزندان و عزیزان ما هستند، اما در خانه هم شما به بچه‌ات اجازه هرکاری را نمی‌دهی.

وی افزود: وقتی می‌گوییم فرزند ماست یعنی این نشانه عشق و مهر ما نسبت به این عزیزان است، یعنی هرکاری برایشان انجام می‌دهیم با همه وجود دوستشان داریم، ما با همه وجود این بچه‌ها را دوست داریم. می‌خواهد سرش لخت باشد، می‌خواهد حجاب را رعایت نکند، می‌خواهد یک طور دیگر فکر کند یا اصلا می‌خواهد به من فحش بدهد یا من را قبول نداشته باشد، اما با همه این اوصاف فرزندان ما هستند، اما این حرف معنی‌اش این نیست که من یک چارچوب تربیتی و ساختاری در نظام تدوین نکنم.

نماینده مردم سبزوار در ادامه عنوان کرد: بعضی وقت‌ها حس می‌شود که وقتی گفتیم «فرزندان ما هستند» یعنی بگذاریم به حال خود که هرکاری می‌خواهد انجام دهد؛ خیر، چه کسی فرزند خود را رها می‌کند تا هر کار دلش می‌خواهد انجام دهد؟ ما باید برای این فرزندان عزیز چارچوبی را طراحی کنیم که در این جامعه بتواند سلامت زندگی کند، فرزند هم باید این را بپذیرد که من دلسوز او هستم و در نتیجه در این چارچوب زندگی کند.