|

توسعه اقتصادی درگرو رشد «اقتصاد فولادی»

سالیان درازی است که نفت و گاز خام مهم‌ترین و اصلی‌ترین محل درآمدی کشورمان محسوب می‌شود و این در شرایطی است که فروش مواد خام و به‌ویژه نفت و گاز، کاری جز فروش ثروت ملی و سهم آیندگان با کمترین ارزش‌افزوده نیست.

توسعه اقتصادی درگرو رشد «اقتصاد فولادی»

گروه گزارش- سالیان درازی است که نفت و گاز خام مهم‌ترین و اصلی‌ترین محل درآمدی کشورمان محسوب می‌شود و این در شرایطی است که فروش مواد خام و به‌ویژه نفت و گاز، کاری جز فروش ثروت ملی و سهم آیندگان با کمترین ارزش‌افزوده نیست.

از سوی دیگر، دشمنان نیز پس از سال‌ها کینه‌توزی به‌خوبی دریافته‌اند که با توقف صادرات نفتی ایران با اعلام تحریم‌های ظالمانه به‌راحتی می‌توانند کاهش درآمدهای کشورمان را رقم بزنند و موجب از بین رفتن امید بین ایرانیان شوند، ازاین‌رو همواره به دنبال تحریم نفتی بوده‌اند.بدون تردید برای بهره بردن بهتر از سرمایه خدادادی نفت و گاز و توسعه اقتصادی و استفاده از مزیت انرژی ارزان، ضروری است اقتصاد کشور به سمت تولید صنعتی و صادرات کالاهای ساخته‌شده، ریل‌گذاری شود تا در پی آن سبد صادراتی کشور متنوع و توزیع کالاهای صادراتی ایران بین کشورهای مختلف بیشتر صورت پذیرد تا علاوه بر کاهش قدرت چانه‌زنی خریداران، زمینه برای معرفی بیشتر کالاهای ایرانی در جهان مهیا و اعمال تحریم‌ها مشکل شود.

ورود جدی کشور به عرصه تولید پیامدهای مبارکی برای اقتصاد ملی در پی خواهد داشت که ایجاد اشتغال پایدار برای جوانان و افزایش کشورهای هدف صادراتی می‌تواند ازجمله مهم‌ترین دستاوردهایی آن باشد که در سایه آن امنیت پایدار ایران نیز فراهم خواهد شد.امروزه ثابت‌شده است، سرمایه‌گذاری و توسعه صنایع پایه‌ای و مادر منطقی‌ترین راه برای توسعه ملی و زمینه‌سازی برای توسعه صنعتی به‌ویژه در صنایع پایین‌دستی است، زیرا می‌توان از این طریق طیف وسیعی از صنایع پایین‌دستی را وارد چرخه تولید کرد و ارزش‌افزوده بیشتری در اقتصاد خلق نمود.

صنعت فولاد ایران، می‌تواند به‌عنوان یک صنعت پایه نقش بسزایی در توسعه صنعتی کشورمان ایفا کند، زیرا از یک‌سو این صنعت در سال‌های اخیر نشان داده خودکفا و خود تامین است و از سوی دیگر رُشد قابل‌توجهی در سال‌های اخیر داشته است.

تولیدکنندگان فولاد ایران در این سال‌ها شرایطی را به وجود آوردند که کشوری که تا هشت سال پیش واردکننده محصولات فولادی بود امروز یکی از بازیگران مهم جهانی در این عرصه است و کیفیت تولیداتش بسیار بالاتر از بسیاری از تولیدکنندگان دیگر فولاد است.باوجود تحریم‌های ظالمانه سال‌های اخیر و محدودیت‌های گاز و برق که سال‌به‌سال بیشتر شده است و تهدیدی برای صنعت فولاد کشور محسوب می‌شود، صنعت فولاد ایران توانسته همچنان جایگاه دهم را بین تولیدکنندگان فولاد جهان در اختیار داشته باشد و کمتر صنعت مادری در کشورمان از این توان برخوردار است و بدون شک اگر محدودیت‌های گاز و برق برداشته شود ایران به‌راحتی می‌تواند در رده هفتم یا ششم در بین فولادسازان برتر جهان قرار گیرد.امروزه ایران در زمینه دانش فنی تولید فولاد از جایگاه بسیار خوبی برخوردار است و هفته‌ای نیست که در فولاد مبارکه اصفهان و یا دیگر صنایع فولادی کشور شاهد تولید محصول جدیدی نباشیم، محصولاتی که تا پیش‌ازاین جزو اقلام وارداتی بودند و امروز در داخل تولید می‌شوند.

هم‌اکنون صنعت فولاد در اقتصاد کشورمان از موقعیت خوبی برخوردار است زیرا کشور سنگ‌آهن، مواد اولیه، انرژی و نیروی کار ارزان‌تر از سایر کشورها را در اختیار دارد و ظرفیت ۵۵ میلیون تنی را نیز در این صنعت ایجادشده است و تنها باید ازنظر کیفی در تولیدات برنامه‌ریزی انجام شود و برای این امر سرمایه‌گذاری نمود و البته ضروری است محدودیت‌های انرژی که ناشی از رشد نامتوازن سایر بخش‌ها بوده نیز با همیاری صنعت هرچه سریع‌تر مرتفع شود.

فولادسازان ایرانی در اوج تحریم‌ها، نه تنها توانستند صنعت فولاد را نجات دهند بلکه زمینه‌ساز ظهور یک اقتصاد مبتنی بر تولیدات غیرنفتی با عنوان «اقتصاد فولادی»  شدند و استان اصفهان با داشتن ۴۰ درصد تولید فولاد ایران به‌عنوان پایتخت فولاد کشور است و  دارا بودن شرکت‌هایی همچون فولاد مبارکه، ذوب‌آهن، فولاد کویر، فولاد نطنز و ده ها شرکت فعال در صنعت فولاد می‌تواند ایفاگر نقش مهمی در این اقتصاد داشته باشد.

امروز «اقتصاد فولادی» می‌تواند به‌عنوان تامین کنند مواد اولیه بسیاری از صنایع فعال استان نظیر قطعه‌سازی خودرو، ریخته‌گری قطعات فلزی، هواپیماسازی، تولید لوازم‌خانگی و صنایع نظامی به‌عنوان پیشران توسعه صادرات  در کشور و استان اصفهان ایفاگر نقش مهم و کلیدی برای جهش اقتصادی باشد.

هرچند شرایط امروز اقتصاد کشور به دلیل وجود ناترازی ها به‌ویژه در حوزه انرژی سخت و دشوار است اما می‌توان با ظرفیت‌های صنعت فولاد برای اعتلا بخشی به اقتصاد ایران بهره برد، اعتلا بخشی این صنعت به دلیل فرصت‌هایی است که برای خودکفایی، بلوغ و توانمندی‌های تولید و صادرات و اتکا به متخصصان داخلی در آن فراهم‌شده است که نباید به‌سادگی از کنار آن گذشت.بدون تردید استفاده حداکثر از توان تولید داخل، توجه به اقتصاد مقاومتی، حمایت از صنعت فولاد به کمک مشوق‌های صادراتی و ایجاد شرایط پایدار در تامین انرژی می‌تواند راه را ظهور و بروز اقتصاد فولادی را هموار کند و حل چالش‌های پیش روی صنایع معدنی، به‌ویژه در حوزه فولاد، نیازمند توجه ویژه‌ به زیرساخت‌ها و منوط به حمایت‌های جدی‌تر از سوی دولت و بخش خصوصی است.قانون‌گذاری مناسب و راه‌اندازی نظامات تنظیم‌گر مناسب می‌تواند به حل مشکلات صنعت فولاد کمک زیادی کند و البته صنایع معدنی و فولاد نیز باید در زمینه توسعه زیرساخت‌ها مشارکت داشته باشند و با اجرای طرح‌های بزرگ برای احداث نیروگاه‌ها و کمک به توسعه شبکه حمل‌ونقل ریلی و جاده‌ای منتهی به معادن و صنایع معدنی، درصدی از سود خالص خود را به این امر اختصاص دهند.