سرطان سارکوم‌ استخوان در کودکان شایع‌تر است

‌معاون مدیرعامل محک در درمان گفت: سارکوم‌های استخوان در کودکان شایع‌تر هستند، در‌حالی‌که سارکوم‌های بافت نرم در بزرگسالان شیوع بیشتری دارد.

هم‌زمان با آغاز ماه جولای، اطلاع‌رسانی درباره سرطان سارکوم آغاز شده است. آگاهی‌بخشی درباره این سرطان می‌تواند به افراد در تشخیص زودهنگام و ارتقای برنامه‌های درمانی کمک کند. دکتر علیرضا دانشگری، معاون مدیرعامل محک در درمان، به همین مناسبت درباره سرطان سارکوم توضیحاتی ارائه کرد و گفت: سارکوم سرطانی است که در استخوان‌ها و بافت‌های نرم از‌جمله چربی، ماهیچه‌ها، رگ‌های خونی، اعصاب، بافت‌های عمقی پوست و بافت‌های فیبری ایجاد می‌شود.

وی سرطان سارکوم را به دو نوع سرطان استخوان و سرطان بافت نرم تقسیم‌بندی کرد و افزود: سارکوم‌ها بسته به جایی که در بدن ایجاد می‌شوند، به‌عنوان سارکوم بافت نرم یا استخوان دسته‌بندی می‌شوند. سارکوم‌های استخوان در کودکان شایع‌تر هستند، در‌‌حالی‌که سارکوم‌های بافت نرم در بزرگسالان شیوع بیشتری دارند.

دانشگری درباره سارکوم‌های بافت نرم ‌چنین توضیح داد: سارکوم‌های بافت نرم از بافت‌های نرم بدن منشأ می‌گیرند و بیشتر در بازوها، پاها، قفسه سینه یا شکم یافت می‌شوند. تومورهای بافت نرم می‌توانند در کودکان و بزرگسالان ایجاد شوند.

وی با اشاره به سارکوم‌های استخوانی بیان کرد: سارکوم‌های استخوانی تومورهای اولیه استخوان هستند؛ به این معنی که در استخوان‌ها ایجاد شده و بیشتر در کودکان تشخیص داده می‌شوند. علاوه‌بر استئوسارکوم، شایع‌ترین شکل سرطان اولیه استخوان، چندین نوع دیگر از تومورهای استخوانی نیز وجود دارند.

به‌گفته معاون مدیرعامل محک در درمان، علائم اولیه سارکوم بافت نرم می‌تواند شامل یک توده یا تورم بدون درد باشد. برخی از سارکوم‌ها ممکن است تا زمانی که رشد نکنند و روی اعصاب، اندام‌ها یا ماهیچه‌های مجاور فشار نیاورند، هیچ علامتی ایجاد نکنند، اما رشد سارکوم‌ها باعث درد یا مشکلات تنفسی می‌شود.

دانشگری درباره شایع‌ترین علامت‌های سارکوم استخوان عنوان کرد: درد موضعی استخوان، محدوده حرکتی محدود در مفصل، لنگیدن کودک، تب با منشأ ناشناخته، استخوانی که بدون هیچ دلیل مشخصی می‌شکند و احساس تورم و گرما در محل توده می‌تواند نشانه‌های این نوع سرطان باشد. البته همیشه برای تشخیص صحیح باید با پزشک خود مشورت کنید.

این آنکولوژیست کودکان به درمان سرطان سارکوم اشاره کرد و گفت: سارکوم با ترکیبی از شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و جراحی درمان می‌شود. بازسازی ناحیه جراحی معمولا هم‌زمان با برداشتن تومور انجام می‌شود.

وی یادآور شد: البته برنامه درمانی و بهبودی بیمار به عوامل مختلفی از ‌جمله نوع سارکوم، محل، درجه و اندازه تومور، سن بیمار و اینکه آیا سرطان جدید است یا عود‌کننده بستگی دارد.

به‌گفته دانشگری، برخی عوامل مانند قرار‌گرفتن در معرض مواد شیمیایی، تورم طولانی‌مدت در بازوها یا پاها، برخی اختلالات ارثی و جهش‌های کروموزومی ممکن است خطر ابتلا به سارکوم را افزایش دهند.

دانشگری تأکید کرد: ماه اطلاع‌رسانی درباره سرطان سارکوم فرصتی است تا افراد با آگاهی از علامت‌های اولیه سرطان سارکوم، به تشخیص زودهنگام و ارتقای برنامه درمانی برای جلوگیری از گسترش این بیماری کمک کنند.