اعتراض خانه موسیقی

هیئت‌مدیره خانه موسیقی ایران به هتک حرمت دانشجویان اعتراض کرد. به گزارش خانه موسیقی ایران، در جلسه هیئت‌مدیره خانه موسیقی در روز یکشنبه ۲۴ اردیبهشت‌، اعضای هیئت‌مدیره به برخورد همراه با خشونت حراست دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران که منجر به شکستن ساز یکی از دانشجویان و آسیب‌های روحی و جسمی تعدادی دیگر و همچنین هتک حرمت چند نفر از استادان نام‌آشنای دانشگاه شده است، اعتراض کرده و مراتب نارضایتی خود را اعلام کردند. این اعتراض در پی درگیری نیروهای حراست دانشگاه تهران در روز شنبه 23 اردیبهشت با دانشجویان صورت گرفته است. حراست دانشگاه با حضور در دپارتمان نمایش و موسیقی پردیس هنرهای زیبا، به‌ بهانه پوشش دانشجویان، با آنها درگیر شده‌اند. در پی این اتفاق و پس از اعتراض هیئت‌مدیره خانه موسیقی، روز دوشنبه جمعی از موسیقی‌دانان مقابل خانه موسیقی حضور پیدا کردند و حمایت خود را از دانشجویان و استادان دانشگده هنرهای زیبای دانشگاه تهران اعلام کرده و نسبت به تعرض و ضرب و شتم دانشجویان اعتراض کردند.

در   رثای حسین زمان

جمعی از فعالان فرهنگی، اجتماعی و سیاسی ایران به مناسبت درگذشت حسین زمان پیام تسلیتی منتشر کردند. در این متن که به امضای بیش از 200 نفر رسیده، آمده است: «درگذشت هنرمند مردم‌گرا، «حسین زمان»، ضایعه‌ای سنگین برای جامعه هنری ایران و رخدادی تلخ برای همه ایرانیان عدالت‌طلب و آزادی‌خواه است. او با صدای حزین و پرطنینش، فریادگر انسانی‌ترین خواسته‌های ملت در برابر تبعیض‌ها، محدودیت‌ها و ناروایی‌ها بود. همواره درد زندگی مردم داشت و به بهبود و اصلاح امروز و آینده ایران می‌اندیشید. جفا فراوان دید اما هیچ‌گاه از آرمان‌هایش در راه آزادی و عدالت دست برنداشت. مرگ مظلومانه و اندوه‌بار این هنرمند سیاست‌ورز را به همسر، فرزندان و خاندان عزیزش و عموم هنرمندان و شهروندان ایرانی تسلیت می‌گوییم و از خداوند بزرگ برای روح بلندش درجات والاتر مسئلت داریم. نامش ماندگار و یادش گرامی باد». همچنین سعید حجاریان در یادداشتی که چند روز پیش در رثای جانباز اصلاحات، «حسین زمان» نوشته بود، به تجلیل او پرداخت. در بخشی از این یادداشت آمده است: «‌به‌رغم آنکه اطلاع داشتم حسین زمان عن‌‌قریب به دیار باقی خواهد شتافت اما مرگ وی مرا شوکه کرد. ظلم زیادی به حسین زمان ما شد. او درس مهندسی را برای یک دگرگونی بزرگ رها کرد، سالیانی را در جبهه جنگ گذراند، صدای دلنشینش را به عرصه عمومی عرضه کرد و همواره سمت درست تاریخ ایستاد و به‌ شکل حرفه‌ای سیاست‌ورزی کرد. همه‌ اینها در یک نفر، کم‌نظیر و شاید بی‌نظیر باشد. ماشین سانسور، حسین زمان را ممنوع‌الصدا و دنبال‌کنندگانش را محروم کرد؛ هر‌چند وی در بزنگاه‌ها با ترانه‌هایش به‌صورت شخصی و خودبنیاد اعلام موضع می‌کرد». وی در بخش دیگری از یادداشت خود اشاره کرده است: «حسین زمان برای بهبود جسم من در بیمارستان سینا دعا خواند و برای حضار اجرای زنده کرد و من وظیفه دارم برای رستگاری روح او دعا کنم».